.jpg)
Υ Δ Ρ Ο Χ Ο Ο Σ
Η ελληνική γλώσσα είναι το πολυτιμότερο
υπό διεκδίκηση κεφάλαιο
που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στον κόσμο.
Ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα και καθήκον
να διεκδικήσει μέρος από τον αμύθητο πλούτο,
που στο άμεσο μέλλον θα παράγει το κεφάλαιο αυτό.
Τα "κλειδιά" της ελληνικής γλώσσας ...ελληνική κληρονομιά.
Τρισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύουν κάθε χρόνο οι ΗΠΑ για την ανάπτυξη του κεφαλαίου τους, το οποίο τους συντηρεί στην κορυφή του κόσμου. Το κυρίαρχο κεφάλαιο αυτήν τη στιγμή στον κόσμο είναι το κεφάλαιο-γνώση. Από την τεχνογνωσία κατασκευής ενός αθλητικού παπουτσιού μέχρι ένα τραγούδι που γίνεται επιτυχία, όλα αυτά είναι κεφάλαιο-γνώση, που αποδίδει κέρδος. Όποιος κατέχει το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μορφής του κεφαλαίου ελέγχει ολόκληρο τον πλανήτη, γιατί εισπράττει άπειρο κέρδος από την παγκόσμια αγορά. Εξαιτίας του στόχου της παγκόσμιας επικράτησης —και για να διατηρούν τις αποστάσεις από τους υπολοίπους ανταγωνιστές τους— οι ΗΠΑ εξαγοράζουν σήμερα τα πάντα. Από απλές καινοτομίες ή πατέντες, μέχρι ανθρώπους, που τους εντάσσουν στον αμερικανικό μηχανισμό παραγωγής κεφαλαίου-γνώσης. Δεν υπάρχει σημαντική καινοτομία ή σπουδαίος επιστήμονας που να μην πιέζουν οι Αμερικανοί με όλα τα μέσα για να τον αποκτήσουν. Ό,τι δεν μπορούν να εξαγοράσουν, —επειδή είναι θρασείς— το οικειοποιούνται αυθαίρετα κι αυτό σημαίνει ότι πρακτικά το κλέβουν. Είτε με τις παραδοσιακές μεθόδους της βιομηχανικής κατασκοπείας είτε με υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα τύπου Echelon, στήνουν το μεγάλο "αυτί" τους και ό,τι τους ενδιαφέρει το κλέβουν. Αυτοί, που υποτίθεται καταγγέλλουν κι απειλούν αυτούς που δεν σέβονται τα πνευματικά δικαιώματα, έχουν στηρίξει την κοσμοκρατορία τους στην κλοπή. Από την κλοπή της τεχνογνωσίας της Γερμανίας μετά τον πόλεμο έως τις ημέρες μας, η πρακτική τους είναι ίδια και αυτή είναι η κλοπή.
Κλέβουν· και ανάλογα με τις περιστάσεις, είτε τρομοκρατούν τα θύματά τους είτε τα ευχαριστούν. Δηλώνουν θαυμαστές του συνόλου των πολιτισμών, μέχρι οι αφελείς κληρονόμοι αυτών των πολιτισμών να τους παραδώσουν δωρεάν τους καρπούς των προγόνων τους. Αγοράζουν "τζάμπα" με "ευχαριστώ" και πουλάνε πανάκριβα τα ίδια πράγματα με δολάρια. Είπαν "ευχαριστώ" στους κληρονόμους των ελληνικών μύθων, όταν τους χρειάστηκαν για να τους χρησιμοποιήσουν, αλλά, όταν τα ελληνόπουλα πήγαν να δουν την αμερικανική εκδοχή των ελληνικών μύθων, έπρεπε να πληρώσουν πνευματικά δικαιώματα στους Αμερικανούς "δημιουργούς". Η Walt Disney αγόρασε με "ευχαριστώ" τον ήρωα Ηρακλή και τις περιπέτειές του, εξασφαλίζοντας σίγουρη επιτυχία, αλλά, όταν τον "πούλησε", δεν εξαίρεσε τους Έλληνες από τους οποίους "δανείστηκε" το όλο σενάριο. Τους ζήτησε δικαιώματα, σαν να ήταν η ίδια που δημιούργησε τον ήρωα και τον μύθο του. Οι Έλληνες προσφέρουν δωρεάν τις επινοήσεις των προγόνων τους, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να πληρώνουν τις επινοήσεις των προγόνων των Αμερικανών.
Οι Αμερικανοί, δηλαδή, ακολουθούν διπλή τακτική ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Όταν είναι να αρπάξουν κάτι χρήσιμο γι' αυτούς και το οποίο δεν τους ανήκει, θεωρούν την πανανθρώπινη γνώση πανανθρώπινο κληροδότημα. Όταν είναι να δώσουν κάτι αντίστοιχο από αυτά που τους ανήκουν, συμπεριφέρονται σαν σκληροί ιδιοκτήτες. Τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας κοινά. Δεν έδωσαν, για παράδειγμα, οι Αμερικανοί σε κανέναν να χρησιμοποιήσει δωρεάν τη συνταγή της Coca-Cola. Σε τι διαφέρει αυτή η συνταγή από ένα αρχαίο σύγγραμμα ή μια θεωρία; Άλλωστε αυτή η συνταγή δεν είναι πρόσφατη επινόηση, ώστε να ισχυριστεί κάποιος ότι θ' αδικηθεί ο δημιουργός της. Η συνταγή αυτή ξεπερνάει ήδη τον έναν αιώνα ζωής. Όλα αυτά που φαίνονται και είναι αντιφατικά είναι μέρος της αμερικανικής πολιτικής πάνω στις περιουσίες όλων των λαών. Τι συμβαίνει λοιπόν μ' αυτούς; Δεν θέλουν να μοιράζουν δωρεάν τις επινοήσεις των δικών τους προγόνων, ώστε να τους θαυμάζουν οι λαοί; Πώς ζητάνε απ' όλον τον κόσμο να εκλαμβάνει τον θαυμασμό τους ως ανταμοιβή και οι ίδιοι δεν δέχονται αυτού του είδους την ανταμοιβή; Μέχρι πότε κάποιοι πονηροί θα κλέβουν και θα εκμεταλλεύονται τους πάντες;
Όλα αυτά τα γράφουμε για τον εξής απλό λόγο: Από τη στιγμή που το κεφάλαιο-γνώση είναι το παγκοσμίως κυρίαρχο, η Ελλάδα είναι εκ των δεδομένων μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις αυτού του κόσμου. Η κληρονομιά της είναι ανεκτίμητη κι αποτελεί ένα από τα μεγάλα "φιλέτα" του παγκοσμίου κεφαλαίου. Το γιατί είναι ανεκτίμητη και κερδοφόρα το καταλαβαίνει κανείς αν σκεφτεί ότι η βάση της ανώτατης εκπαίδευσης παγκοσμίως στηρίζεται στα ελληνικά συγγράμματα. Ακόμα και στην ανώτατη σχολή πολέμου των ΗΠΑ, όπου εκπαιδεύονται οι στρατηγοί τους, διδάσκονται Θουκυδίδη και όχι τα απομνημονεύματα του Κλίντον. Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, αν υπήρχε ένα ταμείο, που θα εισέπραττε το σύνολο των δικαιωμάτων των Ελλήνων δημιουργών για τις εκδόσεις των έργων τους που γίνονται κάθε χρόνο παγκοσμίως, σίγουρα αυτό το ταμείο θα ήταν το πλουσιότερο του κόσμου. Κανένας Έλληνας βέβαια δεν απαίτησε ποτέ να δημιουργηθεί και τέτοιου είδους ταμείο. Χαίρονται οι Έλληνες, όταν οι υπόλοιποι λαοί μοιράζονται μαζί τους την ελληνική κληρονομιά.
Από αυτό το σημείο όμως κι έπειτα υπάρχουν και κάποιες απαιτήσεις από πλευράς αυτών που θεωρητικά τουλάχιστον εμφανίζονται ως οι νόμιμοι κληρονόμοι των αρχαίων Ελλήνων. Δωρεάν δίνεις μόνο σε αυτούς που δίνουν επίσης δωρεάν. Δεν είναι δυνατόν οι Έλληνες να μην ζητάνε δικαιώματα και κάποιοι άλλοι όχι μόνο να μην δίνουν από το δικό τους κεφάλαιο, αλλά να εκμεταλλεύονται και το ξένο. Οι Αμερικανοί, που από τα δικά τους δεν δίνουν δωρεάν τίποτε και σε κανέναν, αυτήν την στιγμή εκμεταλλεύονται το ελληνικό, απλά και μόνον επειδή το "συσκευάζουν" σε πολυτελή συσκευασία. Τέτοια "συσκευαστήρια" είναι το περίφημο Harvard και τα υπόλοιπα ιδρύματα των ΗΠΑ, που στην κυριολεξία θησαυρίζουν, διδάσκοντας ελληνικά συγγράμματα. Αυτή η πρακτική δεν είναι καινούρια και βέβαια δεν είναι δυνατόν ν' αλλάξει σήμερα. Επί αιώνες οι Δυτικοί δάσκαλοι θησαύριζαν, μεταφέροντας την ελληνική γνώση στους λαούς της Δύσης και επίσης επί αιώνες οι πλούσιοι και ισχυροί της Δύσης στήριζαν τη δύναμή τους σ' αυτήν τη γνώση.
Ο λόγος που γράφηκε το κείμενο αυτό δεν είναι για ν' αλλάξει η πρακτική αυτή, εφόσον αυτό είναι πρακτικά αδύνατο. Ο λόγος είναι ότι προσπαθούμε να προλάβουμε μια εξέλιξη, που θα οδηγήσει και πάλι σε μια νέα κλοπή από την πλευρά των Αγγλοσαξόνων. Μια κλοπή που αφορά το ελληνικό κεφάλαιο, το οποίο εμείς οι Έλληνες ορθώς θεωρούμε μέρος του πανανθρώπινου κεφαλαίου. Αυτή η κλοπή αφορά την ελληνική γλώσσα. Μέρος του τεράστιου ελληνικού κεφαλαίου είναι και η ελληνική γλώσσα, που σε ελάχιστο καιρό θ' αποκαλυφθεί η τεράστια αξία της και βέβαια —στον κόσμο όπου ζούμε— και η τεράστια απόδοσή της σε δολάρια.
Η ελληνική γλώσσα, γι' αυτούς που γνωρίζουν τις εξελίξεις, τόσο στην τεχνολογία όσο και στη διαχείριση της παγκόσμιας εξουσίας, είναι τεράστιας σημασίας. Γιατί; Γιατί σ' ό,τι αφορά το πρώτο, η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που μπορεί να "υποστηρίξει" τα λειτουργικά των υπερυπολογιστών της νέας χιλιετίας. Είναι η μόνη γλώσσα που ενδείκνυται τεχνικά για την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης των μηχανών του μέλλοντος. Σ' ό,τι αφορά το δεύτερο, η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα που έχουν γραφεί τα κείμενα που στην πραγματικότητα στηρίζουν τον χριστιανικό πολιτισμό κι αυτά είναι η Αποκάλυψη και τα Ομηρικά Έπη. Όποιος αποκωδικοποιήσει τα κείμενα αυτά και άρα βρει τα "κλειδιά" της γλώσσας στην οποία είναι γραμμένα, θα μπορεί να ελέγχει για πάντα τον χριστιανικό κόσμο.
Οι Αμερικανοί όλα αυτά τα γνωρίζουν κι αυτήν τη στιγμή επενδύουν στην ελληνική γλώσσα τεράστια ποσά, προσβλέποντας σε ακόμα πιο τεράστιες αποδόσεις. Όπως είναι συνήθειά τους, παρακάμπτουν και πάλι επιδεικτικά τους Έλληνες και αρκούνται σε κάποια "ευχαριστώ", αφού πρώτα οικειοποιηθούν αυθαίρετα όλα εκείνα τα στοιχεία που τους χρειάζονται. Πώς όμως τους παρακάμπτουν; Με το να μην τους "βάζουν" —παρ' όλη την υπεροχή τους στον γλωσσικό τομέα— στα πανάκριβα προγράμματα που αυτήν τη στιγμή "τρέχουν" στις ΗΠΑ. Δεν θέλουν να δώσουν ούτε μεροκάματο δασκάλου στους Έλληνες που γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και μπορούν να τη διδάξουν. Αμερικανοί εκπαιδεύονται στην ελληνική γλώσσα από Αμερικανούς για να μην "ανοίξει" ο κύκλος αυτών που γνωρίζουν τι συμβαίνει. Στο άμεσο μέλλον κανένας προγραμματιστής δεν θα μπορεί ν' ασχολείται με το software, αν δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα. Παρ' όλ' αυτά και τη στιγμή που υπάρχει ένα τεράστιο δυναμικό Ελλήνων που ασχολούνται με τους υπολογιστές, κανένας απ' αυτούς δεν εισάγεται στα προγράμματα αυτά με το πλεονέκτημα της γνώσης της ελληνικής γλώσσας. Οι αμερικανικές πολυεθνικές προτιμούν Αγγλοσάξονες, που θα ταλαιπωρούνται με τα "κουτσοελληνικά" τους μέχρι να δημιουργήσουν το κεφάλαιο που θα δώσει την οριστική και τελεσίδικη υπεροχή στις ΗΠΑ.
Εδώ κάποιος θα μας χαρακτηρίσει σαν άδικους, γιατί είναι δικαίωμα των Αμερικανών να μοιράζουν την "πίτα" τους όπου θέλουν και άρα μόνο στα δικά τους παιδιά. Είναι δικαίωμά τους να μην ανοίγουν τον "κύκλο" και ν' αποκλείουν όσους δεν επιθυμούν και άρα ανάμεσά σ' αυτούς και τους Έλληνες. Αυτό πράγματι είναι δικαίωμά τους. Δεν είναι όμως δικαίωμά τους να μας "δουλεύουν". Γιατί μας "δουλεύουν"; Γιατί ακόμα και σήμερα, θεωρώντας μας αφελείς, επιχειρούν να μας "υπνωτίσουν", βγάζοντάς μας από τη μέση. Τι σημαίνει αυτό; Όταν αποδέχεσαι κάποιον ως κληρονόμο μιας κληρονομιάς και παίρνεις ό,τι σου χρειάζεται από την κληρονομιά του με ένα απλό "ευχαριστώ", έχεις την ηθική υποχρέωση —όταν σου δίνεται η δυνατότητα— να δώσεις κάτι ανάλογο. Οι Αμερικανοί, που "παίρνουν" από το ελληνικό κεφάλαιο και μας "ευχαριστούν", έχουν τη δυνατότητα να δώσουν στους Έλληνες κάποιο κέρδος, αλλά δεν δίνουν τίποτε. Γι' αυτούς ισχύει πάντα το ίδιο: τα δικά σας δικά μας και τα δικά μας μόνον δικά μας.
Αυτή είναι η πάγια πολιτική τους κι εξαιτίας αυτής της πολιτικής θεωρούμε ότι μας "δουλεύουν". Γιατί το κάνουν όμως αυτό; Γιατί μπαίνουν στη διαδικασία να μας "δουλεύουν" και δεν μας παρακάμπτουν εντελώς; Γιατί δεν κάνουν για παράδειγμα το εξής απλό: Δεν χρειάζεται ν' αναγνωρίσουν τους σύγχρονους Έλληνες ως κληρονόμους της ελληνικής κληρονομιάς. Ας θεωρήσουν ότι αυτή η κληρονομιά είναι μια κοινή πανανθρώπινη κληρονομιά, που ο καθένας και άρα και οι ίδιοι έχουν δικαίωμα να παίρνουν από αυτήν ό,τι θέλουν. Τι θα τους πουν οι Έλληνες; Να μην διδάσκετε Θουκυδίδη στα πανεπιστήμιά σας, αν δεν μας πληρώσετε τα δικαιώματα του συγγραφέα; Με ποιο δικαίωμα; Ποιος λαός θα υποστηρίξει τους Έλληνες σε μια τέτοια παράλογη απαίτηση;
Εφόσον τα γνωρίζουν αυτά οι Αμερικανοί και δεν αποδίδουν τα νόμιμα δικαιώματα στους κληρονόμους, γιατί εξακολουθούν ν' αναγνωρίζουν τους Έλληνες ως κληρονόμους της ελληνικής κληρονομιάς; Για τον εξής απλό λόγο: Γνωρίζουν ότι οι Έλληνες, λόγω γλώσσας, έχουν υπεροχή σε σχέση με τους υπόλοιπους μελετητές και άρα "καλλιεργητές" του τεράστιου ελληνικού κεφαλαίου. Αν ακολουθήσουν την πολιτική τού ...ο καθένας παίρνει ό,τι του χρειάζεται από το ελληνικό κεφάλαιο και το "καλλιεργεί" για να βγάλει χρήματα, θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση. Θ' αποτελέσουν οδηγούς μιας κατάστασης και θα προκαλέσουν αυτούς που έχουν φυσική υπεροχή. Ένας απλός Έλληνας φιλόλογος είναι συντριπτικά πιο ισχυρός σε προσόντα από τον πλέον διάσημο ελληνιστή καθηγητή κάποιου αμερικανικού πανεπιστημίου, που "ψελλίζει" κάποια ελληνικά με τη γελοία προφορά που είναι επινόηση του επίσης γελοίου Έρασμου.
Αυτό, όπως βλέπουμε, είναι ό,τι χειρότερο γι' αυτούς που θησαυρίζουν από το ελληνικό κεφάλαιο, γιατί θα βρεθούν στον ίδιο στίβο οι "ταχείς" Έλληνες με τους "αργούς" Δυτικούς. Νεαροί Έλληνες φιλόλογοι με τρομερές δυνατότητες θ' αρχίσουν να "μπαίνουν" στην αγορά των εκδόσεων μελετών πάνω στα ελληνικά κείμενα και θα συγκρουστούν με τους πολυδιαφημισμένους και εκατομμυριούχους ελληνιστές, που με άπειρο κόπο καταφέρνουν σε μεγάλη ηλικία να δημιουργήσουν έργο. Οι Έλληνες φιλόλογοι "τρέχουν" πάνω σ' αυτά τα κείμενα και οι Δυτικοί προσπαθούν σε περασμένη ηλικία να σταθούν απλά "όρθιοι". Θεωρούν κατόρθωμα και δείγμα γνώσης την ανάγνωση αυτών των κειμένων στα ελληνικά, τη στιγμή που οι Έλληνες το καταφέρνουν αυτό στην παιδική τους ηλικία.
Από την άλλη πλευρά σε μια τέτοια περίπτωση θα έχουμε και άλλες εξελίξεις στον τομέα των θεωρητικών σπουδών. Έλληνες φιλόσοφοι και δάσκαλοι, λόγω της άμεσης και εξαιρετικά πρώιμης επαφής τους με τα κείμενα αυτά, θ' αρχίσουν να μπαίνουν σε πολύ νεαρή ηλικία στην αγορά της εκπαίδευσης. Αν αφεθεί δηλαδή το ελληνικό κεφάλαιο υπό ιδιοκτησιακή ορφάνια, η σύγκρουση γύρω από το κεφάλαιο αυτό θα είναι σφοδρή και με τραγικά για τους Δυτικούς αποτελέσματα. Σε μια τέτοια περίπτωση κανένας δεν θα είχε λόγο να πηγαίνει στη Δύση για την εκπαίδευσή του στον κλάδο των θεωρητικών σπουδών, οι οποίες στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στα ελληνικά συγγράμματα. Η Ελλάδα θα μπορούσε πολύ εύκολα, λόγω της υψηλής ποιότητας των δασκάλων της, να γίνει το μεγάλο "σχολείο" των λαών.
Με την πολιτική του "ευχαριστώ", οι Δυτικοί καταφέρνουν και βγάζουν από τη μέση τους υπερεπικίνδυνους κι ανταγωνιστικούς Έλληνες. Η λογική αυτής της πολιτικής, που είναι η λογική της απειλής και του εκβιασμού, είναι η εξής: Σας αναγνωρίζουμε ως φυσικούς κληρονόμους των αρχαίων Ελλήνων, αλλά μην μπλέκεστε στα "πόδια" μας, γιατί θα πάψουμε να σας αναγνωρίζουμε ως τέτοιους. Σας τιμούμε, αλλά μακριά τα χέρια από τα ταμεία. Είστε τα παιδιά των πατέρων του παρελθόντος, αλλά εμείς είμαστε οι πατέρες του μέλλοντος. Πού βρίσκεται η απειλή και ο εκβιασμός; Αν μπλεχτούμε στα "πόδια" τους, δεν θα μας αναγνωρίσουν την τιμητική ιδιότητα του κληρονόμου. Μας απειλούν δηλαδή με σύγκρουση, σε περίπτωση που δεν αυτοπεριοριστούμε. Μας απειλούν δήθεν ότι θα πουν στον υπόλοιπο κόσμο ότι δεν είμαστε απόγονοι εκείνων των ανθρώπων που διέπρεψαν κατά το παρελθόν. Θα πουν ότι είμαστε "τουρκόσποροι", "βουλγαρόσποροι" κι αυτό δήθεν θα μας στερήσει την τιμή ν' αναγνωριζόμαστε ως γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων.
Το ελληνικό κράτος, έχοντας —καθαρά για λόγους εξουσίας— ανάγκη από την αναγνώριση της Δύσης, αυτοπεριορίστηκε. Για να μπορέσει ν' ασκήσει την εθνικιστική του πολιτική, δέχθηκε το σύνολο των όρων της Δύσης. Δεν "μπλέχτηκε ποτέ στα "πόδια" της και δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά με την παιδεία του ελληνικού λαού. Παρέδωσε τον τομέα της παιδείας στο αγράμματο παπαδαριό και μπλόκαρε το σύνολο των εξελίξεων. Από την απελευθέρωση κι εντεύθεν διαπαιδαγωγούσε τους Έλληνες με τη χριστιανική παιδεία του ραγιά κι αρκούνταν στην τιμητική συμπεριφορά της Δύσης. Δεν επένδυσε ποτέ στην "παραγωγή" δασκάλων, που θα μπορούσε να τους "εξάγει", όπως δεν επένδυσε ποτέ στις εκδόσεις μελετών, που κι αυτές θα μπορούσαν να "εξαχθούν". Πολλά χρόνια πριν αρχίσει η ελληνική πολιτεία ν' αναβαθμίζει και να αξιοποιεί τις ακρογιαλιές της έπρεπε να εκπαιδεύσει δάσκαλους και να χτίσει μεγάλα πανεπιστήμια. Αντί να "πουλάει" διακοπές, μουσακά και σουβλάκι, έπρεπε να πουλάει εκπαίδευση και βιβλία.
Σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε στην Ελλάδα, λόγω της γλώσσας, να υπάρχουν τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα πανεπιστήμια του κόσμου στον κλάδο των θεωρητικών σπουδών. Δεν θα μπορούσε κανένας να την ανταγωνιστεί στον τομέα των ελληνικών σπουδών, των πολιτικών επιστημών και της φιλοσοφίας. Όλοι θα έσπευδαν να εκπαιδευτούν στην Ελλάδα, αποκομίζοντας ως επιπλέον κέρδος την πραγματική εκμάθηση της ελληνικής, λόγω της συναναστροφής τους με τους γηγενείς. Στην Ελλάδα έπρεπε να εκπαιδεύονται οι ηγέτες όλου του κόσμου, εφόσον έτσι κι αλλιώς με βάση την ελληνική γνώση εκπαιδεύονται.
Γι' αυτούς που γνωρίζουν τι συμβαίνει στην κορυφή της παγκόσμιας εξουσίας, τα δεδομένα είναι απλά. Δεν μπορείς μετά τη Γαλλική Επανάσταση —και άρα μετά τη γέννηση της αστικής τάξης— να κυβερνήσεις τον κόσμο, αν δεν "δανειστείς" την ελληνική επιχειρηματολογία και λογική της εξουσίας. Δεν μπορείς να κάνεις με νομιμοφάνεια την εγκληματική επέμβαση στον Κόλπο ή στο Κοσσυφοπέδιο, αν δεν γνωρίζεις Θουκυδίδη. Δεν μπορείς, χωρίς ελληνική γνώση, να δικαιολογήσεις στους λαούς τα αδικαιολόγητα. Η ελληνική γνώση είναι η μόνη πραγματική σταθερά σ' έναν κόσμο που διαρκώς εξελίσσει τη γνώση και την πολλαπλασιάζει. Η Δύση πάντα γνώριζε αυτήν τη σταθερά και η ελληνική πολιτεία πάντα την αγνοούσε. Γι' αυτόν τον λόγο και δεν αξιοποίησε ποτέ τη φυσική υπεροχή των ελληνόφωνων, για κάνει κερδοφόρο το κεφάλαιο που υποτίθεται κληρονόμησε. Ο νόμιμος κληρονόμος της ελληνικής παιδείας —για λόγους εξουσίας— διαπαιδαγωγούσε τα παιδιά του με την εβραϊκή παιδεία του αγράμματου Αβραάμ. Τα γνήσια παιδιά του Αβραάμ στο μεταξύ θησαύριζαν στη Δύση, παριστάνοντας τους δασκάλους των ελληνικών γραμμάτων. Εβραίοι διδάσκουν Θουκυδίδη στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Δοξάζονται με τη γνώση του Πλάτωνα και κλέβουν με τη γνώση του Μωυσή.
Η Ελλάδα με βήμα σημειωτόν έφτασε στη σημερινή εποχή με όλα τα άσχημα "φορτία" του παρελθόντος. Όμως, αυτό που στο μεταξύ άλλαξε —έστω και με βήμα χελώνας— ήταν καθοριστικό. Για όσο διάστημα ο ελληνικός λαός ήταν ένας αγράμματος λαός φτωχών ραγιάδων, είχε νόημα η τιμητική διάκριση από πλευράς Δύσης και είχε επίσης νόημα και η απειλή της. Είχε νόημα να τρομοκρατείς έναν φτωχό κι αγράμματο λαό με την απειλή να του στερήσεις αυτό που ψυχολογικά το ένιωθε ως τον μοναδικό θησαυρό του. Σήμερα όμως όλα αυτά δεν υφίστανται. Ο ελληνικός λαός είναι ένας από τους πλέον μορφωμένους λαούς στον κόσμο και καμιά απειλή δεν έχει νόημα. Όποιος το αμφισβητεί αυτό, ας ψάξει να βρει την αναλογία του πληθυσμού της Ελλάδας με τη σπουδάζουσα νεολαία της. Ας ψάξει να βρει κατά μέσο όρο τι ποσοστό από το εισόδημά της δαπανά μια μέση ελληνική οικογένεια για την εκπαίδευση των μελών της. Όλα αυτά τα στοιχεία ας τα συγκρίνει με τα αντίστοιχα στοιχεία των υπολοίπων ανεπτυγμένων λαών. Η νεολαία της Ελλάδας σήμερα είναι με διαφορά στον τομέα της γενικής γνώσης "μπροστά" από την οποιαδήποτε αντίστοιχη νεολαία οποιουδήποτε ανεπτυγμένου κράτους.
Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ανάγκη ούτε την αναγνώριση της Δύσης, αλλά ούτε και μπορεί να ελεγχθεί από τους ραγιάδες της ελληνικής εξουσίας. Σήμερα δεν έχει νόημα ν' απειλείς τους Έλληνες με φόβητρο την κληρονομιά τους. Δεν έχει νόημα να τους απειλείς με συγκρούσεις και εκβιασμούς. Ακόμα κι αν μπορείς με πραγματικά στοιχεία ν' αποδείξεις ότι είναι "βουλγαρόσποροι" ή "τουρκόσποροι" είναι το ίδιο. Λόγω παιδείας —ακόμα και παιδιά εξωγήινων να ήταν οι σύγχρονοι Έλληνες— είναι πλέον όχι απλά οι βιολογικοί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αλλά γνήσιοι Έλληνες. Είναι πλέον πολιτισμικώς Έλληνες κι αυτό είναι που τους δίνει υπεροχή.
Ας απειλήσουν οι Δυτικοί τους Έλληνες, να διαπιστώσουν από μόνοι τους "πόσα απίδια πιάνει ο σάκος". Ας θεωρήσουν για όλους τους σύγχρονους λαούς "ξένο" το αρχαιοελληνικό κεφάλαιο και στη συνέχεια ας απειλήσουν οι βάρβαροι με σύγκρουση τους Έλληνες γύρω από αυτό το "ξένο" κεφάλαιο. Ας έρθει ο οποιοσδήποτε ελληνιστής καθηγητής ελληνικών σπουδών στην Ελλάδα, για να συγκριθεί όχι με κάποιον επιφανή συνάδερφό του, αλλά με έναν μαθητή υποψήφιο της τρίτης δέσμης. Δεν μιλάμε για συνολική γνώση πάνω στην ελληνική γλώσσαˆ μιλάμε για ταχύτητες επεξεργασίας δεδομένων. Για κάποιον που τα ελληνικά είναι η μητρική του γλώσσα, τα κείμενα μπροστά του, είτε γνωστά είτε άγνωστα, είναι σχεδόν ίδια. Άλλες ταχύτητες χαρακτηρίζουν έναν νεαρό άνθρωπο που μελετά τη μητρική του γλώσσα και άλλες έναν άνθρωπο που αυτήν τη γλώσσα την έμαθε σε μεγάλη ηλικία. Το ότι αυτός ο γηραιός επαγγελματίας μπορεί να έχει συνολικά περισσότερες γνώσεις πάνω στη συγκεκριμένη γλώσσα είναι απλά θέμα κινήτρων και χρόνου ενασχόλησης με το αντικείμενο. Το ότι ο σημερινός μέσος Έλληνας φιλόλογος δεν έχει πολλές γνώσεις, αυτό δεν αμφισβητείται. Αυτό όμως συμβαίνει, γιατί δεν έχει κίνητρα και δεν έχει σχέση με τις δυνατότητές του. Η ελληνική πολιτεία τον καταδικάζει στη χαμηλή "πτήση" της απλής εκπαίδευσης του μεροκάματου.
Όλα αυτά τα γράφουμε, για να καταλάβει ο αναγνώστης τον ρόλο της εξουσίας των ραγιάδων. Σε μια εποχή όπου όλα "παίζονται" γύρω από το ελληνικό κεφάλαιο, οι ραγιάδες που μας εξουσιάζουν "κοιμούνται". Οι Αγγλοσάξονες, που επέβαλαν ως παγκόσμια γλώσσα την αγγλική, εκπαιδεύουν τα "εκλεκτά" παιδιά τους στην ελληνική και οι Έλληνες "κοιμούνται". Με την αγγλική εξασφάλισαν πελάτες για τα "προϊόντα" τους στο σύνολο του πλανήτη και με την ελληνική προσπαθούν να εξασφαλίσουν επαφή με την πρωτοπορία στον τομέα των εξελίξεων. Επέβαλαν τα πανεπιστήμιά τους σαν τα κορυφαία στον κόσμο και τα έχουν κάνει τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις. Δεν είναι δυνατόν να ελπίζει κάποιος να κάνει μεγάλη καριέρα σε οποιονδήποτε τομέα, αν δεν έχει εξασφαλίσει αμερικανικό τίτλο σπουδών.
Από την άλλη μεριά, αυτοί που έχουν την ελληνική γλώσσα ως μητρική έχουν υποβαθμίσει οριακά τα πανεπιστήμιά τους και πληρώνουν χρυσάφι για να πάρουν ανακυκλωμένα "σκουπίδια" από τα διάφορα αγγλοσαξονικά Harvard. Τα ελληνόπουλα και πάλι τρέχουν στη Δύση για να τους "αναγνωρίσει" και να τους "πιστοποιήσει" την κατοχή της γνώσης τους. Σπουδάζουν πεντακόσια χρόνια στα αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια για να φτάσουν στο ανώτατο επίπεδο και —μιμούμενοι τους Δυτικούς— να μελετούν ελληνικά κείμενα στην ελληνική. Αντί να τους παρακάμψουν και να μπουν στην "κεφαλή" της πρωτοπορίας, κάθονται και μαθαίνουν στα αγγλικά αυτά που θα έπρεπε να γνωρίζουν από το δημοτικό.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ελληνική πολιτεία, όπως πάντα, δεν φρόντισε για τα παιδιά της. Αυτή τηρεί το "γράμμα" της παράδοσης που της παραχώρησε η πονηρή Δύση. Κάτι ανάλογο μ' αυτό που γίνεται και με τους ολυμπιακούς αγώνες. Η Ελλάδα παραδίδει τη "φλόγα" με επίσημες τελετές, για να κάνουν οι "αθάνατοι" μπίζνες. Εμείς βάζουμε τα ιδεώδη και δίνουμε βαρύτητα —λόγω της ύπαρξής μας— στο σκηνικό και οι Δυτικοί εισπράττουν τα δισεκατομμύρια από τις διάφορες Microsoft, Coca-Cola και NIKE. Εμείς προστατεύουμε το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο και κάποιοι άλλοι βολεύονται για πάντα. Ό,τι γίνεται με την ξεφτίλα των ολυμπιακών των διεφθαρμένων "αθανάτων", το ίδιο γίνεται με το σύνολο της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς των επίσης "αθάνατων" δασκάλων της Δύσης.
Η ελληνική πολιτεία, επειδή βολεύεται η ίδια, δεν προστατεύει ούτε την κληρονομιά της, αλλά ούτε και δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά της να εκμεταλλευτούν την κληρονομιά αυτήν. Δεν το έκανε μέχρι τώρα και βέβαια δεν πρόκειται να το κάνει και στο μέλλον. Οι Έλληνες αυτήν τη στιγμή είναι εκτός των εξελίξεων σ' ό,τι αφορά το κεφάλαιο της ελληνικής γλώσσας και της σύνδεσής της με την υψηλή τεχνολογία και εκπαίδευση. Σ' ό,τι δηλαδή εξαρτόνταν οι Έλληνες από την πολιτεία, προδόθηκαν από αυτήν κατά τον χειρότερο τρόπο.
Το σημαντικότερο όμως, που αφορά τους Έλληνες, είναι το δεύτερο σκέλος των προσπαθειών των Δυτικών, που έχει σχέση με την ελληνική γλώσσα. Οι Αμερικανοί αυτήν τη στιγμή επενδύουν τεράστια ποσά στην αποκωδικοποίηση της ελληνικής γλώσσας. Φιλοδοξούν να καταφέρουν να αποκωδικοποιήσουν τα κείμενα-στυλοβάτες του χριστιανικού πολιτισμού, ώστε να καταφέρουν να ελέγξουν τις εξελίξεις στον τομέα της εξουσίας. Φιλοδοξούν να βρουν το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας και, αφού το αποκρύψουν από τους υπόλοιπους λαούς, να εκπαιδεύουν μόνον τα παιδιά τους με βάση την τρομερή γνώση των κειμένων αυτών. Το σύνολο της εξουσίας και βέβαια τρισεκατομμύρια δολάρια θα "παιχτούν" γύρω από αυτόν τον κώδικα, που θα τους επιτρέψει να μελετήσουν τα κείμενα και να εκπαιδεύσουν τους μελλοντικούς εξουσιαστές με βάση τη γνώση αυτήν. Αν η γνώση του Θουκυδίδη είναι σημαντική για ν' αποτελεί εκπαιδευτικό μέσο για τους Αμερικανούς στρατηγούς και manager, αντιλαμβανόμαστε για τι γνώση μιλάμε όταν αναφερόμαστε στην Αποκάλυψη ή τα Ομηρικά Έπη στην κωδική τους γλώσσα και όχι στην περιγραφική.
Σ' αυτό το σημείο αποκαλύπτεται και ο πραγματικός λόγος που έχει γραφεί το κείμενο αυτό. Σ' ό,τι αφορά τη διαχείριση της γλώσσας, οι Δυτικοί μάς έχουν αποκλείσει από τη χρυσοφόρα αγορά της εκπαίδευσης, αλλά και της υψηλής τεχνολογίας. Καλώς ή κακώς δεν μας "παίζουν" ή, όταν το κάνουν αυτό, το κάνουν με άνισους όρους. Είναι δικαίωμά τους να μην μας βάζουν στις δουλειές τους κι αυτό το δικαίωμα δεν μπορούμε να τους το αμφισβητήσουμε. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, όπου ψάχνουν κάτι συγκεκριμένο, δεν μπορούν να μας αποκλείσουν. Ψάχνουν αυτοί, ...θα ψάχνουμε κι εμείς. Δικαίωμά τους να ψάχνουν ό,τι θέλουν, αλλά το ίδιο δικαίωμα το έχουμε κι εμείς. Αυτή η αναζήτηση είναι ένας αγώνας και ο στίβος για όλους τους γνωρίζοντες την ελληνική γλώσσα κοινός. Δεν μπορούν να μας αποκλείσουν κι ούτε μπορούν να ακυρώσουν τα πλεονεκτήματά μας και άρα την υπεροχή μας. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να διατηρούν κρυφό τον στόχο τους, για να μην υπάρχουν εξελίξεις που δεν θα ελέγχουν. Δεν ανακοινώνουν σε κανέναν τι ακριβώς ψάχνουν και βέβαια δεν προκηρύσσουν διαγωνισμούς. Μόνον οι γνώστες της κατάστασης γνωρίζουν τι συμβαίνει και κάποιοι λίγοι, που, διαβάζοντας τον τύπο, απλά υποψιάζονται ότι κάτι ψάχνουν οι Αμερικανοί. Διαβάζουν, για παράδειγμα, ότι οι Αμερικανοί μελετούν την ελληνική γλώσσα με τη βοήθεια των υπολογιστών, αλλά δεν μπορούν να ξέρουν τι ακριβώς αναζητούν μέσα από αυτήν την μελέτη.
Το δυστύχημα για τους Αμερικανούς είναι ότι όσο και να προσπαθούν δεν πρόκειται να βρουν μόνοι τους τον κώδικα της ελληνικής γλώσσας. Δεν μπορείς να "κοσκινίσεις" τον ωκεανό. Η ελληνική γνώση και κληρονομιά είναι μεγαλύτερη και από έναν ωκεανό. Όλους τους υπερυπολογιστές να βάλεις να δουλεύουν πάνω στην ελληνική βιβλιογραφία, δεν πρόκειται να βρεις το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας. Ψάχνεις στην κυριολεξία ψύλλους στ' άχυρα. Για να βρεις το "κλειδί" της, πρέπει να γνωρίζεις πού θα το ψάξεις κι αυτό είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Με λίγα λόγια αυτό το "κλειδί", είτε γνωρίζεις πού βρίσκεται και το αποκτάς είτε δεν πρόκειται να το βρεις ποτέ. Επί χιλιάδες χρόνια έμεινε απόρρητο και θα το βρουν οι νεόκοποι του πνεύματος Αμερικανοί;
Πού βρίσκεται όμως αυτό το "κλειδί"; Στο πιο προφανές σημείο και γι' αυτό δεν το "βλέπει" κανένας. Ποιο είναι αυτό το σημείο με βάση τη λογική; Ποιος θα ήταν για τον μέσο χριστιανό ο μόνος που θα μπορούσε να κατέχει ένα τόσο πολύτιμο εργαλείο; Ο Θεάνθρωπος Ιησούς δεν είναι για τον κάθε χριστιανό ο κάτοχος της κάθε γνώσης; Άρα όταν θ' αναζητήσουμε το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας, δεν θα το αναζητήσουμε στον ωκεανό των ελληνικών συγγραμμάτων, αλλά στον περιορισμένης έκτασης Λόγο Αυτού που θεωρούμε ότι τα γνωρίζει όλα και μας έχει υποσχεθεί ότι ο Λόγος Του μπορεί να μας καλύψει στο σύνολο των απαιτήσεών μας. Απλή λογική, που όμως επί αιώνες κανένας δεν σεβάστηκε. Όλοι αναγνωρίζουν τον Ιησού ως Θεάνθρωπο, αλλά κανένας δεν σέβεται την Αλήθειά Του και τις υποσχέσεις Του. Ο Ιησούς είπε ..."ζητάτε και θα σας δοθεί, ερευνάτε και θα βρείτε, κτυπάτε και θα σας ανοιχθεί η πόρτα" (Ματθ. 7.7-7.8). Τι εννοούσε μ' αυτά; Να βγούμε στα βουνά και στους λόγκους και να ψάχνουμε; Όχι βέβαια. Ο Ιησούς προφανώς εννοούσε να ψάχνουμε λύσεις στις απορίες μας μέσα σ' αυτά που μας παρέδωσε και μας υποσχέθηκε ότι θα καλύψουν το σύνολο των αναγκών μας. Άρα μας προτρέπει εμμέσως πλην σαφώς να ψάξουμε στον Λόγο Του.
Πράγματι το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας κρύβεται μέσα στον Λόγο του Ιησού και έχει τη μορφή μιας καλά κρυμμένης εξίσωσης. Ποια είναι αυτή η εξίσωση;
Ουδείς αγαθός ει μη εις, ο Θεός (Ματθ. 19.17)
Σύμφωνα μ' αυτήν την εξίσωση "Αγαθός" και "Θεός" πρέπει να ταυτίζονται. Αν κάποιος βρει την αντιστοιχία γραμμάτων και αριθμών, έχει βρει το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας και άρα και τoν κώδικα που επί αιώνες ήταν απόρρητος. Όποιος έχει αυτόν τον κώδικα, μπορεί να αποκωδικοποιήσει το σύνολο των κειμένων που έχουν γραφεί στα ελληνικά και που έχουν μέσα τους κρυπτογραφημένο μήνυμα. Για να ισχύει αυτή εξίσωση, η αντιστοιχία μεταξύ γραμμάτων και αριθμών είναι αυτή που φαίνεται στον παρακάτω πίνακα:
Αντιστοιχία μεταξύ γραμμάτων και αριθμών
Η ελληνική γλώσσα είναι το πολυτιμότερο
υπό διεκδίκηση κεφάλαιο
που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στον κόσμο.
Ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα και καθήκον
να διεκδικήσει μέρος από τον αμύθητο πλούτο,
που στο άμεσο μέλλον θα παράγει το κεφάλαιο αυτό.
Τα "κλειδιά" της ελληνικής γλώσσας ...ελληνική κληρονομιά.
Τρισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύουν κάθε χρόνο οι ΗΠΑ για την ανάπτυξη του κεφαλαίου τους, το οποίο τους συντηρεί στην κορυφή του κόσμου. Το κυρίαρχο κεφάλαιο αυτήν τη στιγμή στον κόσμο είναι το κεφάλαιο-γνώση. Από την τεχνογνωσία κατασκευής ενός αθλητικού παπουτσιού μέχρι ένα τραγούδι που γίνεται επιτυχία, όλα αυτά είναι κεφάλαιο-γνώση, που αποδίδει κέρδος. Όποιος κατέχει το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μορφής του κεφαλαίου ελέγχει ολόκληρο τον πλανήτη, γιατί εισπράττει άπειρο κέρδος από την παγκόσμια αγορά. Εξαιτίας του στόχου της παγκόσμιας επικράτησης —και για να διατηρούν τις αποστάσεις από τους υπολοίπους ανταγωνιστές τους— οι ΗΠΑ εξαγοράζουν σήμερα τα πάντα. Από απλές καινοτομίες ή πατέντες, μέχρι ανθρώπους, που τους εντάσσουν στον αμερικανικό μηχανισμό παραγωγής κεφαλαίου-γνώσης. Δεν υπάρχει σημαντική καινοτομία ή σπουδαίος επιστήμονας που να μην πιέζουν οι Αμερικανοί με όλα τα μέσα για να τον αποκτήσουν. Ό,τι δεν μπορούν να εξαγοράσουν, —επειδή είναι θρασείς— το οικειοποιούνται αυθαίρετα κι αυτό σημαίνει ότι πρακτικά το κλέβουν. Είτε με τις παραδοσιακές μεθόδους της βιομηχανικής κατασκοπείας είτε με υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα τύπου Echelon, στήνουν το μεγάλο "αυτί" τους και ό,τι τους ενδιαφέρει το κλέβουν. Αυτοί, που υποτίθεται καταγγέλλουν κι απειλούν αυτούς που δεν σέβονται τα πνευματικά δικαιώματα, έχουν στηρίξει την κοσμοκρατορία τους στην κλοπή. Από την κλοπή της τεχνογνωσίας της Γερμανίας μετά τον πόλεμο έως τις ημέρες μας, η πρακτική τους είναι ίδια και αυτή είναι η κλοπή.
Κλέβουν· και ανάλογα με τις περιστάσεις, είτε τρομοκρατούν τα θύματά τους είτε τα ευχαριστούν. Δηλώνουν θαυμαστές του συνόλου των πολιτισμών, μέχρι οι αφελείς κληρονόμοι αυτών των πολιτισμών να τους παραδώσουν δωρεάν τους καρπούς των προγόνων τους. Αγοράζουν "τζάμπα" με "ευχαριστώ" και πουλάνε πανάκριβα τα ίδια πράγματα με δολάρια. Είπαν "ευχαριστώ" στους κληρονόμους των ελληνικών μύθων, όταν τους χρειάστηκαν για να τους χρησιμοποιήσουν, αλλά, όταν τα ελληνόπουλα πήγαν να δουν την αμερικανική εκδοχή των ελληνικών μύθων, έπρεπε να πληρώσουν πνευματικά δικαιώματα στους Αμερικανούς "δημιουργούς". Η Walt Disney αγόρασε με "ευχαριστώ" τον ήρωα Ηρακλή και τις περιπέτειές του, εξασφαλίζοντας σίγουρη επιτυχία, αλλά, όταν τον "πούλησε", δεν εξαίρεσε τους Έλληνες από τους οποίους "δανείστηκε" το όλο σενάριο. Τους ζήτησε δικαιώματα, σαν να ήταν η ίδια που δημιούργησε τον ήρωα και τον μύθο του. Οι Έλληνες προσφέρουν δωρεάν τις επινοήσεις των προγόνων τους, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να πληρώνουν τις επινοήσεις των προγόνων των Αμερικανών.
Οι Αμερικανοί, δηλαδή, ακολουθούν διπλή τακτική ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Όταν είναι να αρπάξουν κάτι χρήσιμο γι' αυτούς και το οποίο δεν τους ανήκει, θεωρούν την πανανθρώπινη γνώση πανανθρώπινο κληροδότημα. Όταν είναι να δώσουν κάτι αντίστοιχο από αυτά που τους ανήκουν, συμπεριφέρονται σαν σκληροί ιδιοκτήτες. Τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας κοινά. Δεν έδωσαν, για παράδειγμα, οι Αμερικανοί σε κανέναν να χρησιμοποιήσει δωρεάν τη συνταγή της Coca-Cola. Σε τι διαφέρει αυτή η συνταγή από ένα αρχαίο σύγγραμμα ή μια θεωρία; Άλλωστε αυτή η συνταγή δεν είναι πρόσφατη επινόηση, ώστε να ισχυριστεί κάποιος ότι θ' αδικηθεί ο δημιουργός της. Η συνταγή αυτή ξεπερνάει ήδη τον έναν αιώνα ζωής. Όλα αυτά που φαίνονται και είναι αντιφατικά είναι μέρος της αμερικανικής πολιτικής πάνω στις περιουσίες όλων των λαών. Τι συμβαίνει λοιπόν μ' αυτούς; Δεν θέλουν να μοιράζουν δωρεάν τις επινοήσεις των δικών τους προγόνων, ώστε να τους θαυμάζουν οι λαοί; Πώς ζητάνε απ' όλον τον κόσμο να εκλαμβάνει τον θαυμασμό τους ως ανταμοιβή και οι ίδιοι δεν δέχονται αυτού του είδους την ανταμοιβή; Μέχρι πότε κάποιοι πονηροί θα κλέβουν και θα εκμεταλλεύονται τους πάντες;
Όλα αυτά τα γράφουμε για τον εξής απλό λόγο: Από τη στιγμή που το κεφάλαιο-γνώση είναι το παγκοσμίως κυρίαρχο, η Ελλάδα είναι εκ των δεδομένων μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις αυτού του κόσμου. Η κληρονομιά της είναι ανεκτίμητη κι αποτελεί ένα από τα μεγάλα "φιλέτα" του παγκοσμίου κεφαλαίου. Το γιατί είναι ανεκτίμητη και κερδοφόρα το καταλαβαίνει κανείς αν σκεφτεί ότι η βάση της ανώτατης εκπαίδευσης παγκοσμίως στηρίζεται στα ελληνικά συγγράμματα. Ακόμα και στην ανώτατη σχολή πολέμου των ΗΠΑ, όπου εκπαιδεύονται οι στρατηγοί τους, διδάσκονται Θουκυδίδη και όχι τα απομνημονεύματα του Κλίντον. Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, αν υπήρχε ένα ταμείο, που θα εισέπραττε το σύνολο των δικαιωμάτων των Ελλήνων δημιουργών για τις εκδόσεις των έργων τους που γίνονται κάθε χρόνο παγκοσμίως, σίγουρα αυτό το ταμείο θα ήταν το πλουσιότερο του κόσμου. Κανένας Έλληνας βέβαια δεν απαίτησε ποτέ να δημιουργηθεί και τέτοιου είδους ταμείο. Χαίρονται οι Έλληνες, όταν οι υπόλοιποι λαοί μοιράζονται μαζί τους την ελληνική κληρονομιά.
Από αυτό το σημείο όμως κι έπειτα υπάρχουν και κάποιες απαιτήσεις από πλευράς αυτών που θεωρητικά τουλάχιστον εμφανίζονται ως οι νόμιμοι κληρονόμοι των αρχαίων Ελλήνων. Δωρεάν δίνεις μόνο σε αυτούς που δίνουν επίσης δωρεάν. Δεν είναι δυνατόν οι Έλληνες να μην ζητάνε δικαιώματα και κάποιοι άλλοι όχι μόνο να μην δίνουν από το δικό τους κεφάλαιο, αλλά να εκμεταλλεύονται και το ξένο. Οι Αμερικανοί, που από τα δικά τους δεν δίνουν δωρεάν τίποτε και σε κανέναν, αυτήν την στιγμή εκμεταλλεύονται το ελληνικό, απλά και μόνον επειδή το "συσκευάζουν" σε πολυτελή συσκευασία. Τέτοια "συσκευαστήρια" είναι το περίφημο Harvard και τα υπόλοιπα ιδρύματα των ΗΠΑ, που στην κυριολεξία θησαυρίζουν, διδάσκοντας ελληνικά συγγράμματα. Αυτή η πρακτική δεν είναι καινούρια και βέβαια δεν είναι δυνατόν ν' αλλάξει σήμερα. Επί αιώνες οι Δυτικοί δάσκαλοι θησαύριζαν, μεταφέροντας την ελληνική γνώση στους λαούς της Δύσης και επίσης επί αιώνες οι πλούσιοι και ισχυροί της Δύσης στήριζαν τη δύναμή τους σ' αυτήν τη γνώση.
Ο λόγος που γράφηκε το κείμενο αυτό δεν είναι για ν' αλλάξει η πρακτική αυτή, εφόσον αυτό είναι πρακτικά αδύνατο. Ο λόγος είναι ότι προσπαθούμε να προλάβουμε μια εξέλιξη, που θα οδηγήσει και πάλι σε μια νέα κλοπή από την πλευρά των Αγγλοσαξόνων. Μια κλοπή που αφορά το ελληνικό κεφάλαιο, το οποίο εμείς οι Έλληνες ορθώς θεωρούμε μέρος του πανανθρώπινου κεφαλαίου. Αυτή η κλοπή αφορά την ελληνική γλώσσα. Μέρος του τεράστιου ελληνικού κεφαλαίου είναι και η ελληνική γλώσσα, που σε ελάχιστο καιρό θ' αποκαλυφθεί η τεράστια αξία της και βέβαια —στον κόσμο όπου ζούμε— και η τεράστια απόδοσή της σε δολάρια.
Η ελληνική γλώσσα, γι' αυτούς που γνωρίζουν τις εξελίξεις, τόσο στην τεχνολογία όσο και στη διαχείριση της παγκόσμιας εξουσίας, είναι τεράστιας σημασίας. Γιατί; Γιατί σ' ό,τι αφορά το πρώτο, η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που μπορεί να "υποστηρίξει" τα λειτουργικά των υπερυπολογιστών της νέας χιλιετίας. Είναι η μόνη γλώσσα που ενδείκνυται τεχνικά για την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης των μηχανών του μέλλοντος. Σ' ό,τι αφορά το δεύτερο, η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα που έχουν γραφεί τα κείμενα που στην πραγματικότητα στηρίζουν τον χριστιανικό πολιτισμό κι αυτά είναι η Αποκάλυψη και τα Ομηρικά Έπη. Όποιος αποκωδικοποιήσει τα κείμενα αυτά και άρα βρει τα "κλειδιά" της γλώσσας στην οποία είναι γραμμένα, θα μπορεί να ελέγχει για πάντα τον χριστιανικό κόσμο.
Οι Αμερικανοί όλα αυτά τα γνωρίζουν κι αυτήν τη στιγμή επενδύουν στην ελληνική γλώσσα τεράστια ποσά, προσβλέποντας σε ακόμα πιο τεράστιες αποδόσεις. Όπως είναι συνήθειά τους, παρακάμπτουν και πάλι επιδεικτικά τους Έλληνες και αρκούνται σε κάποια "ευχαριστώ", αφού πρώτα οικειοποιηθούν αυθαίρετα όλα εκείνα τα στοιχεία που τους χρειάζονται. Πώς όμως τους παρακάμπτουν; Με το να μην τους "βάζουν" —παρ' όλη την υπεροχή τους στον γλωσσικό τομέα— στα πανάκριβα προγράμματα που αυτήν τη στιγμή "τρέχουν" στις ΗΠΑ. Δεν θέλουν να δώσουν ούτε μεροκάματο δασκάλου στους Έλληνες που γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και μπορούν να τη διδάξουν. Αμερικανοί εκπαιδεύονται στην ελληνική γλώσσα από Αμερικανούς για να μην "ανοίξει" ο κύκλος αυτών που γνωρίζουν τι συμβαίνει. Στο άμεσο μέλλον κανένας προγραμματιστής δεν θα μπορεί ν' ασχολείται με το software, αν δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα. Παρ' όλ' αυτά και τη στιγμή που υπάρχει ένα τεράστιο δυναμικό Ελλήνων που ασχολούνται με τους υπολογιστές, κανένας απ' αυτούς δεν εισάγεται στα προγράμματα αυτά με το πλεονέκτημα της γνώσης της ελληνικής γλώσσας. Οι αμερικανικές πολυεθνικές προτιμούν Αγγλοσάξονες, που θα ταλαιπωρούνται με τα "κουτσοελληνικά" τους μέχρι να δημιουργήσουν το κεφάλαιο που θα δώσει την οριστική και τελεσίδικη υπεροχή στις ΗΠΑ.
Εδώ κάποιος θα μας χαρακτηρίσει σαν άδικους, γιατί είναι δικαίωμα των Αμερικανών να μοιράζουν την "πίτα" τους όπου θέλουν και άρα μόνο στα δικά τους παιδιά. Είναι δικαίωμά τους να μην ανοίγουν τον "κύκλο" και ν' αποκλείουν όσους δεν επιθυμούν και άρα ανάμεσά σ' αυτούς και τους Έλληνες. Αυτό πράγματι είναι δικαίωμά τους. Δεν είναι όμως δικαίωμά τους να μας "δουλεύουν". Γιατί μας "δουλεύουν"; Γιατί ακόμα και σήμερα, θεωρώντας μας αφελείς, επιχειρούν να μας "υπνωτίσουν", βγάζοντάς μας από τη μέση. Τι σημαίνει αυτό; Όταν αποδέχεσαι κάποιον ως κληρονόμο μιας κληρονομιάς και παίρνεις ό,τι σου χρειάζεται από την κληρονομιά του με ένα απλό "ευχαριστώ", έχεις την ηθική υποχρέωση —όταν σου δίνεται η δυνατότητα— να δώσεις κάτι ανάλογο. Οι Αμερικανοί, που "παίρνουν" από το ελληνικό κεφάλαιο και μας "ευχαριστούν", έχουν τη δυνατότητα να δώσουν στους Έλληνες κάποιο κέρδος, αλλά δεν δίνουν τίποτε. Γι' αυτούς ισχύει πάντα το ίδιο: τα δικά σας δικά μας και τα δικά μας μόνον δικά μας.
Αυτή είναι η πάγια πολιτική τους κι εξαιτίας αυτής της πολιτικής θεωρούμε ότι μας "δουλεύουν". Γιατί το κάνουν όμως αυτό; Γιατί μπαίνουν στη διαδικασία να μας "δουλεύουν" και δεν μας παρακάμπτουν εντελώς; Γιατί δεν κάνουν για παράδειγμα το εξής απλό: Δεν χρειάζεται ν' αναγνωρίσουν τους σύγχρονους Έλληνες ως κληρονόμους της ελληνικής κληρονομιάς. Ας θεωρήσουν ότι αυτή η κληρονομιά είναι μια κοινή πανανθρώπινη κληρονομιά, που ο καθένας και άρα και οι ίδιοι έχουν δικαίωμα να παίρνουν από αυτήν ό,τι θέλουν. Τι θα τους πουν οι Έλληνες; Να μην διδάσκετε Θουκυδίδη στα πανεπιστήμιά σας, αν δεν μας πληρώσετε τα δικαιώματα του συγγραφέα; Με ποιο δικαίωμα; Ποιος λαός θα υποστηρίξει τους Έλληνες σε μια τέτοια παράλογη απαίτηση;
Εφόσον τα γνωρίζουν αυτά οι Αμερικανοί και δεν αποδίδουν τα νόμιμα δικαιώματα στους κληρονόμους, γιατί εξακολουθούν ν' αναγνωρίζουν τους Έλληνες ως κληρονόμους της ελληνικής κληρονομιάς; Για τον εξής απλό λόγο: Γνωρίζουν ότι οι Έλληνες, λόγω γλώσσας, έχουν υπεροχή σε σχέση με τους υπόλοιπους μελετητές και άρα "καλλιεργητές" του τεράστιου ελληνικού κεφαλαίου. Αν ακολουθήσουν την πολιτική τού ...ο καθένας παίρνει ό,τι του χρειάζεται από το ελληνικό κεφάλαιο και το "καλλιεργεί" για να βγάλει χρήματα, θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση. Θ' αποτελέσουν οδηγούς μιας κατάστασης και θα προκαλέσουν αυτούς που έχουν φυσική υπεροχή. Ένας απλός Έλληνας φιλόλογος είναι συντριπτικά πιο ισχυρός σε προσόντα από τον πλέον διάσημο ελληνιστή καθηγητή κάποιου αμερικανικού πανεπιστημίου, που "ψελλίζει" κάποια ελληνικά με τη γελοία προφορά που είναι επινόηση του επίσης γελοίου Έρασμου.
Αυτό, όπως βλέπουμε, είναι ό,τι χειρότερο γι' αυτούς που θησαυρίζουν από το ελληνικό κεφάλαιο, γιατί θα βρεθούν στον ίδιο στίβο οι "ταχείς" Έλληνες με τους "αργούς" Δυτικούς. Νεαροί Έλληνες φιλόλογοι με τρομερές δυνατότητες θ' αρχίσουν να "μπαίνουν" στην αγορά των εκδόσεων μελετών πάνω στα ελληνικά κείμενα και θα συγκρουστούν με τους πολυδιαφημισμένους και εκατομμυριούχους ελληνιστές, που με άπειρο κόπο καταφέρνουν σε μεγάλη ηλικία να δημιουργήσουν έργο. Οι Έλληνες φιλόλογοι "τρέχουν" πάνω σ' αυτά τα κείμενα και οι Δυτικοί προσπαθούν σε περασμένη ηλικία να σταθούν απλά "όρθιοι". Θεωρούν κατόρθωμα και δείγμα γνώσης την ανάγνωση αυτών των κειμένων στα ελληνικά, τη στιγμή που οι Έλληνες το καταφέρνουν αυτό στην παιδική τους ηλικία.
Από την άλλη πλευρά σε μια τέτοια περίπτωση θα έχουμε και άλλες εξελίξεις στον τομέα των θεωρητικών σπουδών. Έλληνες φιλόσοφοι και δάσκαλοι, λόγω της άμεσης και εξαιρετικά πρώιμης επαφής τους με τα κείμενα αυτά, θ' αρχίσουν να μπαίνουν σε πολύ νεαρή ηλικία στην αγορά της εκπαίδευσης. Αν αφεθεί δηλαδή το ελληνικό κεφάλαιο υπό ιδιοκτησιακή ορφάνια, η σύγκρουση γύρω από το κεφάλαιο αυτό θα είναι σφοδρή και με τραγικά για τους Δυτικούς αποτελέσματα. Σε μια τέτοια περίπτωση κανένας δεν θα είχε λόγο να πηγαίνει στη Δύση για την εκπαίδευσή του στον κλάδο των θεωρητικών σπουδών, οι οποίες στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στα ελληνικά συγγράμματα. Η Ελλάδα θα μπορούσε πολύ εύκολα, λόγω της υψηλής ποιότητας των δασκάλων της, να γίνει το μεγάλο "σχολείο" των λαών.
Με την πολιτική του "ευχαριστώ", οι Δυτικοί καταφέρνουν και βγάζουν από τη μέση τους υπερεπικίνδυνους κι ανταγωνιστικούς Έλληνες. Η λογική αυτής της πολιτικής, που είναι η λογική της απειλής και του εκβιασμού, είναι η εξής: Σας αναγνωρίζουμε ως φυσικούς κληρονόμους των αρχαίων Ελλήνων, αλλά μην μπλέκεστε στα "πόδια" μας, γιατί θα πάψουμε να σας αναγνωρίζουμε ως τέτοιους. Σας τιμούμε, αλλά μακριά τα χέρια από τα ταμεία. Είστε τα παιδιά των πατέρων του παρελθόντος, αλλά εμείς είμαστε οι πατέρες του μέλλοντος. Πού βρίσκεται η απειλή και ο εκβιασμός; Αν μπλεχτούμε στα "πόδια" τους, δεν θα μας αναγνωρίσουν την τιμητική ιδιότητα του κληρονόμου. Μας απειλούν δηλαδή με σύγκρουση, σε περίπτωση που δεν αυτοπεριοριστούμε. Μας απειλούν δήθεν ότι θα πουν στον υπόλοιπο κόσμο ότι δεν είμαστε απόγονοι εκείνων των ανθρώπων που διέπρεψαν κατά το παρελθόν. Θα πουν ότι είμαστε "τουρκόσποροι", "βουλγαρόσποροι" κι αυτό δήθεν θα μας στερήσει την τιμή ν' αναγνωριζόμαστε ως γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων.
Το ελληνικό κράτος, έχοντας —καθαρά για λόγους εξουσίας— ανάγκη από την αναγνώριση της Δύσης, αυτοπεριορίστηκε. Για να μπορέσει ν' ασκήσει την εθνικιστική του πολιτική, δέχθηκε το σύνολο των όρων της Δύσης. Δεν "μπλέχτηκε ποτέ στα "πόδια" της και δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά με την παιδεία του ελληνικού λαού. Παρέδωσε τον τομέα της παιδείας στο αγράμματο παπαδαριό και μπλόκαρε το σύνολο των εξελίξεων. Από την απελευθέρωση κι εντεύθεν διαπαιδαγωγούσε τους Έλληνες με τη χριστιανική παιδεία του ραγιά κι αρκούνταν στην τιμητική συμπεριφορά της Δύσης. Δεν επένδυσε ποτέ στην "παραγωγή" δασκάλων, που θα μπορούσε να τους "εξάγει", όπως δεν επένδυσε ποτέ στις εκδόσεις μελετών, που κι αυτές θα μπορούσαν να "εξαχθούν". Πολλά χρόνια πριν αρχίσει η ελληνική πολιτεία ν' αναβαθμίζει και να αξιοποιεί τις ακρογιαλιές της έπρεπε να εκπαιδεύσει δάσκαλους και να χτίσει μεγάλα πανεπιστήμια. Αντί να "πουλάει" διακοπές, μουσακά και σουβλάκι, έπρεπε να πουλάει εκπαίδευση και βιβλία.
Σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε στην Ελλάδα, λόγω της γλώσσας, να υπάρχουν τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα πανεπιστήμια του κόσμου στον κλάδο των θεωρητικών σπουδών. Δεν θα μπορούσε κανένας να την ανταγωνιστεί στον τομέα των ελληνικών σπουδών, των πολιτικών επιστημών και της φιλοσοφίας. Όλοι θα έσπευδαν να εκπαιδευτούν στην Ελλάδα, αποκομίζοντας ως επιπλέον κέρδος την πραγματική εκμάθηση της ελληνικής, λόγω της συναναστροφής τους με τους γηγενείς. Στην Ελλάδα έπρεπε να εκπαιδεύονται οι ηγέτες όλου του κόσμου, εφόσον έτσι κι αλλιώς με βάση την ελληνική γνώση εκπαιδεύονται.
Γι' αυτούς που γνωρίζουν τι συμβαίνει στην κορυφή της παγκόσμιας εξουσίας, τα δεδομένα είναι απλά. Δεν μπορείς μετά τη Γαλλική Επανάσταση —και άρα μετά τη γέννηση της αστικής τάξης— να κυβερνήσεις τον κόσμο, αν δεν "δανειστείς" την ελληνική επιχειρηματολογία και λογική της εξουσίας. Δεν μπορείς να κάνεις με νομιμοφάνεια την εγκληματική επέμβαση στον Κόλπο ή στο Κοσσυφοπέδιο, αν δεν γνωρίζεις Θουκυδίδη. Δεν μπορείς, χωρίς ελληνική γνώση, να δικαιολογήσεις στους λαούς τα αδικαιολόγητα. Η ελληνική γνώση είναι η μόνη πραγματική σταθερά σ' έναν κόσμο που διαρκώς εξελίσσει τη γνώση και την πολλαπλασιάζει. Η Δύση πάντα γνώριζε αυτήν τη σταθερά και η ελληνική πολιτεία πάντα την αγνοούσε. Γι' αυτόν τον λόγο και δεν αξιοποίησε ποτέ τη φυσική υπεροχή των ελληνόφωνων, για κάνει κερδοφόρο το κεφάλαιο που υποτίθεται κληρονόμησε. Ο νόμιμος κληρονόμος της ελληνικής παιδείας —για λόγους εξουσίας— διαπαιδαγωγούσε τα παιδιά του με την εβραϊκή παιδεία του αγράμματου Αβραάμ. Τα γνήσια παιδιά του Αβραάμ στο μεταξύ θησαύριζαν στη Δύση, παριστάνοντας τους δασκάλους των ελληνικών γραμμάτων. Εβραίοι διδάσκουν Θουκυδίδη στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Δοξάζονται με τη γνώση του Πλάτωνα και κλέβουν με τη γνώση του Μωυσή.
Η Ελλάδα με βήμα σημειωτόν έφτασε στη σημερινή εποχή με όλα τα άσχημα "φορτία" του παρελθόντος. Όμως, αυτό που στο μεταξύ άλλαξε —έστω και με βήμα χελώνας— ήταν καθοριστικό. Για όσο διάστημα ο ελληνικός λαός ήταν ένας αγράμματος λαός φτωχών ραγιάδων, είχε νόημα η τιμητική διάκριση από πλευράς Δύσης και είχε επίσης νόημα και η απειλή της. Είχε νόημα να τρομοκρατείς έναν φτωχό κι αγράμματο λαό με την απειλή να του στερήσεις αυτό που ψυχολογικά το ένιωθε ως τον μοναδικό θησαυρό του. Σήμερα όμως όλα αυτά δεν υφίστανται. Ο ελληνικός λαός είναι ένας από τους πλέον μορφωμένους λαούς στον κόσμο και καμιά απειλή δεν έχει νόημα. Όποιος το αμφισβητεί αυτό, ας ψάξει να βρει την αναλογία του πληθυσμού της Ελλάδας με τη σπουδάζουσα νεολαία της. Ας ψάξει να βρει κατά μέσο όρο τι ποσοστό από το εισόδημά της δαπανά μια μέση ελληνική οικογένεια για την εκπαίδευση των μελών της. Όλα αυτά τα στοιχεία ας τα συγκρίνει με τα αντίστοιχα στοιχεία των υπολοίπων ανεπτυγμένων λαών. Η νεολαία της Ελλάδας σήμερα είναι με διαφορά στον τομέα της γενικής γνώσης "μπροστά" από την οποιαδήποτε αντίστοιχη νεολαία οποιουδήποτε ανεπτυγμένου κράτους.
Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ανάγκη ούτε την αναγνώριση της Δύσης, αλλά ούτε και μπορεί να ελεγχθεί από τους ραγιάδες της ελληνικής εξουσίας. Σήμερα δεν έχει νόημα ν' απειλείς τους Έλληνες με φόβητρο την κληρονομιά τους. Δεν έχει νόημα να τους απειλείς με συγκρούσεις και εκβιασμούς. Ακόμα κι αν μπορείς με πραγματικά στοιχεία ν' αποδείξεις ότι είναι "βουλγαρόσποροι" ή "τουρκόσποροι" είναι το ίδιο. Λόγω παιδείας —ακόμα και παιδιά εξωγήινων να ήταν οι σύγχρονοι Έλληνες— είναι πλέον όχι απλά οι βιολογικοί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αλλά γνήσιοι Έλληνες. Είναι πλέον πολιτισμικώς Έλληνες κι αυτό είναι που τους δίνει υπεροχή.
Ας απειλήσουν οι Δυτικοί τους Έλληνες, να διαπιστώσουν από μόνοι τους "πόσα απίδια πιάνει ο σάκος". Ας θεωρήσουν για όλους τους σύγχρονους λαούς "ξένο" το αρχαιοελληνικό κεφάλαιο και στη συνέχεια ας απειλήσουν οι βάρβαροι με σύγκρουση τους Έλληνες γύρω από αυτό το "ξένο" κεφάλαιο. Ας έρθει ο οποιοσδήποτε ελληνιστής καθηγητής ελληνικών σπουδών στην Ελλάδα, για να συγκριθεί όχι με κάποιον επιφανή συνάδερφό του, αλλά με έναν μαθητή υποψήφιο της τρίτης δέσμης. Δεν μιλάμε για συνολική γνώση πάνω στην ελληνική γλώσσαˆ μιλάμε για ταχύτητες επεξεργασίας δεδομένων. Για κάποιον που τα ελληνικά είναι η μητρική του γλώσσα, τα κείμενα μπροστά του, είτε γνωστά είτε άγνωστα, είναι σχεδόν ίδια. Άλλες ταχύτητες χαρακτηρίζουν έναν νεαρό άνθρωπο που μελετά τη μητρική του γλώσσα και άλλες έναν άνθρωπο που αυτήν τη γλώσσα την έμαθε σε μεγάλη ηλικία. Το ότι αυτός ο γηραιός επαγγελματίας μπορεί να έχει συνολικά περισσότερες γνώσεις πάνω στη συγκεκριμένη γλώσσα είναι απλά θέμα κινήτρων και χρόνου ενασχόλησης με το αντικείμενο. Το ότι ο σημερινός μέσος Έλληνας φιλόλογος δεν έχει πολλές γνώσεις, αυτό δεν αμφισβητείται. Αυτό όμως συμβαίνει, γιατί δεν έχει κίνητρα και δεν έχει σχέση με τις δυνατότητές του. Η ελληνική πολιτεία τον καταδικάζει στη χαμηλή "πτήση" της απλής εκπαίδευσης του μεροκάματου.
Όλα αυτά τα γράφουμε, για να καταλάβει ο αναγνώστης τον ρόλο της εξουσίας των ραγιάδων. Σε μια εποχή όπου όλα "παίζονται" γύρω από το ελληνικό κεφάλαιο, οι ραγιάδες που μας εξουσιάζουν "κοιμούνται". Οι Αγγλοσάξονες, που επέβαλαν ως παγκόσμια γλώσσα την αγγλική, εκπαιδεύουν τα "εκλεκτά" παιδιά τους στην ελληνική και οι Έλληνες "κοιμούνται". Με την αγγλική εξασφάλισαν πελάτες για τα "προϊόντα" τους στο σύνολο του πλανήτη και με την ελληνική προσπαθούν να εξασφαλίσουν επαφή με την πρωτοπορία στον τομέα των εξελίξεων. Επέβαλαν τα πανεπιστήμιά τους σαν τα κορυφαία στον κόσμο και τα έχουν κάνει τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις. Δεν είναι δυνατόν να ελπίζει κάποιος να κάνει μεγάλη καριέρα σε οποιονδήποτε τομέα, αν δεν έχει εξασφαλίσει αμερικανικό τίτλο σπουδών.
Από την άλλη μεριά, αυτοί που έχουν την ελληνική γλώσσα ως μητρική έχουν υποβαθμίσει οριακά τα πανεπιστήμιά τους και πληρώνουν χρυσάφι για να πάρουν ανακυκλωμένα "σκουπίδια" από τα διάφορα αγγλοσαξονικά Harvard. Τα ελληνόπουλα και πάλι τρέχουν στη Δύση για να τους "αναγνωρίσει" και να τους "πιστοποιήσει" την κατοχή της γνώσης τους. Σπουδάζουν πεντακόσια χρόνια στα αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια για να φτάσουν στο ανώτατο επίπεδο και —μιμούμενοι τους Δυτικούς— να μελετούν ελληνικά κείμενα στην ελληνική. Αντί να τους παρακάμψουν και να μπουν στην "κεφαλή" της πρωτοπορίας, κάθονται και μαθαίνουν στα αγγλικά αυτά που θα έπρεπε να γνωρίζουν από το δημοτικό.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ελληνική πολιτεία, όπως πάντα, δεν φρόντισε για τα παιδιά της. Αυτή τηρεί το "γράμμα" της παράδοσης που της παραχώρησε η πονηρή Δύση. Κάτι ανάλογο μ' αυτό που γίνεται και με τους ολυμπιακούς αγώνες. Η Ελλάδα παραδίδει τη "φλόγα" με επίσημες τελετές, για να κάνουν οι "αθάνατοι" μπίζνες. Εμείς βάζουμε τα ιδεώδη και δίνουμε βαρύτητα —λόγω της ύπαρξής μας— στο σκηνικό και οι Δυτικοί εισπράττουν τα δισεκατομμύρια από τις διάφορες Microsoft, Coca-Cola και NIKE. Εμείς προστατεύουμε το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο και κάποιοι άλλοι βολεύονται για πάντα. Ό,τι γίνεται με την ξεφτίλα των ολυμπιακών των διεφθαρμένων "αθανάτων", το ίδιο γίνεται με το σύνολο της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς των επίσης "αθάνατων" δασκάλων της Δύσης.
Η ελληνική πολιτεία, επειδή βολεύεται η ίδια, δεν προστατεύει ούτε την κληρονομιά της, αλλά ούτε και δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά της να εκμεταλλευτούν την κληρονομιά αυτήν. Δεν το έκανε μέχρι τώρα και βέβαια δεν πρόκειται να το κάνει και στο μέλλον. Οι Έλληνες αυτήν τη στιγμή είναι εκτός των εξελίξεων σ' ό,τι αφορά το κεφάλαιο της ελληνικής γλώσσας και της σύνδεσής της με την υψηλή τεχνολογία και εκπαίδευση. Σ' ό,τι δηλαδή εξαρτόνταν οι Έλληνες από την πολιτεία, προδόθηκαν από αυτήν κατά τον χειρότερο τρόπο.
Το σημαντικότερο όμως, που αφορά τους Έλληνες, είναι το δεύτερο σκέλος των προσπαθειών των Δυτικών, που έχει σχέση με την ελληνική γλώσσα. Οι Αμερικανοί αυτήν τη στιγμή επενδύουν τεράστια ποσά στην αποκωδικοποίηση της ελληνικής γλώσσας. Φιλοδοξούν να καταφέρουν να αποκωδικοποιήσουν τα κείμενα-στυλοβάτες του χριστιανικού πολιτισμού, ώστε να καταφέρουν να ελέγξουν τις εξελίξεις στον τομέα της εξουσίας. Φιλοδοξούν να βρουν το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας και, αφού το αποκρύψουν από τους υπόλοιπους λαούς, να εκπαιδεύουν μόνον τα παιδιά τους με βάση την τρομερή γνώση των κειμένων αυτών. Το σύνολο της εξουσίας και βέβαια τρισεκατομμύρια δολάρια θα "παιχτούν" γύρω από αυτόν τον κώδικα, που θα τους επιτρέψει να μελετήσουν τα κείμενα και να εκπαιδεύσουν τους μελλοντικούς εξουσιαστές με βάση τη γνώση αυτήν. Αν η γνώση του Θουκυδίδη είναι σημαντική για ν' αποτελεί εκπαιδευτικό μέσο για τους Αμερικανούς στρατηγούς και manager, αντιλαμβανόμαστε για τι γνώση μιλάμε όταν αναφερόμαστε στην Αποκάλυψη ή τα Ομηρικά Έπη στην κωδική τους γλώσσα και όχι στην περιγραφική.
Σ' αυτό το σημείο αποκαλύπτεται και ο πραγματικός λόγος που έχει γραφεί το κείμενο αυτό. Σ' ό,τι αφορά τη διαχείριση της γλώσσας, οι Δυτικοί μάς έχουν αποκλείσει από τη χρυσοφόρα αγορά της εκπαίδευσης, αλλά και της υψηλής τεχνολογίας. Καλώς ή κακώς δεν μας "παίζουν" ή, όταν το κάνουν αυτό, το κάνουν με άνισους όρους. Είναι δικαίωμά τους να μην μας βάζουν στις δουλειές τους κι αυτό το δικαίωμα δεν μπορούμε να τους το αμφισβητήσουμε. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, όπου ψάχνουν κάτι συγκεκριμένο, δεν μπορούν να μας αποκλείσουν. Ψάχνουν αυτοί, ...θα ψάχνουμε κι εμείς. Δικαίωμά τους να ψάχνουν ό,τι θέλουν, αλλά το ίδιο δικαίωμα το έχουμε κι εμείς. Αυτή η αναζήτηση είναι ένας αγώνας και ο στίβος για όλους τους γνωρίζοντες την ελληνική γλώσσα κοινός. Δεν μπορούν να μας αποκλείσουν κι ούτε μπορούν να ακυρώσουν τα πλεονεκτήματά μας και άρα την υπεροχή μας. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να διατηρούν κρυφό τον στόχο τους, για να μην υπάρχουν εξελίξεις που δεν θα ελέγχουν. Δεν ανακοινώνουν σε κανέναν τι ακριβώς ψάχνουν και βέβαια δεν προκηρύσσουν διαγωνισμούς. Μόνον οι γνώστες της κατάστασης γνωρίζουν τι συμβαίνει και κάποιοι λίγοι, που, διαβάζοντας τον τύπο, απλά υποψιάζονται ότι κάτι ψάχνουν οι Αμερικανοί. Διαβάζουν, για παράδειγμα, ότι οι Αμερικανοί μελετούν την ελληνική γλώσσα με τη βοήθεια των υπολογιστών, αλλά δεν μπορούν να ξέρουν τι ακριβώς αναζητούν μέσα από αυτήν την μελέτη.
Το δυστύχημα για τους Αμερικανούς είναι ότι όσο και να προσπαθούν δεν πρόκειται να βρουν μόνοι τους τον κώδικα της ελληνικής γλώσσας. Δεν μπορείς να "κοσκινίσεις" τον ωκεανό. Η ελληνική γνώση και κληρονομιά είναι μεγαλύτερη και από έναν ωκεανό. Όλους τους υπερυπολογιστές να βάλεις να δουλεύουν πάνω στην ελληνική βιβλιογραφία, δεν πρόκειται να βρεις το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας. Ψάχνεις στην κυριολεξία ψύλλους στ' άχυρα. Για να βρεις το "κλειδί" της, πρέπει να γνωρίζεις πού θα το ψάξεις κι αυτό είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Με λίγα λόγια αυτό το "κλειδί", είτε γνωρίζεις πού βρίσκεται και το αποκτάς είτε δεν πρόκειται να το βρεις ποτέ. Επί χιλιάδες χρόνια έμεινε απόρρητο και θα το βρουν οι νεόκοποι του πνεύματος Αμερικανοί;
Πού βρίσκεται όμως αυτό το "κλειδί"; Στο πιο προφανές σημείο και γι' αυτό δεν το "βλέπει" κανένας. Ποιο είναι αυτό το σημείο με βάση τη λογική; Ποιος θα ήταν για τον μέσο χριστιανό ο μόνος που θα μπορούσε να κατέχει ένα τόσο πολύτιμο εργαλείο; Ο Θεάνθρωπος Ιησούς δεν είναι για τον κάθε χριστιανό ο κάτοχος της κάθε γνώσης; Άρα όταν θ' αναζητήσουμε το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας, δεν θα το αναζητήσουμε στον ωκεανό των ελληνικών συγγραμμάτων, αλλά στον περιορισμένης έκτασης Λόγο Αυτού που θεωρούμε ότι τα γνωρίζει όλα και μας έχει υποσχεθεί ότι ο Λόγος Του μπορεί να μας καλύψει στο σύνολο των απαιτήσεών μας. Απλή λογική, που όμως επί αιώνες κανένας δεν σεβάστηκε. Όλοι αναγνωρίζουν τον Ιησού ως Θεάνθρωπο, αλλά κανένας δεν σέβεται την Αλήθειά Του και τις υποσχέσεις Του. Ο Ιησούς είπε ..."ζητάτε και θα σας δοθεί, ερευνάτε και θα βρείτε, κτυπάτε και θα σας ανοιχθεί η πόρτα" (Ματθ. 7.7-7.8). Τι εννοούσε μ' αυτά; Να βγούμε στα βουνά και στους λόγκους και να ψάχνουμε; Όχι βέβαια. Ο Ιησούς προφανώς εννοούσε να ψάχνουμε λύσεις στις απορίες μας μέσα σ' αυτά που μας παρέδωσε και μας υποσχέθηκε ότι θα καλύψουν το σύνολο των αναγκών μας. Άρα μας προτρέπει εμμέσως πλην σαφώς να ψάξουμε στον Λόγο Του.
Πράγματι το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας κρύβεται μέσα στον Λόγο του Ιησού και έχει τη μορφή μιας καλά κρυμμένης εξίσωσης. Ποια είναι αυτή η εξίσωση;
Ουδείς αγαθός ει μη εις, ο Θεός (Ματθ. 19.17)
Σύμφωνα μ' αυτήν την εξίσωση "Αγαθός" και "Θεός" πρέπει να ταυτίζονται. Αν κάποιος βρει την αντιστοιχία γραμμάτων και αριθμών, έχει βρει το "κλειδί" της ελληνικής γλώσσας και άρα και τoν κώδικα που επί αιώνες ήταν απόρρητος. Όποιος έχει αυτόν τον κώδικα, μπορεί να αποκωδικοποιήσει το σύνολο των κειμένων που έχουν γραφεί στα ελληνικά και που έχουν μέσα τους κρυπτογραφημένο μήνυμα. Για να ισχύει αυτή εξίσωση, η αντιστοιχία μεταξύ γραμμάτων και αριθμών είναι αυτή που φαίνεται στον παρακάτω πίνακα:
Αντιστοιχία μεταξύ γραμμάτων και αριθμών
123456789
αβγδεζηθι
κλμνξοπρσ
τυφχψω ς
πράγματι
Θ + ε + ό + ς = Α + γ + α + θ + ό + ς = 28
8 + 5 + 6 + 9 = 1 + 3 + 1 + 8 + 6 + 9 = 28
Ο αναγνώστης εύκολα αντιλαμβάνεται την αγωνία των Αμερικανών ν' αποκτήσουν αυτό το "κλειδί". Εύκολα αντιλαμβάνεται γιατί επενδύουν τεράστια ποσά για την αποκωδικοποίηση της ελληνικής γλώσσας. Αυτός που θα κατέχει το "κλειδί", εύκολα μπορεί ν' αποκτήσει υπεροχή έναντι των ανταγωνιστών του, γιατί απλούστατα θα γνωρίζει εκ των προτέρων τι θα συμβεί, αλλά και πώς θα συμβεί. Όταν έχεις το "κλειδί" να αποκωδικοποιήσεις μια προφητεία επιπέδου Αποκάλυψης, εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος το κέρδος από μια τέτοια πράξη. Αυτός που θα το καταφέρει, εύκολα μπορεί να προετοιμαστεί κατάλληλα για να τον βρει η εξέλιξη της προφητείας στις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Σ' αυτό το σημείο παίζει ρόλο και είναι ανεκτίμητη η αξία της ελληνικής γλώσσας. Όποιος γνωρίζει το "κλειδί" της, γνωρίζει τις προφητείες και άρα γνωρίζει και τις καταστάσεις που θα προκύψουν στο άμεσο μέλλον. Γνωρίζει ακριβώς και τον ρόλο των προσώπων που θα πρωταγωνιστήσουν σ' αυτές τις καταστάσεις. Θα γνωρίζει, για παράδειγμα, ποιος είναι το "θηρίον" της αποκάλυψης και γιατί το όνομά του έχει αριθμό.
Με τη γνώση αυτού του "κλειδιού" και του κώδικα γνωρίζεις, για παράδειγμα, ότι:
Εξακόσια εξήκοντα εξ = 77 = Άγγελος της Αβύσσου = Αποφώλιον βρέφος = Ο όφις ο αρχαίος. Γνωρίζεις ότι: Αντίχριστος = 61 = Νεκρός Θεός = Συναγωγή του Σατανά. Όπως τέλος γνωρίζεις ότι: Θηρίον = 42 = Σατανάς ζων = Κατήγορος = Άπιστος.
Το ποιος είναι συγκεκριμένα αυτός ο άνθρωπος και ποια είναι η αποστολή του δεν είναι του παρόντος. Αυτό που εδώ έχει σημασία είναι ότι, για να γνωρίζεις τι πρόκειται να γίνει και από ποιον και άρα να εξασφαλίσεις υπεροχή στο μέλλον, θα πρέπει να γνωρίζεις τον κώδικα των κειμένων που περιγράφουν το μέλλον. Οι Αμερικανοί γι' αυτήν την υπεροχή αγωνίζονται κρυφά από τους λαούς. Για να την εξασφαλίσουν όμως, θα πρέπει πρώτα να βρουν το "κλειδί" και μετά να μελετήσουν τα προφητικά κείμενα. Το "κλειδί" είναι το σημαντικό κι αυτό είναι κάτι που "πατεντάρεται". Το τι θα προκύψει ως συμπέρασμα από τα κείμενα, είναι κάτι το διαφορετικό, που έχει σχέση με τις γνώσεις και την κρίση του μελετητή. Ό,τι βέβαια ισχύει για τον κάθε κάτοχο αυτού του "κλειδιού" ισχύει και για τον κάθε αναγνώστη αυτού του κειμένου. Όποιος θέλει να μελετήσει τα αρχαία προφητικά κείμενα ελεύθερα, μπορεί να το κάνει και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Ο Υδροχόος, γνωρίζοντας τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή με την ελληνική γλώσσα και την προσπάθεια των Αμερικανών να την αποκρυπτογραφήσουν και να την "πατεντάρουν" για να την εκμεταλλευτούν εις βάρος όλων των λαών, προσπαθεί να τους προλάβει. Πριν επιχειρήσουν οτιδήποτε, ο Υδροχόος σπεύδει για να κάνει αυτό το "κλειδί" δωρεά. Το "κλειδί" αυτό αποτελεί κληρονομιά για όλη την ανθρωπότητα κι απλά, για λόγους τάξης, θα πρέπει να περάσει πρώτα ως κληρονομιά στον ελληνικό λαό. Οι Έλληνες πρέπει να διαφυλάξουν αυτήν την κληρονομιά, για να μην μπορούν οι ισχυροί να παίζουν παιχνίδια εις βάρος των λαών. Άλλωστε δεν αργεί ο χρόνος που θα γίνει η σύγκρουση των κόσμων και των πολιτισμών. Αυτή η σύγκρουση δεν είναι κάτι το μυστήριο που συνδέεται με κάποιες επιλογές κάποιων "σκοτεινών" κέντρων εξουσίας. Είναι το φυσικό αποτέλεσμα, που προκύπτει από τον σημερινό παγκόσμιο σχεδιασμό.
Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης κι αυτό σημαίνει ότι τα πάντα κινούνται πάνω σε ένα κοινό επίπεδο. Μέσα στο παγκόσμιο "χωριό", όπου τα πάντα γίνονται γνωστά και κρίνονται από όλους τους ανθρώπους, θα επιβιώσει ο ισχυρότερος. Το ισχυρότερο πολιτισμικό μοντέλο, το ισχυρότερο κεφάλαιο κλπ.. Δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει κάποιο καθυστερημένο πολιτισμικό μοντέλο ή κάποιο ασθενές κεφάλαιο μόνο και μόνο επειδή μπορεί να κρύβεται στη "σκιά" των εξελίξεων. Δεν ζούμε στον προηγούμενο αιώνα, ώστε την ίδια στιγμή κάποιοι ν' απολαμβάνουν τους καρπούς του διαφωτισμού και κάποιοι άλλοι να ζουν σε συνθήκες Μεσαίωνα, επειδή δεν είχαν ικανοποιητική ενημέρωση και επαφή με τις εξελίξεις. Η διάχυση της γνώσης έχει γκρεμίσει το σύνολο των τειχών (πολιτισμικά, εθνικά, θρησκευτικά κλπ.) που κάποτε απομόνωναν τους λαούς κι έδιναν τη δυνατότητα σε πρωτόγονα μοντέλα εξουσίας να επιβιώνουν. Σήμερα τα πάντα βρίσκονται σε κοινή θέα και κρίνονται από όλους.
Επιπλέον με την ανάπτυξη της τεχνολογίας των μέσων επικοινωνίας κι ενημέρωσης οι πολιτισμικές, οι θρησκευτικές, οι γεωγραφικές και όποιες άλλες αποστάσεις υπήρχαν κάποτε μεταξύ των λαών σήμερα έχουν εκμηδενιστεί κι αυτό είναι ένα δεδομένο που αλλάζει δραματικά την όλη κατάσταση. Η σύγκρουση σήμερα θα είναι αναπόφευκτη, γενική και εξαιρετικά σφοδρή, γιατί θα αφορά την παγκόσμια κοινωνία και όχι μόνον αυτούς που έχουν την τύχη να βρίσκονται κοντά στα κέντρα των εξελίξεων. Ο νικητής σε μια τέτοια σύγκρουση τα "παίρνει" όλα και οι ηττημένοι τίποτε απολύτως. Σύντομα θα δούμε ποιος έχει τη γνώση, αλλά και την ισχύ να επιβάλει νέες "τάξεις πραγμάτων" παγκοσμίως. Οι Έλληνες στο παρελθόν με τον Αλέξανδρο έχουν αποδείξει ότι μπορούν να φέρουν σε πέρας τέτοιες αποστολές. Οι Αμερικανοί μπορούν; Με ποιους; Με τους αστείους ενοίκους του Λευκού Οίκου ή με τους "φωτισμένους" δασκάλους του Harvard;
Παναγιώτης Τραϊανού
Έλληνας συγγραφέας
.jpg)
.jpg){kind=link}