Μιχάλης Χριστοφοράκος wanded in Greece...ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΘΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΚΙΖΟΥΝΕ ΚΑΙ Ο ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ...

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βαμβέργης αποφάσισε τελεσίδικα στις 4 Νοεμβρίου 2009 ότι τα αδικήματα για τα οποία είχαν εκδοθεί τα ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης είχαν παραγραφεί σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο. .........θα θέλαμε να είναι σύμφωνα με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ καταζητουμενός ....     ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ (μήπως και κανένας από εμάς τον συναντήσει σε κανένα θέρετρο)
     

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ                                                                                 

 Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος είναι φυσικός και επιχειρηματίας, γνωστός από το ελληνικό σκέλος του σκανδάλου Siemens. Γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Κατέχει την ελληνική και τη γερμανική υπηκοότητα. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης στη Γερμανία. Στο ίδιο πανεπιστήμιο ολοκλήρωσε και τη διδακτορική διατριβή του με αντικείμενο την κατάσταση μεικτών υγρών σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και πίεσης. Το χειροπιαστό αποτέλεσμα είναι η θερμοδυναμική εξίσωση Χριστοφοράκος-Φρανκ^[1], η οποία δημοσιεύτηκε το 1986. Στη συνέχεια ο Δρ Χριστοφοράκος συνέχισε τις σπουδές του στον τομέα Διοίκησης Επιχειρήσεων στο πανεπιστήμιο INSEAD στη Γαλλία.
Ξεκίνησε να εργάζεται το 1984 σε ερευνητικό τμήμα του Πανεπιστημίου Καρλσρούης, ενώ μέχρι το 1990 εργάστηκε στην ΙΒΜ και στη συνέχεια στη Nixdorf Computer AG στο Μόναχο. Μετά τη συνένωση της τελευταίας με τη Siemens αναλαμβάνει τη γενική διεύθυνση της Siemens Nixdorf Α.Ε. στην Ελλάδα, από την οποία αποχωρεί τον Οκτώβριο του 1996 για να αναλάβει τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στη Siemens Ελλάδος. Από εκεί παραιτείται τον Δεκέμβριο του 2007.^[2] Παράλληλα, κατείχε θέση προέδρου και μέλους Δ.Σ. σε διάφορες εταιρείες στην Ελλάδα, καθώς και αντιπροέδρου και προέδρου του Ελληνο-γερμανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου.

Σκάνδαλο Siemens

Όταν άρχισε η διερεύνηση του ελληνικού σκέλους του σκανδάλου Siemens κλήθηκε από τον εισαγγελέα ως ανωμοτί μάρτυρας. Το Μάιο του 2009 και ενώ είχε κληθεί πλέον ως κατηγορούμενος από τον εισαγγελέα Ν. Ζαγοριανό δεν παρουσιάστηκε για την απολογία του, παρά παρέμεινε στη Γερμανία. Μετά την έκδοση του πρώτου ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης από τον Ν. Ζαγοριανό, ο Μ. Χριστοφοράκος κρυβόταν, μέχρι τη στιγμή της σύλληψης του τον Ιούνιο του 2009 στην πόλη Ρόζενχαϊμ της Βαυαρίας. Συνολικά εκδόθηκαν τρία ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης, αλλά ο Μ. Χριστοφοράκος δεν παραδόθηκε στην Ελλάδα από τις γερμανικές αρχές παρά τη σύμφωνη γνώμη του Εφετείου του Μονάχου μετά από απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Γερμανίας που έκρινε τα αιτήματα της έκδοσης αντισυνταγματικά ^[3]. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βαμβέργης αποφάσισε τελεσίδικα στις 4 Νοεμβρίου 2009 ότι τα αδικήματα για τα οποία είχαν εκδοθεί τα ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης είχαν παραγραφεί σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο. Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος ομολόγησε τον Ιούλιο του 2009 στην εισαγγελέα του Μονάχου Hildegard Bäumler Hösl καταβολή χορηγιών στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα για την «καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα». Μετά από πρόταση της εισαγγελέως στο Πρωτοδικείο εξεδόθη δικαστική διαταγή(Strafbefehl) για δωροδοκία πολιτικών κομμάτων, ποινή φυλάκισης με εξαγοράσιμη αναστολή και πρόστιμο ύψους 750.000 ευρώ. ^[4] Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος άσκησε έφεση, η οποία κατέληξε στις 03.03.2010 σε συναινετική διαδικασία μεταξύ εισαγγελίας – δικαστή και κατηγορουμένου. Το αποτέλεσμα ήταν η αθώωση του Μιχάλη Χριστοφοράκου για την κατηγορία της δωροδοκίας πολιτικών κομμάτων, η επιβολή προστίμου 350.000 και ολιγόμηνη ποινή φυλάκισης με εξαγοράσιμη αναστολή για το πλημμέλημα της παράπλευρης βοήθειας σε απιστία κατά της εταιρείας Siemens.^[5] και ^[6]. Δηλαδή με τη συμπεριφορά του δεν εμπόδισε τη διακινδύνευση χρημάτων της Siemens, εξαιτίας της διαχείρισής τους από Γερμανούς της μητρικής εταιρείας εκτός προϋπολογισμού, αφού αυτά διακινούνταν από το παραλογιστήριο και από το πλέγμα διαφόρων εταιρειών.