Φάκελος ΚΚΕ Το βρόμικο μεροκάματο του ΚΚΕ. Μια σταλινική συμμορία σε μια κοινωνία πολιτών.

  Το ΚΚΕ, ως μηχανισμός, έχει φτιαχτεί εξ’ αρχής ως εργαλείο ιμπεριαλισμού. Το διαμόρφωσε ο Στάλιν με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντά του εντός μιας φαινομενικά ανεξάρτητης χώρας. Για όσο διάστημα ο Στάλιν "ονειρευόταν" μια Ελλάδα "δορυφόρο" της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας, το ίδιο "ονειρευόταν" και το ΚΚΕ. Όταν ο Στάλιν ήρθε σε συναλλαγή με τους Δυτικούς και μοίρασαν τον κόσμο, άλλαξε τακτική απέναντι στην Ελλάδα. Από τη στιγμή που —εξαιτίας των ανταλλαγμάτων που έλαβε— τον συνέφερε να παραμείνει η Ελλάδα στα χέρια των "συνεταίρων" του, το ΚΚΕ βοηθούσε σ' αυτήν την κατεύθυνση. Ο Στάλιν παρέδωσε το ΚΚΕ στην υπηρεσία της Δύσης, που ήθελε την Ελλάδα προτεκτοράτο των Αγγλοσαξόνων.
Τον σταλινισμό του το σημερινό ΚΚΕ δεν τον εγκαταλείπει, όχι μόνον για λόγους ιδεολογίας, αλλά για πρακτικούς λόγους. Με τον σταλινικό τρόπο μπορεί και γίνεται αποδοτικό γι' αυτούς που το χειρίζονται. Μπορεί να παίρνει ρόλους και αυτό μπορεί να του αποφέρει κέρδος. Υλικό κέρδος. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον Στάλιν, ο οποίος να έχει ανάγκη τις υπηρεσίες του, δεν σημαίνει τίποτε. Το ΚΚΕ μπορεί να προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες και σε άλλους. Το όλο θέμα είναι να βρίσκεται σε θέση να προσφέρει υπηρεσίες. Αυτό είναι το βασικό στοιχείο, που συντηρείται από τη σταλινική του νοοτροπία. Η δυνατότητα εξυπηρέτησης. Χθες ήταν ο Στάλιν, σήμερα μπορεί να είναι άμεσα ο δικομματισμός και έμμεσα ο Μπους. Όλοι είναι δεκτοί ως "αφεντικά", αν του επιτρέπουν να επιβιώνει με τον τρόπο που επιθυμεί το ίδιο και άρα με τον πιο προσοδοφόρο.
Πώς λειτουργεί το ΚΚΕ και τι το κάνει πολύτιμο εργαλείο; Το ΚΚΕ εκμεταλλεύεται χαρακτηριστικά της αστικής δημοκρατίας, για να ελέγχει και να "καπελώνει" μάζες. Ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις προς όφελος αυτού που το ελέγχει ή απλά "πληρώνει" για τις υπηρεσίες του. Συνεργάζεται με τους εξουσιαστές ως επαγγελματίας "αντιεξουσιαστής". Είναι ο κοινωνικός συνδικαλιστής. Ο συνδικαλιστής που φωνάζει και ωρύεται όσο κανένας άλλος, αλλά ταυτόχρονα τα "παίρνει" από αυτούς τους οποίους υποτίθεται εχθρεύεται. Αυτός είναι ο ρόλος του. Γι' αυτό "πληρώνεται". "Φωνάζει", για να μην ακούγεται κανένας άλλος, αλλά ταυτόχρονα η απειλή του δεν είναι σημαντική για τα "αφεντικά". 
Αν αυτός που εμφανίζεται ως "αφεντικό" του είναι ο Στάλιν ή ο Μπους ή κάποιος εξωγήινος, αυτό ελάχιστα το ενδιαφέρει. Το ΚΚΕ το ενδιαφέρει να υπάρχει απέναντί του μια εξουσία, την οποία να μπορεί να την απειλεί, ώστε να την οδηγεί σε συναλλαγή. Μια εξουσία, που, αν την εξυπηρετήσει, να μπορεί να του αποδώσει κέρδος. Πώς γίνεται αυτό; Με τον εξής απλό τρόπο. Στην αστική δημοκρατία η βασική μονάδα είναι ο πολίτης. Η μαζικότητα των αντιδράσεων είναι το άθροισμα των αντιδράσεων των μονάδων. Συγκυριακά δηλαδή συγκεντρώνονται "μονάδες" με τυχαία κριτήρια και αυτό τους επιτρέπει να δίνουν συλλογικότητα στις αντιδράσεις τους.
Όλη αυτή η δραστηριότητα όμως είναι "χύμα", εφόσον οι αντιδρώντες δημοκράτες είναι ομοϊδεάτες και διαμαρτύρονται για πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Οι οικοδόμοι διαμαρτύρονται για τα ασφάλιστρα, οι συνταξιούχοι για τις συντάξεις, οι εργάτες της χημικής βιομηχανίας για τα ειδικά επιδόματα κλπ.. Όλοι δημοκράτες με συγκεκριμένα αιτήματα προς την εξουσία. Όταν όμως η πλειοψηφία της αντίδρασης είναι "χύμα", υπάρχει χώρος για δραστηριοποίηση οργανωμένων "μειοψηφιών". Εκεί μπαίνει στο παιχνίδι του ελέγχου της αντίδρασης το ΚΚΕ.
Η οργάνωσή του και η συλλογικότητά του επιτρέπουν σ' αυτό να "παρεισφρέει" σε αντιδράσεις ιδεολογικών αντιπάλων του και να τις καπελώνει. Έχει έτοιμη "φασόν" την επιχειρηματολογία της διεκδίκησης, αλλά, και μόνον που υπάρχει στην πορεία, θέτει θέμα ιδεολογίας. Εκεί βραχυκυκλώνουν όλα. Ο δημοκράτης, που διαμαρτύρεται για ένα επίδομα, αρνείται να συνεχίσει να διαμαρτύρεται, όταν στην κεφαλή της πορείας βρίσκονται ιδεολογικοί του αντίπαλοι. Για ένα επίδομα αρνείται να στηρίξει αυτούς που, χωρίς να τον ρωτήσουν, μπήκαν μπροστά, υποτίθεται για να το διεκδικήσουν. Για λίγα χρήματα αρνείται ν' απαρνηθεί τη δημοκρατία. Το αποτέλεσμα; Η αντίδραση "ξεφουσκώνει". Οι δημοκράτες πηγαίνουν στα σπίτια τους και στον δρόμο μένουν τα "συντρόφια" να διαμαρτύρονται στα "αφεντικά" τους. Η πλειοψηφία εγκαταλείπει και η μειοψηφία μονοπωλεί την αντίδραση.
Αυτό ακριβώς κάνει το ΚΚΕ. Αυτό "πουλάει" στην εξουσία. Όταν είσαι μια λαομίσητη εξουσία, πάντα θέλεις να υπάρχει ένα ΚΚΕ στην κοινωνία. Γιατί; Γιατί, αν το εξυπηρετείς, σε εξυπηρετεί. Αυτό κάνει σήμερα ο δικομματισμός. Ευνοεί το ΚΚΕ με κρατικά χρήματα και εκείνο του ανταποδίδει. Ό,τι και να λέει, δεν διεκδικεί την εξουσία και ταυτόχρονα "καπελώνει" όλους εκείνους οι οποίοι έχουν κάτι να πουν. Με τον τρόπο αυτόν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού εναλλάσσονται μεταξύ τους χωρίς καμία αντίδραση. Λένε ψέματα στον λαό και δεν φοβούνται την τιμωρία στις κάλπες. Οι αντιλαϊκές πολιτικές είναι μόνιμη κατάσταση, αλλά δεν φοβούνται την αντίδραση.
Δεν θα βρούνε μπροστά τους τον κόσμο. Θα βρούνε μπροστά τους το ΚΚΕ, το οποίο έχει φροντίσει με τη δραστηριότητά του να καθηλώσει τον κόσμο στο σπίτι του. Δεν θα βρούνε μπροστά τους αντιπάλους ισχυρούς, που τους "παρήγαγε" η αντίδραση. Αυτούς θα τους "κλαδέψει" το ΚΚΕ. Ποιος ξέρει πόσοι χαρισματικοί πολίτες δημοκράτες χάθηκαν από την ελληνική πολιτική σκηνή εξαιτίας του ΚΚΕ. Πόσοι αγωνιστές εξουθενώθηκαν στα "πεζοδρόμια" πριν μπουν με δύναμη στην κεντρική πολιτική σκηνή. Μεγάλοι αντίπαλοι των Γιώργων και των Ντορών χάθηκαν, επειδή δεν άντεχαν τα "δαγκώματα" από τα κομματόσκυλα του Περισσού.
Το ΚΚΕ μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, γιατί εκμεταλλεύεται τα χαρακτηριστικά της αστικής δημοκρατίας. Ως οργανωμένη συμμορία, μπορεί εύκολα να παρακάμπτει το άτομο. Είτε με την πονηριά είτε με τη βία απέναντι σε μεμονωμένους πολίτες, αργά ή γρήγορα θα φτάσει στην "κορυφή" της αντίδρασης. Της "χύμα" αντίδρασης των απλών πολιτών. Αν στη δραστηριότητά του αυτήν προστεθεί και η ανοχή της εξουσίας, που συνεργάζεται μαζί του και η οποία θέλει να ελέγξει την αντίδραση των πολιτών, τότε τα πράγματα είναι πολύ εύκολα. Η εξωτερική εξουσία σε συνδυασμό με την οργάνωση και τη συλλογικότητα των δράσεων του ΚΚΕ εντός της αντίδρασης "βραχυκυκλώνουν" τα πάντα. 
Ο Κώστας, ο Γιώργος ή η Ντόρα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Μπορούν να εξυπηρετούν όποιους ιμπεριαλιστές ή διαπλεκόμενους θέλουν, χωρίς να φοβούνται τον κόσμο. Μπορούν ν' ασκούν όποια πολιτική θέλουν, χωρίς να φοβούνται την αντίδραση. Γι' αυτό φροντίζει η Αλέκα. Την αντίδραση της πλειοψηφίας του λαού θα τη μετατρέψουν σε αντίδραση κομουνιστικής μειοψηφίας και θα εμφανίσουν τους "γόνους" σαν προστάτες της δημοκρατίας. Έχουν φάει γλυκό "ψωμί" όλοι αυτοί από το ΚΚΕ.
 
   
Η φωτογραφία, που άλλαξε τη μεταπολεμική μας ιστορία.
 
    Οι φωτογραφίες, που αλλάζουν την καθημερινή μας ιστορία.

Για να διαβασετε την συνέχεια   
http://www.eamb.gr/kke/kke01.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Όλες οι απαντήσεις που έχουν ως στόχο να προάγουν τον διάλογο και την ανεύρεση της αλήθειας καλοδεχούμενες, σχόλια και απαντήσεις που είναι εκτός θέματος και δεν ταιριάζουν σε έλληνες θα απορρίπτονται χωρίς κανέναν ενδοιασμό .