Πολλοί παίκτες σε μια μικρή σκακιέρα

Apr 21, 2011 

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Ελλάδα, Τουρκία, Γερμανία και Ισραήλ σε μια θανάσιμη «παρτίδα».

Όσο και να απειλούν οι Τούρκοι στο Αιγαίο φαίνονται πλέον οι Γερμανοί που βρίσκονται από «πίσω» τους.

Τι σχέση έχει ο Νεοθωμανισμός της Τουρκίας με τη Μοσάντ και το Ισραήλ;

Όταν ένας ηλεκτρολόγος θέλει να δει την "εικόνα" ενός κυκλώματος, κάνει μια απλή κίνηση. Βάζει τον διακόπτη στο "on" και βλέπει ποιες συσκευές "ανταποκρίνονται" στη επιλογή του. Ασφαλέστερος και απλούστερος τρόπος εκτός από αυτόν, για να ελέγξεις ένα κύκλωμα, δεν υπάρχει. Όμως, κυκλώματα δεν είναι μόνον τα ηλεκτρικά. Κυκλώματα υπάρχουν πολλών ειδών και σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν κυκλώματα οικονομικά, θρησκευτικά, εγκληματικά, αλλά και πολιτικά και διπλωματικά. Κυκλώματα, των οποίων τα μέλη για τον οποιονδήποτε λόγο δεν θέλουν να φαίνονται ότι συνεργάζονται ή ότι έχουν ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ τους.

Τέτοια μυστικά "κυκλώματα" υπάρχουν πολλά και στη διεθνή διπλωματία …Κυκλώματα κρατών, τα οποία συνεργάζονται στενά μεταξύ τους, αλλά κρίνουν πως δεν τα συμφέρει η δημοσιοποίηση της συνεργασίας τους.
Για διάφορους λόγους, τους οποίους γνωρίζουν τα ίδια, κρίνουν ότι δεν τα συμφέρει να είναι ορατά ως σύμμαχοι και εταίροι …Κυκλώματα κρατών, των οποίων τα συμφέροντα τα αναγκάζουν να κινούνται στις "σκιές". Αυτά τα κυκλώματα όμως, όσο πολύπλοκα και πολυσύνθετα κι αν είναι, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την απλή λογική της λειτουργίας όλων των κυκλωμάτων.

Αν γνωρίζεις τους "διακόπτες" τους, μπορείς να τα αποκαλύψεις. Ακόμα όμως κι αν δεν το κάνεις αυτό συνειδητά, ο κίνδυνος αποκάλυψης γι' αυτά υπάρχει πάντα, γιατί βρίσκονται μονίμως "εκτεθειμένα" σε όλους τους κινδύνους που συνήθως απειλούν τα μυστικά "κυκλώματα". Σημαίνει πως είναι εξαρτώμενα και από τα λάθη, τα οποία μπορούν να γίνουν μ' αυτούς τους "διακόπτες". Δεν χρειάζεται, δηλαδή, μια ενέργεια να είναι εσκεμμένη. Αρκεί ακόμα κι ένα λάθος, για να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα …Απλά πράγματα. Είτε πατήσεις συνειδητά το κουμπί εκτόξευσης ενός πυραύλου είτε πέσεις με τα μούτρα πάνω σ' αυτό επειδή σκόνταψες, ο ίδιος πύραυλος θα φύγει.

Στην περίπτωσή μας γίναμε μάρτυρες ενός τέτοιου "λάθους" με τον "διακόπτη" εκείνον, που λέγεται
"Λιβύη". Με το που ξεσπά η απρόβλεπτη λαϊκή εξέγερση στη Λιβύη, είδαμε πράγματα πρωτοφανή. Είδαμε μια "ισλαμική" Τουρκία και μια "μετανοούσα" Γερμανία να συμπλέουν απόλυτα στην εξωτερική τους πολιτική. Όλη η Ευρώπη ήταν έτοιμη να χτυπήσει ένα καθεστώς, το οποίο τολμά και βομβαρδίζει τον λαό του και μόνον η κατ’ επάγγελμα πλέον "φιλάνθρωπη" Γερμανία βρέθηκε να έχει την αντίθετη άποψη …Η Γερμανία, η οποία πανηγύριζε, όταν —με την ίδια επιχειρηματολογία ακριβώς— ήταν να χτυπηθεί το καθεστώς Μιλόσεβιτς. Όλος ο ισλαμικός κόσμος "χαιρέτιζε" την αγωνιστικότητα το λαού της Λιβύης απέναντι στο απεχθές καθεστώς και μόνον η Τουρκία συνέχιζε να το στηρίζει, "μαλώνοντας" στην ουσία τους εξεγερμένους …Στην κυριολεξία, εν μέσω βομβαρδισμών, ο λιβυκός λαός "ξέχασε" για λίγο τον Καντάφι και έκανε "πορεία" διαμαρτυρίας εναντίον της Τουρκίας. Μουσουλμάνοι "αχάριστοι" απέναντι στον εσχάτως αυτοπαρουσιαζόμενο σαν "προστάτη" του Ισλάμ; …Περίεργα πράγματα.

Η σχεδόν πανικόβλητη συμπεριφορά των δύο αυτών κρατών στη λιβυκή κρίση αποκαλύπτει ότι ο καθένας από αυτούς είχε σχέσεις παραπάνω από αγαστές με το καθεστώς του τρελού της Λιβύης. Επίσης, οι απόλυτα ευθυγραμμισμένες ενέργειές τους αποκαλύπτουν ότι ακόμη και μεταξύ τους έχουν πολύ περισσότερες "συμφωνίες" απ' ό,τι αφήνουν να φαίνεται. Είναι προφανές ότι, εξαιτίας των εξελίξεων στη Λιβύη, παθαίνουν μεγάλη ζημιά αμφότεροι, γιατί είχαν "ποντάρει" πολλά στο κανταφικό καθεστώς της. Από την αδυναμία τους ν' ακολουθήσουν μια εναλλακτική πολιτική, είναι προφανέστατο πως δεν είχαν υπολογίσει καν την περίπτωση "αστοχίας" του. Θεωρούσαν το κανταφικό καθεστώς τόσο σταθερό, που βάσισαν πάνω του ένα μεγάλο μέρος της ιμπεριαλιστικής τους πολιτικής.

Όμως, αυτός ο "διακόπτης", εξαιτίας της αντίδρασης του λιβυκού λαού, "άνοιξε". Αυτό, όπως ήταν φυσικό, ήταν αρκετό, για ν' αποκαλύψει ολόκληρο το "κύκλωμα", το οποίο εξαρτιόταν από την "παροχή" του. Τώρα "φαίνεται" ποιος βρισκόταν "πίσω" από τον παραλογισμό της Λιβύης, που δεν "αναγνώριζε" την ΑΟΖ της Γαύδου. Γερμανοί και Τούρκοι έβαζαν τον "τζάμπα" τρελό να δημιουργεί προβλήματα νομιμότητας στην Ελλάδα, για να την εκβιάσουν στο θέμα του Καστελόριζου. Με τον τρελό δημιουργούσαν πρόβλημα στο εύκολο —που είναι η Γαύδος—, για να επιτύχουν κέρδη στο πραγματικά δύσκολο —που είναι το Καστελόριζο—.

Αυτή ήταν άλλη μία από τις πολλές και διάφορες "υπηρεσίες" που πρόσφερε η Λιβύη στους Γερμανούς και τους Τούρκους …Η Λιβύη, που, λόγω Καντάφι, ήταν εκ περιτροπής "τρελή" …Η Λιβύη, η οποία ήταν "τρελή" μόνον όταν αυτό συνέφερε το "κύκλωμα" και δεν προκαλούσε τις αντιδράσεις των άλλων. Για παράδειγμα, η "τρελή" με την Ελλάδα Λιβύη δεν ήταν εξίσου "τρελή" με την Ιταλία, εφόσον δεν είχε την ανάλογη στάση απέναντί της για τον καθορισμό της δικής της ΑΟΖ με τα ακριτικά της νησιά τύπου Lambedusa. Ήταν "τρελή" όταν ο Καντάφι "δίδασκε" στις ιταλίδες τα πράσινα "βιβλία", αλλά κανένα συμβόλαιό της με πετρελαϊκές εταιρείες δεν ήταν "τρελό". Ήταν "τρελή" όταν ο Καντάφι αποφάσιζε να σχεδιάσει μόνος του το ασφαλέστερο αυτοκίνητο, αλλά καθόλου "τρελή" όταν έκανε επενδύσεις στη Δύση …"Τρελή", για να κατοικεί ο τρελός σε αντίσκηνα, αλλά τον γιο του τον έστειλε να σπουδάσει στο LSE και όχι στην έρημο στο αντίσκηνο κάποιου "σοφού" βεδουίνου.

Αυτή η γερμανοτουρκική ανθελληνική "συγχορδία" δεν φαίνεται μόνον στο θέμα της Λιβύης. Φαίνεται και σε πιο απλά πράγματα. Βλέπουμε, για παράδειγμα, αλλαγές και στο λεκτικό επίπεδο της διπλωματίας. Πολύ πρόσφατα ο Αντιπρόεδρος της Τουρκίας μίλησε άκρως υποτιμητικά για την Ελλάδα. Την εμφάνισε περίπου σαν μισοκατεστραμμένη χώρα, η οποία σε λίγο καιρό "θα βγάλει μαντήλι για να ζητιανεύει". Αυτός ο υποτιμητικός τρόπος έκφρασης για την Ελλάδα είναι πρωτοφανής για Τούρκο πολιτικό. Γιατί; Γιατί η Τουρκία εδώ και έναν αιώνα εκμεταλλεύεται την Ελλάδα ως "φόβητρο", για να επιβιώνει η ίδια. Το να την υποτιμά, σημαίνει πως "καίει" ένα από τα παραδοσιακά μέσα της εσωτερικής τουρκικής πολιτικής. "Καίει" ένα από τα κλασικά "φόβητρα", τα οποία της επιτρέπουν να ασκεί σκληρή εσωτερική πολιτική. Επί δεκαετίες ασκούσε σκληρή εσωτερική πολιτική με "άλλοθι" δήθεν την αγωνία της να μην ξαναϋποστεί ελληνική εισβολή.

Όμως, ο ίδιος ο λόγος του Αντιπροέδρου όχι μόνον δεν στέκει "πολιτικά" για την τουρκική αντίληψη των πραγμάτων, αλλά δεν στέκει και ηθικά. Οι Τούρκοι, γενικά ως λαός, έχουν μερικές παραδοσιακές συνήθειες. Ανεξάρτητα με το τι κάνουν και πώς το κάνουν εις βάρος των ανταγωνιστών τους, έχουν μια θεωρία απέναντι στον γείτονά τους …Τον όποιο γείτονά τους …Τον σέβονται, ακόμα κι αν είναι εχθρός ή ανταγωνιστής τους …Τον σέβονται, τουλάχιστον στο λεκτικό επίπεδο. Το να βγει, δηλαδή, και να πει άσχημα και υποτιμητικά πράγματα για το ελληνικό κράτος ένας μεγαλοπαράγοντας της πολιτικής στην Τουρκία, αυτό δεν είναι σύνηθες …Πόσο μάλλον ν' αναφερθεί σε θέματα, τα οποία αφορούν και την ίδια την Τουρκία, η οποία στα μάτια άλλων Δυτικών δεν διαφέρει πολύ από την Ελλάδα, εφόσον είναι εξίσου αν όχι περισσότερο φτωχή. Η Ελλάδα μπήκε στο ΔΝΤ, όπου ήταν προηγουμένως η Τουρκία.

Η συμπεριφορά αυτή, δηλαδή, είναι εξόφθαλμα "κατευθυνόμενη". Από ποιον; Από κάποιον, που η κουλτούρα του το επιτρέπει να προσβάλει …Από κάποιον, ο οποίος συστηματικά επιδίδεται στο να κατηγορεί και να μειώνει τους Έλληνες και το ελληνικό κράτος. Τέτοιος υβριστής των Ελλήνων σήμερα είναι κατά κύριο λόγο η Γερμανία. Η Τουρκία, δηλαδή, μοιάζει στη συμπεριφορά της με τη Γερμανία πολύ περισσότερο απ' ό,τι θα έπρεπε και αυτό είναι αποκαλυπτικό πως κάτι συμβαίνει μεταξύ τους "υπογείως" …Κάτι πολύ σημαντικό, γιατί βλέπουμε πολύ περίεργα πράγματα.   η συνέχεια ΕΔΩ