Ποιος "αθώος" άμαχος δεν δικαιούταν τον θάνατο;
Ο "αθώος" διπλωμάτης ή ο "αθώος" προδότης αστός; Αν στον πραγματικό πόλεμο θεωρείται λογικό να σκοτώνεται ένας εικοσάχρονος στρατιώτης, που δεν έχει πολλά περιθώρια να κάνει ζημιά σε έναν λαό, τι πρέπει να πάθει ένας διπλωμάτης όταν μόνος του καταφέρνει να κάνει περισσότερη ζημιά από έναν στρατό; Αν στον πραγματικό πόλεμο εκτελείς τους προδότες, που και πάλι ως πρόσωπα δεν μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά, τι πρέπει να πάθει ένας αστός που παραδίδει ένα κράτος ολόκληρο στους ιμπεριαλιστές ;
Αν οι λαοί ήταν έξυπνοι και ήθελαν να πάρουν την κατάσταση στα "χέρια" τους, θα έπρεπε να κάνουν το εξής απλό.
Θα έπρεπε μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας να περιορίσουν τα πράγματα στο επίπεδο εκείνο, που δεν επέτρεπε να δημιουργηθούν ανεπιθύμητα φαινόμενα.Θα έπρεπε για παράδειγμα να ορίσουν ένα ανώτατο επίπεδο στην οικονομική απόδοση του κεφαλαίου των μορφωμένων. Αυτό μπορούσαν να το επιβάλουν άμεσα στον δημόσιο τομέα, που είναι υποτίθεται ένα όργανο υπηρέτης του λαού -και άρα υπό την εξουσία του- και στην συνέχεια να το 'περάσουν" έμμεσα και στον ιδιωτικό τομέα.
Οι λαοί δηλαδή έπρεπε να ορίσουν απο νωρίς μια ανώτατη "οροφή" στο μισθολόγιο των δημοσιών υπαλλήλων . Θα έπρεπε για παράδειγμα να ορίσουν ως ανώτατο όριο του μισθού του δημοσίου υπαλλήλου τον μισθό του βιομηχανικού εργάτη. Οι μισθοί δηλαδή του δημοσίου να συνδέονταν άμεσα με αυτούς των εργατών. Αυτό αυτόματα θα εξάλειφε τον άθλιο συνδικαλισμό των δημοσιών υπαλλήλων και θα συστράτευε τους μορφωμένους εργαζόμενους του δημοσίου τομέα με τους αγράμματους του ιδιωτικού.
Το δεύτερο το οποίο θα έπρεπε να κάνουν ήταν να νομοθετήσουν σε συνταγματικό επίπεδο για το μη-απόρρητο των τραπεζικών καταθέσεων. Γιατί; Γιατί απο αυτό το "απόρρητο" ξεκινούν όλα τα προβλήματα διαφθοράς.
Αυτό ήταν απαραίτητο να γίνει, γιατί το κεφάλαιο των αστών είναι άυλο και δεν μπορεί να κριθεί άμεσα.
Το μέγεθος του κρίνεται μόνον έμμεσα απο τον πλούτο που αυτό παράγει.
¨οταν για παράδειγμα ένας συμβατικός κεφαλαιοκράτης του υλικού κεφαλαίου ασκεί ιμπεριαλισμό και κλέβει μέσα στην κοινωνία αυτό φαίνεται.
Οταν το χωράφι του ή το εργοστάσιο του μεγαλώνει εις βάρος των θυμάτων του αυτό είναι ορατό μέσα στην κοινωνία.
Αντίθετα ο αστός δεν φαίνεται πότε κλέβει, "μεγαλώνοντας" του εις βάρος των δικών του θυμάτων.
Επειδή αυτό δεν φαίνεται μέσω του κεφαλαίου, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ να...
φαίνεται μέσω της απόδοσης του κεφαλαίου αυτού. Η απόδοση φαίνεται μέσω του πλούτου και άρα μέσω των καταθέσεων. Οι καταθέσεις δηλαδή των αστών του δημοσίου τομέα θα πρέπει να είναι "ανοιχτές" και στην διάθεση του καθενός. Γιατί; για να βλέπουμε όλοι τι ακριβώς κάνει ο καθένας μέσα στο δημόσιο.
Αν κάποιος υπάλληλος δεν θα δικαιολογούσε τον πλούτο του, τότε θα έπρεπε να ακολουθεί η θηριωδία. Υπάρχει υπάλληλος που ευνοεί με το αζημίωτο μια ξένη εταιρία η οποία προμηθεύει το δημόσιο; MΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ 'ΜΑΥΡΗ" ΛΙΣΤΑ.
Υπάρχει υπάλληλος που θέλει "φακελάκι", για να κάνει την δουελιά του, ΤΟ ΙΔΙΟ.
Υπάρχει υπάλληλος που ως συνδικαλιστής ζητά προνόμια για τους συναδέρφους του;TO IΔIO.
Αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν να "ξεδοντιαστεί" το θηρίο του δημοσίου -που συντηρεί τους αστούς - πολύ πριν αποκτήσει "δόντια" και μετατραπεί σε κοινωνική μάστιγα.
Έπρεπε οι λαοί να το περιορίσουν απο την αρχή και απο εκει και πέρα ήταν εύκολος ο έλεγχος του.
Έπρεπε οι λαοί να εντοπίσουν τους αστούς ως κοινωνικούς εχθρούς όταν συνεργάζονται με τους ιμπεριαλιστές και απο εκει και πέρα να τους αντιμετωπίσουν με τον θηριώδη τρόπο που προτείνουμε γι ααυτούς που θεωρούμε προδότες.
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟ...
Ο δημόσιος τομέας διαχειρίζεται την "τσέπη" ενος λαού και απο αυτήν κρίνεται το παρόν και το μέλλον του.Απο αυτην την "τσέπη" εξαρτώνται τα πάντα. Απο το αν θα μπορέσουν να δουλέψουν οι σύγχρονες και οι μέλλουσες γενιές, μέχρι το πως θα επιβιώσουν οι απόμαχοι της ζωής, που είναι οι συνταξιούχοι.
Απο αυτήν την ¨τσέπη" εξαρτάται και η ίδια η άμυνα της χώρας.
Αντιλαμβανόμαστε οτι μια τέτοια "τσέπη" είναι κάτι παραπάνω απο τα "ιερά" και τα "όσια' μιας κοινωνίας.
Όποιος 'παίζει" με την "τσέπη" αυτήν πρέπει να "πεθαίνει" γιατί απο το παιχνίδι του σίγουρα θα πεθάνουν άπειροι άνθρωποι.
Γιατί όμως βάζουμε την λέξη "πεθαίνει" σε εισαγωγικά;
Γατί όπως πάντα με την αντιμετώπιση των προδοτών, δεν τους σκοτώνεις ποτέ ους ίδιους.Οπως και στην περίπτωση της αποικιοκρατίας, έτσι και στον βιομηχανικό ιμπεριαλισμό, θέλεις να "κατασκευάσεις" τους ζωντανούς "νεκρούς"
που θα ενημερώνουν τους υπόλοιπους δούλους για τις συνέπειες της απιστίας και της κοινωνικής προδοσίας .
Δεν πειράζεις τον διεφθαρμένο ΠΟΛΙΤΙΚΟ, αξιωματούχο ή γιατρό.πηγαίνεις στο σπίτι του και το κάνεις να φαίνεται σαν υπαίθριο "κρεοπωλείο".Κάνεις "κομμάτια" το σύνολο των οικείων του.
Πρέπει να βασιλεύει ο τρόμος στα δημόσια πράγματα.Να δίνεις "ΦΑΚΕΛΑΚΙ" στον γιατρό του νοσοκομείου και να του έρχεται να λιποθυμήσει.
Να μην γνωρίζει αν το δίνεις απο αφέλεια η αν μέσου αυτού του ζητάς να συνυπογράψει το θάνατο των παιδιών του....
Ποιο το κέρδος απο μια τέτοια πρακτική;
ΜΕ ΛΊΓΑ "ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΉΜΑΤΑ" και μερικούς θανάτους να νικήσεις τον ιμπεριαλισμό που προκαλεί εκατομμύρια θανάτων.
Αν οι αστοί πάψουν να διαφθείρονται απο τους ιμπεριαλιστές και η πρόοδος τους ταυτιστεί με την πραγματική πρόοδο του λαού που τους πληρώνει για να τον υπηρετούν τότε όλα αλλάζουν...
Αν ο μισθός των αστών του δημοσίου τομέα συνδέεται άμεσα με τον εργατικό μισθό, έχουν λόγο οι υπάλληλοι να υπηρετήσουν την ανάπτυξη...
απο το βιβλίο του Παν Τραϊανού ΤΟ ΕΛΝΤΟΡΑΝΤΟ ΤΩΝ ΒΛΑΚΩΝ... σελ 273-4-5
Ο "αθώος" διπλωμάτης ή ο "αθώος" προδότης αστός; Αν στον πραγματικό πόλεμο θεωρείται λογικό να σκοτώνεται ένας εικοσάχρονος στρατιώτης, που δεν έχει πολλά περιθώρια να κάνει ζημιά σε έναν λαό, τι πρέπει να πάθει ένας διπλωμάτης όταν μόνος του καταφέρνει να κάνει περισσότερη ζημιά από έναν στρατό; Αν στον πραγματικό πόλεμο εκτελείς τους προδότες, που και πάλι ως πρόσωπα δεν μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά, τι πρέπει να πάθει ένας αστός που παραδίδει ένα κράτος ολόκληρο στους ιμπεριαλιστές ;
Αν οι λαοί ήταν έξυπνοι και ήθελαν να πάρουν την κατάσταση στα "χέρια" τους, θα έπρεπε να κάνουν το εξής απλό.
Θα έπρεπε μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας να περιορίσουν τα πράγματα στο επίπεδο εκείνο, που δεν επέτρεπε να δημιουργηθούν ανεπιθύμητα φαινόμενα.Θα έπρεπε για παράδειγμα να ορίσουν ένα ανώτατο επίπεδο στην οικονομική απόδοση του κεφαλαίου των μορφωμένων. Αυτό μπορούσαν να το επιβάλουν άμεσα στον δημόσιο τομέα, που είναι υποτίθεται ένα όργανο υπηρέτης του λαού -και άρα υπό την εξουσία του- και στην συνέχεια να το 'περάσουν" έμμεσα και στον ιδιωτικό τομέα.
Οι λαοί δηλαδή έπρεπε να ορίσουν απο νωρίς μια ανώτατη "οροφή" στο μισθολόγιο των δημοσιών υπαλλήλων . Θα έπρεπε για παράδειγμα να ορίσουν ως ανώτατο όριο του μισθού του δημοσίου υπαλλήλου τον μισθό του βιομηχανικού εργάτη. Οι μισθοί δηλαδή του δημοσίου να συνδέονταν άμεσα με αυτούς των εργατών. Αυτό αυτόματα θα εξάλειφε τον άθλιο συνδικαλισμό των δημοσιών υπαλλήλων και θα συστράτευε τους μορφωμένους εργαζόμενους του δημοσίου τομέα με τους αγράμματους του ιδιωτικού.
Το δεύτερο το οποίο θα έπρεπε να κάνουν ήταν να νομοθετήσουν σε συνταγματικό επίπεδο για το μη-απόρρητο των τραπεζικών καταθέσεων. Γιατί; Γιατί απο αυτό το "απόρρητο" ξεκινούν όλα τα προβλήματα διαφθοράς.
Αυτό ήταν απαραίτητο να γίνει, γιατί το κεφάλαιο των αστών είναι άυλο και δεν μπορεί να κριθεί άμεσα.
Το μέγεθος του κρίνεται μόνον έμμεσα απο τον πλούτο που αυτό παράγει.
¨οταν για παράδειγμα ένας συμβατικός κεφαλαιοκράτης του υλικού κεφαλαίου ασκεί ιμπεριαλισμό και κλέβει μέσα στην κοινωνία αυτό φαίνεται.
Οταν το χωράφι του ή το εργοστάσιο του μεγαλώνει εις βάρος των θυμάτων του αυτό είναι ορατό μέσα στην κοινωνία.
Αντίθετα ο αστός δεν φαίνεται πότε κλέβει, "μεγαλώνοντας" του εις βάρος των δικών του θυμάτων.
Επειδή αυτό δεν φαίνεται μέσω του κεφαλαίου, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ να...
φαίνεται μέσω της απόδοσης του κεφαλαίου αυτού. Η απόδοση φαίνεται μέσω του πλούτου και άρα μέσω των καταθέσεων. Οι καταθέσεις δηλαδή των αστών του δημοσίου τομέα θα πρέπει να είναι "ανοιχτές" και στην διάθεση του καθενός. Γιατί; για να βλέπουμε όλοι τι ακριβώς κάνει ο καθένας μέσα στο δημόσιο.
Αν κάποιος υπάλληλος δεν θα δικαιολογούσε τον πλούτο του, τότε θα έπρεπε να ακολουθεί η θηριωδία. Υπάρχει υπάλληλος που ευνοεί με το αζημίωτο μια ξένη εταιρία η οποία προμηθεύει το δημόσιο; MΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ 'ΜΑΥΡΗ" ΛΙΣΤΑ.
Υπάρχει υπάλληλος που θέλει "φακελάκι", για να κάνει την δουελιά του, ΤΟ ΙΔΙΟ.
Υπάρχει υπάλληλος που ως συνδικαλιστής ζητά προνόμια για τους συναδέρφους του;TO IΔIO.
Αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν να "ξεδοντιαστεί" το θηρίο του δημοσίου -που συντηρεί τους αστούς - πολύ πριν αποκτήσει "δόντια" και μετατραπεί σε κοινωνική μάστιγα.
Έπρεπε οι λαοί να το περιορίσουν απο την αρχή και απο εκει και πέρα ήταν εύκολος ο έλεγχος του.
Έπρεπε οι λαοί να εντοπίσουν τους αστούς ως κοινωνικούς εχθρούς όταν συνεργάζονται με τους ιμπεριαλιστές και απο εκει και πέρα να τους αντιμετωπίσουν με τον θηριώδη τρόπο που προτείνουμε γι ααυτούς που θεωρούμε προδότες.
Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟ...
Ο δημόσιος τομέας διαχειρίζεται την "τσέπη" ενος λαού και απο αυτήν κρίνεται το παρόν και το μέλλον του.Απο αυτην την "τσέπη" εξαρτώνται τα πάντα. Απο το αν θα μπορέσουν να δουλέψουν οι σύγχρονες και οι μέλλουσες γενιές, μέχρι το πως θα επιβιώσουν οι απόμαχοι της ζωής, που είναι οι συνταξιούχοι.
Απο αυτήν την ¨τσέπη" εξαρτάται και η ίδια η άμυνα της χώρας.
Αντιλαμβανόμαστε οτι μια τέτοια "τσέπη" είναι κάτι παραπάνω απο τα "ιερά" και τα "όσια' μιας κοινωνίας.
Όποιος 'παίζει" με την "τσέπη" αυτήν πρέπει να "πεθαίνει" γιατί απο το παιχνίδι του σίγουρα θα πεθάνουν άπειροι άνθρωποι.
Γιατί όμως βάζουμε την λέξη "πεθαίνει" σε εισαγωγικά;
Γατί όπως πάντα με την αντιμετώπιση των προδοτών, δεν τους σκοτώνεις ποτέ ους ίδιους.Οπως και στην περίπτωση της αποικιοκρατίας, έτσι και στον βιομηχανικό ιμπεριαλισμό, θέλεις να "κατασκευάσεις" τους ζωντανούς "νεκρούς"
που θα ενημερώνουν τους υπόλοιπους δούλους για τις συνέπειες της απιστίας και της κοινωνικής προδοσίας .
Δεν πειράζεις τον διεφθαρμένο ΠΟΛΙΤΙΚΟ, αξιωματούχο ή γιατρό.πηγαίνεις στο σπίτι του και το κάνεις να φαίνεται σαν υπαίθριο "κρεοπωλείο".Κάνεις "κομμάτια" το σύνολο των οικείων του.
Πρέπει να βασιλεύει ο τρόμος στα δημόσια πράγματα.Να δίνεις "ΦΑΚΕΛΑΚΙ" στον γιατρό του νοσοκομείου και να του έρχεται να λιποθυμήσει.
Να μην γνωρίζει αν το δίνεις απο αφέλεια η αν μέσου αυτού του ζητάς να συνυπογράψει το θάνατο των παιδιών του....
Ποιο το κέρδος απο μια τέτοια πρακτική;
ΜΕ ΛΊΓΑ "ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΉΜΑΤΑ" και μερικούς θανάτους να νικήσεις τον ιμπεριαλισμό που προκαλεί εκατομμύρια θανάτων.
Αν οι αστοί πάψουν να διαφθείρονται απο τους ιμπεριαλιστές και η πρόοδος τους ταυτιστεί με την πραγματική πρόοδο του λαού που τους πληρώνει για να τον υπηρετούν τότε όλα αλλάζουν...
Αν ο μισθός των αστών του δημοσίου τομέα συνδέεται άμεσα με τον εργατικό μισθό, έχουν λόγο οι υπάλληλοι να υπηρετήσουν την ανάπτυξη...
απο το βιβλίο του Παν Τραϊανού ΤΟ ΕΛΝΤΟΡΑΝΤΟ ΤΩΝ ΒΛΑΚΩΝ... σελ 273-4-5
καταπληκτικο βιβλιο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο εχω διαβασει,και αυτο! ο ανθρωπος ειναι φωτισμενος! τελος!
διαβαζοντας το ,ξεκαθαρισα τοσα πολλα!!
και σημερα μπορω επιτελους να "βλεπω",τον εξυπνο βλακα!!
δεν το συζηταμε καν φιλε μου! τα αριστουργηματα του,θα ειναι αυτα που θα βαλουν τις νεες βασεις στον κοσμο! απιστευτος,και ευλογημενοι εμεις φιλε μου,που σαν ελληνες ,εχουμε την ιδια γλωσσα με αυτον , και ειμαστε οι πρωτοι,που μπορουμε να τα διαβασουμε.