Άρα γε είναι ο Μανώλης Γλεζος ένας καλοστημένος παράμυθος της αριστεράς και τίποτε περισσότερο; Μήπως ήταν προορισμένος να παρουσιάσει την αριστερά με πατριωτική ενδυμασία για να κρύψει τον διεθνισμό της σε εποχή έξαρσης εθνικιστικών-αντιαποικιακών κινημάτων ανά την υφήλιο; Μήπως χρησίμευσε και στο να επισκιασθή ο πραγματικός ήρωας Κωνσταντίνος Κουκίδης που ήταν μέλος της νεολαίας Μεταξά πριν υπηρετήσει ως εύζωνος; Μήπως συνέφερε επί πλέον και το δεξιό κατεστημένο μια ψευδότιτλη αριστερά για να έχει να την χαλιναγωγεί από μιαν ακόμα «αφανή δυσχέρεια»;
Άν ναί, αυτό εξηγεί αυτόματα όλες τις αριστερίστικες και αναθεωρητικές τάσεις του Γλέζου, καθώς και τη καθοριστική υποστήριξή του στο αλλοπρόσαλλο, εθνο-αποδομητικό, και στρεβλωτικό ΣΥΡΡΙΖΑ. Τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος αντάλλαξε τον «ηρωϊσμό του» φτηνά με έπιπλα και σκεύη (Δ. Σαβόπουλος), και βίο χαρισάμενο. Ο θρυλούμενος Μ. Γλέζος εκδηλώνει αφανή δυσχέρεια τόσο για την αριστερά όσο και για το Έθνος μας σε αρκετές από τις διαλογές του. Αντίθετα, ένας αληθινός ήρωας δεν αμαυρώνει τη δόξα του με τίποτα και ουδέποτε συμβιβάζεται σε θέματα πατριωτισμού. «Τον πλούτο πολλοί εμίσησαν, την δε δόξαν ουδείς».
Η αμφισβήτηση «τιτλούχων προοδευτικών» προοδεύει ακάθεκτη, και η Ιστορία ακολουθεί αργά αλλά σταθερά αποκαθιστώντας την Αλήθεια με τον χρόνο. Ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον. Εύχομαι να ζήσει ακόμα αρκετά περισσότερο ο Μ. Γλέζος να γευθή την πραγματική Ιστορία του Β’ΠΠ.
Με εκτίμηση,
Πολύδωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλες οι απαντήσεις που έχουν ως στόχο να προάγουν τον διάλογο και την ανεύρεση της αλήθειας καλοδεχούμενες, σχόλια και απαντήσεις που είναι εκτός θέματος και δεν ταιριάζουν σε έλληνες θα απορρίπτονται χωρίς κανέναν ενδοιασμό .