ΛΩΖΑΝΗ ή ΚΟΖΑΝΗ ; Προς τον περιφεριάρχη ΔΥΤΙΚΉΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ Κο ΚΑΡΥΠΙΔΗ ΘΕΟΔΩΡΟ.

ΛΩΖΑΝΗ ή ΚΟΖΑΝΗ ;
Στην προεκλογική σας εκστρατεία μας πείσατε για την αλήθεια του λόγου σας και του αγώνα σας και σας στηρίξαμε όπως μπορούσαμε ανώνυμα και επώνυμα....
Σας καλούμε τώρα να τηρήσετε τον λόγο σας να θυμηθείτε την ομιλία σας στην Φλώρινα και να τιμήσετε και την δημοσιογραφική σας ιδιότητα και  να κοινοποιήσετε στους πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας την εφεύρεση που μπορεί να αλλάξει όλη την Χώρα και να την βγάλει απο την αδιέξοδη θέση που εσείς λέγατε οτι θα πολεμήσετε μιλήστε στον κόσμο και πείτε του οτι δεν θα ξανακρυώσει και  πως δεν θα ξανά του πάρουν το σπίτι επειδή δεν μπορεί να πληρώσει το ρεύμα που είναι πανάκριβο .
Κυριέ ΚΑΡΥΠΙΔΗ μετά τις υποσχέσεις που είπατε σε αυτό το βίντεο διαβάστε και τον σχεδιασμό για να φύγουμε απο την κρίση και να γίνουμε ταυτόχρονα οι ΕΛΛΗΝΕΣ που όλοι ξέρουνε ...
ΕΔΩ ΠΑΕΙ ΤΟ ΤΙ ΚΟΖΑΝΗ ΤΙ ΛΩΖΑΝΗ θα μείνετε να κάνετε διακοπες στην ΛΩΖΑΝΗ  η θα πείτε στον κόσμο οτι θα ΣΩΘΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ- ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΝΤΟΛΤΣΕ ΒΙΤΑ ΑΥΤΟΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ...

**Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΨΟΥΜΕ ΞΥΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΥΟ Η ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ...
Η ΚΟΡΥΦΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΕΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΜΑΘΑΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΑΛΛΟΝ ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ...

Υ.Γ Ο ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΣ ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ.     

 https://www.youtube.com/watch?v=wuXTW2qGjkY 

Hellagen ...από το Hydrogen

Dec 13, 2015

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Η παγκόσμια λύση έρχεται από την Ελλάδα.

"Κλειδώνει" το ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Ολική επαναφορά της ΕΛΛΑΔΑΣ

και ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ σε όλα τα επίπεδα.

Ζούμε σε μια εποχή, την οποία πολλοί θα χαρακτήριζαν "οριακή" για την πορεία τής ανθρωπότητας ...Αναμφισβήτητα "κομβική", εφόσον όλα δείχνουν ότι ως "είδος" βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλα διλήμματα και τα μεγάλα διλήμματα σημαίνουν και μεγάλες αποφάσεις. Σε τέτοιους καιρούς "κόπωσης" η ανθρωπότητα αντιδρά με περίεργους τρόπους και ένας απ' αυτούς είναι η "παραίτηση" ...Μια "παραίτηση", η οποία οδηγεί στη μοιρολατρία και την αναζήτηση των "απαντήσεων" στον "χώρο" τού μεταφυσικού και βέβαια στη θρησκεία ...Την όποια θρησκεία ακολουθεί ο καθένας. Δεν έχει σημασία η θρησκεία. Δεν διαχωρίζονται μεταξύ τους οι πιστοί. Αυτό, δηλαδή, το οποίο περιγράφουμε, δεν είναι κάτι που αφορά μόνον τους χριστιανούς, αλλά αφορά καί τους μωαμεθανούς καί τους Εβραίους.

Η ακατάσχετη "εσχατολογία" είναι το βασικό "σημάδι" των καιρών ...Ένα φαινόμενο, το οποίο είναι
κάτι παραπάνω από εμφανές στην καθημερινότητά μας. Όροι, οι οποίοι στον εικοστό αιώνα τής ανθρώπινης χειραφέτησης και της αποθέωσης της τεχνολογίας είχαν εξαφανιστεί, "επέστρεψαν" με μεγάλη "δύναμη". Όροι, όπως "Μεσσιανική Εποχή", "Εποχή τού Υδροχόου", "Ημέρα τής Κρίσεως" ή "Αρμαγεδδών", οι οποίοι ήταν για δεκαετίες "ξεχασμένοι", "επέστρεψαν". Προφήτες - γνωστοί και άγνωστοι στο κοινό - κάνουν καθημερινά "παρέλαση" στις διάφορες ιστοσελίδες τού διαδικτύου. Άλλος προβλέπει το τέλος του κόσμου ανάμεσα σε "ματωμένα" φεγγάρια, άλλος μιλάει για "χιλιάρμενα" και άλλος για ρώσικα "άλογα" στην Πόλη.

Όλα αυτά - ακόμα κι αν δεν αξιολογηθούν πάνω σε κάποια γνωστική βάση - αν μη τι άλλο δείχνουν μια αλλαγή ...Μια τεράστια αλλαγή, όμως, η οποία - όπως είπαμε - οφείλεται κυρίως στην "κόπωση" της ανθρωπότητας ...Στην παραίτησή της ...Στην έλλειψη "αυτοσυγκέντρωσης". Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον ψυχοφθόρο αγνωστικισμό και "επιστρέφουν" μαζικά στην "ασφάλεια" και την ηρεμία τής θρησκείας. Όχι τόσο γιατί ικανοποιούνται από τις "απαντήσεις" της όσο γιατί δεν αντέχουν άλλο τις "ερωτήσεις" που απαιτούν απαντήσεις.

Αναζητούν την ασφάλεια του "κοπαδιού" και αποφεύγουν την "κόπωση" της μονάδας. Αυτή η αλλαγή συμπεριφοράς έχει τα αποτελέσματα που βλέπουμε. Οι θρησκείες παραμένουν αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο και αυτό δίνει στον ανθρωπότητα χαρακτηριστικά μοιρολατρικά. Όλα αυτά οφείλονται στην "κόπωση" της. Η ανθρωπότητα δεν έχει "δυνάμεις" να πάρει πάνω της το "βάρος" τού "παιχνιδιού" και να συνεχίσει την πορεία της με την ίδια "ταχύτητα". Εκφράσεις, όπως "μόνον ο Θεός μπορεί να μας σώσει" ή "ο Θεός να βάλει το χέρι Του", ακούγονται και από στόματα, τα οποία μέχρι πριν από λίγα χρόνια αναγνώριζαν μόνον τον Δαρβίνο και τη θεωρία του.

Όλα αυτά κάτι δείχνουν ...Δείχνουν ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει σε ένα επίπεδο, που θέλει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του. Συνειδητοποιεί την κατάστασή του και, αξιολογώντας την ως αρνητική ή μάταιη, θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής. Αυτήν τη θέλησή του για αλλαγή εκφράζει η αλλαγή τής στάσης του απέναντι στα πράγματα και κυρίως απέναντι στην ίδια τη ζωή. Ο υπερκαταναλωτισμός αρχίζει και υποχωρεί και στην θέση του μπαίνει μια φιλοσοφία ζωής πολύ πιο πνευματική. Οι ανθρώπινες σχέσεις αλλάζουν και παύει το χρήμα να είναι το βασικό συνεκτικό στοιχείο που ξεχωρίζει και ομαδοποιεί τους ομοίους ανθρώπους. Όλοι κάνουν "βουτιές" στο παρελθόν τους, για να ανακαλύψουν τη χαμένη τους "αθωότητα" ...Να "θυμηθούν" τους παλιούς τους εαυτούς, τους φίλους τους αλλά και την οικογένειά τους, την οποία στο κυνήγι για την "επιτυχία" αμέλησαν και αποξένωσαν.

Όλα όσα περιγράψαμε είναι "οιωνοί", οι οποίοι προμηνύουν αλλαγές στην πορεία τής ανθρωπότητας ...Αφηρημένοι "οιωνοί", τους οποίους αν θέλει κάποιος τους πιστεύει και αν δεν θέλει δεν τους πιστεύει ..."Οιωνοί" αφηρημένοι και όχι ασφαλείς, εφόσον δεν είναι η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα "λαχανιάζει" και δείχνει έτοιμη να παρατήσει την "κούρσα". Όμως, αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν ...Έχει συμβεί πολλές φορές και κυρίως στους πρώτους αιώνες τού χριστιανισμού, όπου οι ελληνιστικές "μνήμες" ήταν ακόμα "νωπές" και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στη σκληρή πραγματικότητα της νέας θρησκείας της Ρώμης ...Έχει συμβεί τον έβδομο αιώνα ...Έχει συμβεί με την Άλωση της Πόλης ...Έχει συμβεί με τη Γαλλική Επανάσταση. Ακόμα και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εμφανίστηκε μια τέτοια κόπωση, κατά την οποία ο άνθρωπος "ορκιζόταν" ότι δεν θα ξανάκανε ποτέ καμία θυσία και για κανέναν λόγο ...Λίγα χρόνια μετά και όλοι είδαμε πόση αξία είχαν εκείνοι οι "όρκοι".

Αυτό, δηλαδή, το οποίο βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει, δεν είναι πρωτοφανές. Ούτε καν σπάνιο δεν είναι ...Συνέβαινε πάντα και συμβαίνει και σήμερα. Κατά τις παραμονές όλων των μεγάλων γεγονότων, τα οποία έδωσαν νέα "ώθηση" στην πορεία τού ανθρώπου, προηγήθηκε ένα διάστημα κατά το οποίο υπήρχε "κόπωση", μοιρολατρία και βέβαια "παραίτηση". Λίγο πριν αρχίσει και πάλι να "τρέχει" η ανθρωπότητα με μεγάλη "φόρα", ήταν έτοιμη να τα "παρατήσει" και να "καταρρεύσει". Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε αυτήν την κατάσταση "οιωνό" και όχι "απόδειξη" του ότι πλησιάζουμε στο οριστικό τέλος τής πορείας μας ...Αποτελεί ένδειξη ότι μπορεί να πλησιάζουμε, αλλά όχι απόδειξη ότι αυτό είναι πραγματικό.

Εμείς είμαστε απ' αυτούς οι οποίοι πιστεύουν ότι ΕΦΤΑΣΕ η Μεγάλη Ώρα των αλλαγών ...Ότι ΕΦΤΑΣΕ η Ώρα των Μεγάλων Αλλαγών και ότι αυτή η Ώρα είναι τώρα ...Των Πολύ Μεγάλων Αλλαγών στην πορεία τής ανθρωπότητας ...Των Αλλαγών αυτών, οι οποίες προβλέφθηκαν από τις Προφητείες τού Θεού. Απλά, εμείς "κοιτάμε" σε διαφορετική κατεύθυνση, για να διαπιστώσουμε την "ωρίμανση" του χρόνου. Δεν κοιτάμε, για παράδειγμα, το "χρώμα" του νερού, αλλά κοιτάμε τη "θερμοκρασία" του. Δεν κοιτάμε τόσο τη "φυσική" κατάσταση της ανθρωπότητας - και άρα την "κόπωσή" της - , όσο κοιτάμε το "φορτίο" που αυτή έχει συγκεντρώσει εξαιτίας αυτής της κόπωσης.

Θεωρούμε, δηλαδή, την τεχνολογική ανάπτυξη ως τον μόνο ασφαλή "δείκτη" ωρίμανσης της ανθρωπότητας, προκειμένου να υπολογίσουμε με ασφάλεια τον χρόνο κατά τον οποίο θα είναι εφικτή η ΛΥΣΗ των ανθρωπίνων προβλημάτων ...Το "ΤΕΛΟΣ", το οποίο  προφητεύουν οι Γραφές και το οποίο στην πραγματικότητα είναι μια Νέα "ΑΡΧΗ". Εφόσον πιστεύουμε σε ένα ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΪΚΟ ΣΧΕΔΙΟ, που είχε ως στόχο την ανάπτυξη της ανθρώπινης τεχνολογίας - με όλη τη θυσία που αυτή συνεπάγεται - , ευνόητο είναι ότι "εστιάζουμε" σ' αυτό. Κι άλλες φορές έφτασε δηλαδή στα όριά της στο επίπεδο της "κόπωσης", αλλά δεν βλέπαμε το "τέλος", γιατί δεν βλέπαμε να κατέχει εκείνο το "προϊόν" του κόπου της, το οποίο θα της επέτρεπε να "λυτρωθεί" με κέρδος την αιώνια αποκατάστασή της.

Αν ζούσαμε δηλαδή το 666 μ.Χ., δεν θα θεωρούσαμε ότι η ανθρωπότητα πλησιάζει στο ΤΕΛΟΣ, γιατί απλούστατα δεν είχε επιτύχει τους επιθυμητούς στόχους ενός τέτοιου ΣΧΕΔΙΟΥ. Όταν η τεχνογνωσία σου το 666 μ.Χ. δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτε από την τεχνογνωσία των "πρωτόπλαστων" του 4000 π.Χ., δεν έχει νόημα να σταματήσεις την πορεία τής θυσίας, γιατί σε αυτήν την περίπτωση θα παραδεχόσουν εμμέσως πως ήταν λάθος που την ξεκίνησες. Περίμενες 4.666 χρόνια, για να καταλάβεις το λάθος; Είναι δυνατόν αυτό να συμβεί, όταν υπεύθυνος του σχεδιασμού είναι ο Ίδιος ο ΘΕΟΣ; ...Ο Φωστήρας από τον Οποίο περιμένεις Σωτηρία, θα σου πει "συγνώμη, λάθος"; Ματώνεις εξαιτίας Του επί αιώνες, για να μην κερδίσεις τίποτε ουσιαστικό;

Ο Θεός δεν σε βάζει σε διαδικασία στέρησης και θυσίας για να σε τιμωρήσει ή να σε βασανίσει ...Σε εργασία σε βάζει ...Σε βάζει σε μια κοπιώδη κατάσταση, για να ολοκληρωθεί ένα ΣΧΕΔΙΟ, το οποίο ευνοεί εσένα και όχι Αυτόν ...Ένα ΣΧΕΔΙΟ, το οποίο θα "παράγει" ένα αποτέλεσμα-προϊόν, το οποίο ο άνθρωπος το έχει ανάγκη για να ζήσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ και για ΠΑΝΤΑ. Το μόνο πράγμα το οποίο έλλειπε πάντα από τον άνθρωπο και μας διαφοροποιεί από το παρελθόν, είναι η τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας. Αν δηλαδή εμείς οι άνθρωποι θυσιαζόμαστε για κάτι - του οποίου τον όγκο βλέπουμε μέσα στον χρόνο να αυξάνεται διαρκώς - , αυτό είναι η τεχνολογία. Ούτε ως είδος "εξελισσόμαστε" ούτε οι ανώτερες ψυχικές μας ανάγκες μεταβάλλονται. Αυτό, το οποίο "εξελίσσεται", είναι το μόνο μεταβλητό στις ζωές μας και αυτό είναι η τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας για την κάλυψη των "κατώτερων" υλικών μας αναγκών.

Αν δηλαδή υπάρχει ένα ΣΧΕΔΙΟ τέλειο, το οποίο δεν αποκλίνει ποτέ από τους στόχους του επειδή είναι ΘΕΪΚΟ, τότε αυτό το σχέδιο μόνον έναν στόχο μπορεί να έχει ...Να αναπτύξει την μόνη παράμετρο η οποία επιδέχεται βελτίωση στη ζωή τού ανθρώπου και είναι αυτή της τεχνολογίας. Όλο αυτό το σχέδιο γίνεται για να δημιουργήσει ο άνθρωπος τεχνολογία ...Να δημιουργήσει την τεχνολογία αυτή, η οποία θα του επιτρέψει να ζήσει σαν Θεός ...Να κοπιάσει αναλογικά κάποιον λίγο χρόνο, προκειμένου να ζήσει τέλεια στους αιώνες οι οποίοι θα ακολουθήσουν ...Να "κοπιάσουν" κάποιες αναλογικά λίγες γενιές, για να απολαύσουν οι άπειρες του μέλλοντος.

Όταν λοιπόν αυτό το ΣΧΕΔΙΟ δρομολογείται από τον ΘΕΟ, ευνόητο είναι πως δεν υπάρχει "δίοδος" διαφυγής, καθώς δεν είναι δυνατόν να εγκαταλειφθεί στην πορεία του και χωρίς να έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του. Ως εκ τούτου, όταν - ως ανθρωπότητα - δεν έχεις αυτού του είδους το "προϊόν" στα χέρια σου, δεν υπάρχει περίπτωση να την "κοπανήσεις". Δεν είναι δυνατόν να σου μείνει μόνον μια άδικη θυσία για ένα αποτυχημένο σχέδιο, το οποίο, ενώ ξεκίνησε, στη συνέχεια εγκαταλείφτηκε και δεν απέφερε κανένα κέρδος. Η μόνη ελπίδα που έχεις ως ανθρωπότητα - και όχι ως άνθρωπος, ο οποίος έχει την επιλογή να απέχεις ως πρόσωπο από τις διαδικασίες - είναι να είσαι η τυχερή "γενιά", η οποία θα ζήσει το τέλος τού ΣΧΕΔΙΟΥ ...Να είσαι η γενιά που ο ΘΕΟΣ θα κρίνει ότι έχει "ικανό και αναγκαίο" φορτίο τεχνολογίας, για να πορευτεί "άκοπα" στους αιώνες των αιώνων.  

Όταν λοιπόν διαπιστώσουμε πως η τεχνολογία τού ανθρώπου έφτασε σε ένα σημείο τέτοιο, το οποίο να μπορεί να θεωρηθεί ως "ικανό" και απολύτως "αναγκαίο", τότε είμαστε πολύ κοντά στη μεγάλη αλλαγή ...Είμαστε πολύ κοντά στο "τέλος", που - όπως είπαμε - είναι μια νέα "αρχή" ...Η Μεγάλη Αρχή, εφόσον το ανθρώπινο είδος θα ζήσει μια ζωή που δικαιούται όχι μόνον εξαιτίας τής θεϊκής "καταγωγής" του, αλλά και εξαιτίας της δικής τους δημιουργικής ικανότητας. Εκ των δεδομένων λοιπόν μια τέτοια Μεγάλη Αρχή πρέπει να περιλαμβάνει την τεχνολογική ανάπτυξη στον μέγιστο βαθμό και βέβαια κι αυτή η ανάπτυξη δεν θα ήταν τέτοια, αν δεν εμπεριείχε μέσα της και τη λύση τού ενεργειακού προβλήματος...

...Μια λύση, η οποία, όταν μας "δοθεί", θα αποτελεί μια ένδειξη του ότι θα είμαστε πολύ κοντά. Να μας "δοθεί" είναι μια έννοια πολύ σχετική, εφόσον υπάρχουν πολλές παράμετροι μέσα σ' αυτήν. Μία από αυτές είναι και το να μας "επιτραπεί". Δεν μας ενδιαφέρει, δηλαδή, αν υπήρχε νωρίτερα μια τέτοια λύση - και απλά κάποιοι την απέκρυπταν - ή μόλις τώρα εφευρέθηκε ...Μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε πότε θα είμαστε πολύ κοντά, ώστε να μας "επιτραπεί" να την απολαύσουμε ...Είτε δηλαδή να μας δοθεί από μια νέα εφεύρεση είτε να πάψουν να έχουν τη δυνατότητα να την αποκρύπτουν αυτοί, οι οποίοι την κατείχαν εξαιτίας παλαιότερων εφευρέσεων. Όταν λοιπόν θα βρισκόμαστε κοντά στη λύση τού ενεργειακού προβλήματος σημαίνει ότι πλησιάζουμε στην ολοκλήρωση αυτού, το οποίο ονομάζουμε "πακέτο" ανθρώπινης τεχνολογίας και το οποίο ήταν και το ζητούμενο για όλες αυτές τις χιλιετίες τής ανθρώπινης θυσίας.

Όταν λοιπόν δούμε με τα μάτια μας λύση εφαρμόσιμη για το ενεργειακό πρόβλημα, τότε πιστεύουμε ότι φτάνουμε στο τέλος. Όχι επειδή έχουμε στην κατοχή μας κάποιες Προφητείες ή επειδή ερμηνεύουμε "οιωνούς", αλλά επειδή ακριβώς πιστεύουμε στον Θεό ...Πιστεύουμε στην Υπόσχεσή Του ότι θα σωθούμε ...Πιστεύουμε πως, όταν η ανθρωπότητα φτάσει στο σημείο ν' αγγίξει το "ταβάνι" τής τεχνολογικής της εξέλιξης, θα τελειώσει για πάντα ο πόνος και η θυσία.

Άρα, αυτό το οποίο "κοιτάμε" μονίμως, είναι το "ύψος" τής τεχνολογικής ανάπτυξής μας. Αυτός είναι ο αλάνθαστος "δείκτης" τον οποίο παρακολουθούμε σε ένα νοητό "αναπτυξιόμετρο". Αν λοιπόν το ζητούμενο της πορείας τής ανθρωπότητας ήταν αυτή η τεχνολογική ανάπτυξη, τότε μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ΣΗΜΕΡΑ πιάσαμε ήδη τα όρια αυτά. Η ανθρωπότητα έφτασε σε αυτό το υψηλό σημείο, όπου είναι θέμα χειρισμού πλέον αν με αυτήν τη γνώση θα σωθεί για πάντα ή θα καταστραφεί για πάντα. Έχει τη γνώση όχι μόνον τον εαυτό της να καταστρέψει, αλλά και ολόκληρο τον Πλανήτη.  ...Πιάσαμε λοιπόν τα "κόκκινα" και ως γνωστόν σε αυτήν τη "ζώνη" περισσότερες "στροφές" δεν έχουν περισσότερη "απόδοση", παρά μόνον περισσότερη άνευ λόγου "κατανάλωση".

 Το "γκάζι", το οποίο πλέον μπορεί να "πατήσει" η ανθρωπότητα για να συνεχίσει την "κούρσα" της, δεν έχει πλέον νόημα. Έχει μόνο περισσότερη "κατανάλωση" και όχι απόδοση. Κοινώς, δεν αξίζει πλέον να μοχθεί και να θυσιάζεται παραπάνω η ανθρωπότητα, γιατί το επιπλέον κέρδος στον τομέα τής τεχνολογίας είναι ασήμαντο. Έχει ανακαλύψει τα απαραίτητα και έχει την υποδομή γνώσης ν' ανακαλύψει και τα υπόλοιπα, χωρίς να βρίσκεται σε κατάσταση θυσίας. Τώρα, λοιπόν, που λειτουργούμε στα τέρμα "γκάζια", πρέπει να αλλάξουμε ως "είδος" την "ταχύτητά" μας και αυτό μπορεί να το κάνει μόνον Αυτός που μας έθεσε σε "κίνηση" ως είδος ...και Αυτός είναι ο Θεός. Με αυτόν τον τρόπο η θεολογική γνώση τής εσχατολογίας "συναντά" την απλή ανθρώπινη λογική ...Έτσι απλά ...Αυτό θεωρούμε εμείς ως αλάνθαστο "σημείο" των καιρών.http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2015/12/hellagen-hydrogen.html