έτσι για να θυμόμαστε... Ο ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟΝ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΓΛΕΖΟ.
Τον πιο κάλπικο "ήρωα" της ελληνικής ιστορίας.
Στα αρχεία του Σνόουντεν βρήκαμε φωτογραφικά ντοκουμέντα από την ηρωική νύχτα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ …ένας ακόμα προδότης !!! του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
…ένας ακόμα προδότης !!!
Ό,τι κακό συμβαίνει σήμερα στη χώρα και τον λαό,
φέρει την «υπογραφή» τής Χούντας
…Η Χούντα ήταν αυτή, που πραγματικά μας οδήγησε στα
Μνημόνια και το ΔΝΤ
…Οι «υμνητές» της πρέπει να ξαναμπούν στις τρύπες τους,
σαν τα «σκουλήκια»
...Η Χούντα, κατά εντολή των Αμερικανών, δημιούργησε
τη σημερινή αποθρασυσμένη «Αριστερά» των δήθεν
αντιστασιακών
...Η Χούντα έδωσε το πρώτο πλούσιο μεροκάματο στους
χαφιέδες τού ΚΚΕ
...Το Τελευταίο ΠΑΣΧΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
...Το Τελευταίο ΠΑΣΧΑ
...Το Αστρολογικό Ρολόι τού Θεού
δείχνει
...«Ακριβώς»
...Από τον 666
—και υπό καθεστώς
Πανδημίας—
θα ξεκινήσει η
Μεγάλη Κρίση τού Κόσμου
Αναμφισβήτητα ζούμε σε μια
περίεργη εποχή …Σε μια εποχή, η οποία, λόγω της πανδημίας τού κορωναϊού και του
φόβου που αυτός προκαλεί, εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε εποχή μαζικού πανικού
και υστερίας …Μια εποχή, η οποία μοιάζει με άλλες τρομακτικές εποχές τις οποίες
έχει ξαναζήσει η ανθρωπότητα στο παρελθόν, είτε λόγω θανατηφόρων επιδημιών είτε
λόγω δεισιδαιμονιών και προλήψεων …Εποχές απόγνωσης, στις οποίες ο άνθρωπος, πιστεύοντας
πως φτάνει το Τέλος τού Κόσμου, πανικοβλήθηκε και αντέδρασε με τρόπο ακραίο …Εποχές
αγωνίας για την υγεία του, όπως για παράδειγμα η εποχή τής πανούκλας, που
θέριζε τον κόσμο και είχε σκορπίσει τον τρόμο …Εποχές φόβου για την «ψυχή» του,
όπως το 666 μ.Χ. που η «αρρώστια» τής δεισιδαιμονίας επίσης «θέριζε» τον κόσμο
και είχε προκαλέσει μαζική υστερία και πανικό.
Αυτές είναι δύσκολες εποχές, γιατί
πάντα προκαλούν τον φόβο και φέρνουν τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τις μεγάλες και
θεμελιώδεις υπαρξιακές του αγωνίες, τις οποίες ο αγώνας τής καθημερινότητας τις
«θάβει» βαθιά μέσα του, αλλά μία μεγάλη πρόκληση τις επαναφέρει μπροστά του στην
πιο οξεία τους μορφή …Αγωνίες, οι οποίες «αναδύονται» ανεξέλεγκτα και θέτουν
κρίσιμα ερωτήματα, τα οποία δύσκολα απαντώνται υπό καθεστώς φόβου και απόγνωσης
…Ερωτήματα, τα οποία αναγκάζουν τον άνθρωπο να στρέψει το βλέμμα του προς τον
Ουρανό, για να βρει μια ελπίδα και παρηγοριά …Να βρει κάπου να «πιαστεί», για
να συνεχίσει τη ζωή του.
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές τής
προσωπικής απομόνωσης —και εξαιτίας τού φόβου— οι σκέψεις πάντα γίνονται
«βαθύτερες» και «αγγίζουν» θέματα, τα οποία ο άνθρωπος δεν θέλει να «αγγίζει» …Σκέψεις,
οι οποίες φέρνουν στην «επιφάνεια» όλα τα μεγάλα ερωτήματα που προκαλούν τους μεγάλους
εφιάλτες και βέβαια και τις μεγάλες προσδοκίες. Τι πρέπει να κάνουμε για να
σωθούμε, όταν το πρόβλημα το οποίο καλούμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε ξεπερνάει κατά
πολύ τις προσωπικές μας δυνάμεις; Πώς πρέπει να αντιδράσουμε; Είμαστε μόνοι μας
σ’ αυτήν την τρομερή περιπέτεια, που απειλεί την ίδια μας την ύπαρξη; Υπάρχει ή
δεν υπάρχει Θεός; Τιμωρούμαστε ως άνθρωποι για κάτι κακό που κάναμε ή όλα αυτά τα
οποία βιώνουμε είναι μέσα στη λειτουργία τής φύσης κι εμείς απλά είμαστε μια
άτυχη γενιά, που ζούμε τη λάθος εποχή; …Υπάρχει ή δεν υπάρχει ελπίδα για μια «άνωθεν»
βοήθεια, έστω και της τελευταίας στιγμής; …Όλα όσα βίωσε η ανθρωπότητα μέσα σε
μια πορεία αιώνων έγιναν βάση ενός Σχεδίου ή ήταν απλά αποτέλεσμα της τύχης;
Μπορείτε να συνεχίσετε την μελέτη εδώ: ΤΟ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΣΧΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)