Το απέραντο φρενοκομείο των ανδρεικέλων υπουργών

Γράφει ο Θύμιος Παπανικολάου

Να μας συγχωρέσει ο Βαγγέλης Δεληπέτρος για την αλλαγή του τίτλου. Ο δικός του τίτλος αδικούσε το εξαιρετικά εύστοχο και σατυρικό κείμενό του…
Άλλα εννοούν!

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΥ

Μερικοί υπουργοί έχουν βαλθεί κυριολεκτικά να μας τρελάνουν, λες και δεν αρκούν τα μέτρα που φέρνει το Μνημόνιο που προσυπέγραψαν και με ιδιαίτερη ζέση υλοποιούν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Αν. Λοβέρδος που δήλωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι «τα φαρμακεία στην Ελλάδα είναι πολλά και θα πρέπει να λιγοστέψουν»! Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
ΕΝΑΣ υπουργός δηλαδή που προσπαθεί, ή τουλάχιστον έτσι διατείνεται, να ανοίξει τα...
κλειστά επαγγέλματα στον τομέα του, όπως προβλέπει και το φιρμάνι της τρόικας που έχει για ευαγγέλιο, δηλώνει ότι οι επαγγελματίες ενός χώρου πρέπει, στο όνομα της απελευθέρωσης (!), να γίνουν λιγότεροι.

ΜΟΝΟ εδώ και μόνο από στέλεχος της συγκεκριμένης κυβέρνησης μπορούσε να γίνει μια τέτοια δήλωση και ένα σωρό ΜΜΕ να την αναμεταδίδουν ασχολίαστη, χωρίς στοιχειώδεις, έστω, ενστάσεις στο όνομα της κοινής λογικής.

ΓΙΑΤΙ εύκολα κάθε πολίτης της χώρας διαπιστώνει ότι και τα περίπτερα είναι πολλά και τα σουβλατζίδικα και οι καφετέριες και τα μικρά εμπορικά, αλλά και τα ταξί, τα βενζινάδικα, τα ΠΡΟ-ΠΟτζίδικα, ακόμη και τα ΜΜΕ πολλά είναι.

ΜΟΝΟ οι βιομηχανικοί εργάτες δεν είναι πολλοί, γιατί με τα μέτρα που έλαβαν, ή αυτά που «λησμόνησαν» να λάβουν ένα σωρό προϋπάρξαντες του κ. Λοβέρδου στους υπουργικούς θώκους, τα φουγάρα έγιναν «καπνός» και οι εργάτες της βιομηχανίας δημοτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, για να τους βρίσκουν και αυτούς τώρα πολλούς οι Λοβέρδοι και να θέλουν να τους λιγοστέψουν.

ΟΠΟΤΕ, πού πάει το πράγμα; Αν ακολουθήσουμε την πολιτική κατεύθυνση που προδιαγράφεται από τη δήλωσή του _και αφού είναι υπουργός κάποιο πολιτικό στόχο θα έχει στο μυαλό του, δεν μπορεί απλώς να πετάει παρόλες σαν καφενόβιος ρήτορας που πήρε φόρα_ τότε δεν θα αργήσει ο καιρός που και άλλοι συνάδελφοί του θα πιάσουν το νήμα και θα αρχίσουν ως μεγάλοι τραγουδιστές να άδουν για το... λιγόστεμα, με τα παπαγαλάκια βεβαίως να τους κρατούν το ίσο.

ΛΙΓΟΤΕΡΑ φαρμακεία λοιπόν αλλά περισσότερα ράφια με φάρμακα στα σουπερμάρκετ; Λιγότερα σουβλατζίδικα αλλά περισσότερα πόστα για ορισμένες αλυσίδες εστίασης; Λιγότεροι ταξιτζήδες αλλά κατάληψη του κενού από εταιρείες ταξί; Λιγότερα περίπτερα σαν κι αυτά που έχουμε και περισσότερα «κιόσκια»; Λιγότεροι δημοσιογράφοι και περισσότερα φερέφωνα; Λιγότεροι επαγγελματίες και περισσότεροι υπάλληλοι;

ΚΑΙ ΤΙ υπάλληλοι! Χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, χωρίς δικαιώματα, δίχως φωνή. Ο καθείς και τα ζόρια του για να μη ζορίζονται οι ελίτ. Γι' αυτό, άλλωστε, δεν φρόντισαν να μετατρέψουν το υπουργείο Εργασίας σε υπουργείο Απασχόλησης, κάτι που οπωσδήποτε γνωρίζει ο (και) συνταγματολόγος κ. Λοβέρδος; Ειδικοί στις μετονομασίες και μαέστροι στις επικοινωνιακές τεχνικές, άλλα λένε και άλλα εννοούν, για άλλα παίρνουν «λαϊκή εντολή» και άλλα υλοποιούν.

Η ΕΛΛΑΔΑ της... απελευθέρωσης που οραματίζονται οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μιας απόλυτης ισοπέδωσης που καίει ζωές στην πυρά του θριάμβου των κερδοσκόπων.
http://citypress-gr.blogspot.com/2010/06/goldman-sachs.html