Η ΝΕΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ (ΤΟΥ ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ)




Η νέα τρομοκρατία
και οι σύγχρονοι εκφραστές της.
Ποιοι επωφελούνται από αυτήν;


Εκτός από τους ρομαντικούς, που "βλέπουν" ό,τι τους αρέσει και τους αφελείς, που δεν "βλέπουν" τίποτε, όλοι οι υπόλοιποι είναι αδικαιολόγητοι, όταν δεν "βλέπουν" αυτά τα οποία πραγματικά συμβαίνουν. Ένα φαινόμενο, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να το "δουν" σήμερα οι Έλληνες και να το ερμηνεύσουν στην πραγματική του βάση είναι και η τρομοκρατία. Από την τρομοκρατία, όπως αυτή "εκφράζεται" σήμερα —υποτίθεται στο όνομα των συμφερόντων τους—, ζημιώνονται και πρέπει να καταλάβουν ποιοι "κερδίζουν" από αυτήν.
Η τρομοκρατία, όπως την αντιλαμβάνεται κάποιος, που διαβάζει τους όρους από τα λεξικά και νομίζει ότι αποτελεί μια βίαιη "έκφραση" της κοινωνικής αντίδρασης, δεν υπάρχει. Η τρομοκρατία ήταν και εξακολουθεί να είναι το πολυτιμότερο "εργαλείο" της εξουσίας. Τα τρομερά της πλεονεκτήματα την κάνουν έναν ακαταμάχητο πειρασμό για τους εξουσιαστές. Ποια είναι αυτά τα πλεονεκτήματα; Η άγνωστη ταυτότητα των τρομοκρατών και το γεγονός ότι αυτόκλητα αναλαμβάνουν να εκφράσουν την κοινωνία ή ένα μέρος της κοινωνίας και να δράσουν στο όνομα αυτής. Όταν όμως υπάρχει δράση υπάρχουν και λάθη. Όταν αυτοί οι οποίοι κάνουν τα λάθη είναι ταυτόχρονα και άγνωστοι, μπορούμε να υποψιαστούμε τι συμβαίνει.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιους ιδιαίτερα ευφυής, για να καταλάβει ότι η ίδια η εξουσία βάζει δικούς της ανθρώπους να "αντιπροσωπεύσουν" την κοινωνική αντίδραση, για να τους βάλει να κάνουν "λάθη". "Λάθη", τα οποία στη συνέχεια η ίδια θα εκμεταλλευτεί, για να εξασφαλίσει το οποιοδήποτε "άλλοθι" της χρειάζεται. Άλλοθι σε όλα τα επίπεδα. Είτε αυτά αφορούν τη διεθνή πολιτική των ιμπεριαλιστών είτε την εσωτερική πολιτική των εξουσιαστών των κρατών. Με άλλοθι την "τρομοκρατία" επιτίθονται σε ανεξάρτητα κράτη. Με άλλοθι την "τρομοκρατία" επιτίθονται στα δικαίωματα των πολιτών. Ελάχιστο το κόστος σε σχέση με το κέρδος. Με μερικά θύματα εξασφαλίζεις νόμιμη επέμβαση σε ξένα κράτη. Με μερικές σπασμένες "τζαμαρίες" βάζεις στον "γύψο" της καταστολής έναν ολόκληρο λαό.
Απλά πράγματα. Η εξουσία έχει το μαχαίρι και η ίδια έχει και το καρπούζι. Η εξουσία έχει μυστικούς προβοκάτορες, οι οποίοι μπορούν να τοποθετούν βόμβες και η ίδια έχει τους μηχανισμούς, που "ψάχνουν" τους τρομοκράτες. Κάνει ό,τι θέλει και το αποδίδει όπου θέλει. Ποιος θα την ελέγξει; Η εξουσία έχει τον έλεγχο της "φάμπρικας", που λέγεται "τρομοκρατία" και τη λειτουργεί όπως θέλει όποτε την βολεύει. Ο οπλισμένος φύλακας των "προβάτων", που, κάθε φορά που αμφισβητείται, αρκεί να σφάξει μερικά από αυτά, για να προκαλέσει τον τρόμο των υπολοίπων, τα οποία τον νομιμοποιούν και βέβαια τον μονιμοποιούν στη θέση του.
Σε αυτές τις πανομοιότυπες πρακτικές μόνον τα πρόσωπα που ενσαρκώνουν τους ρόλους αλλάζουν. Όταν ο "φύλακας" είναι οι Πλανητάρχες, τα "πρόβατα" είναι τα κράτη. Όταν ο "φύλακας" είναι ο τοπικός κομματάρχης, τα "πρόβατα" είναι οι πολίτες. Κάθε φορά που οι Αμερικανοί βρίσκονται σε αδιέξοδο, η "Αλ Κάιντα" τους διευκολύνει. Κάθε φορά που χρειάζονται επιχειρήματα, η "Αλ Κάιντα" τους τα παρέχει. Πάντα κάνει τα "λάθη" που ευνοούν τους αντιπάλους της και όχι αυτούς που θεωρητικά αντιπροσωπεύει. Κατά "σύμπτωση" κάνει πάντα αυτό που δεν πρέπει, τη στιγμή που δεν πρέπει. Εξαιρετικά "ζημιάρα" και αφελής οργάνωση, όπως ήταν κάποτε και η δική μας "17 Νοέμβρη".
Το σύνολο της πολιτικής της Νέας Τάξης "περνάει" μέσω της τρομοκρατίας. Αν θέλεις για παράδειγμα να επιτεθείς στο Ιράκ και οι πολίτες σου το αρνούνται, τους "πείθεις" με την τρομοκρατία. Βάζεις ο ίδιος μερικές βόμβες να σκοτώσουν αθώους πολίτες και ο κόσμος —που θα συγκλονιστεί— θα συναινέσει με την πολεμική επιχείρηση που έχεις προσχεδιάσει εναντίον αυτών στους οποίους αποδίδεις με "χαλκευμένα" στοιχεία την τρομοκρατική δράση. Το ίδιο γίνεται και στα χαμηλότερα επίπεδα. Αν θέλεις για παράδειγμα να επιβάλεις ως πρωθυπουργό έναν αντιπαθή πολιτικό μιας αντιπαθούς πολιτικής οικογένειας, πηγαίνεις και σκοτώνεις έναν συγγενή του, ώστε να του δώσεις το δικαίωμα να στήσει μια "παράσταση" θρήνου, που θα του αποφέρει συμπάθεια. Ο κόσμος λυπάται τα θύματα και τα βοηθάει. Όταν αυτά τα θύματα είναι πολιτικοί, τα βοηθάει, ψηφίζοντάς τα.
Πρέπει δηλαδή να είναι "τυφλός" κάποιος, για να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει με την τρομοκρατία. Εκεί όπου χρειάζεται περισσότερη γνώση είναι να καταλάβεις τι ακριβώς επιδιώκεται κάθε φορά από την τρομοκρατική δράση. Να καταλάβεις ποιος είναι ο επιδιωκόμενος πολιτικός στόχος, που αναζητάται από μια συγκεκριμένη τρομοκρατική πρακτική. Ανάλογα δηλαδή με τον μεταβλητό "στόχο", υπάρχει και μεταβλητή "τρομοκρατική" πρακτική. Άλλον "στόχο" αναζητάς όταν επιχειρείς "τυφλά" μαζικά χτυπήματα και άλλον "στόχο" αναζητάς όταν επιχειρείς προσωποποιημένα "χειρουργικά" χτυπήματα.
Ο πολιτικός "στόχος", δηλαδή, και ο τρομοκρατικός "τρόπος" πηγαίνουν πάντα μαζί. Αυτά τα δύο δεδομένα συνδέονται άμεσα. Τόσο άμεσα, που, αν γνωρίζεις τον "στόχο", μπορείς να "προφητεύσεις" το μελλοντικό "λάθος" της τρομοκρατίας και αν γνωρίζεις μόνον το "λάθος" της τρομοκρατίας, μπορείς να μαντέψεις τον προεπιλεγμένο "στόχο".
Σήμερα, για παράδειγμα, γίνεται λόγος για την αλλαγή της τρομοκρατικής δράσης στην Ελλάδα. Ειδικοί και μη προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Ό,τι κι αν πουν, είναι λάθος. Γιατί; Διότι εξετάζουν τα πράγματα από λανθασμένη βάση. Τα εξετάζουν με βάση την ορολογία των λεξικών και όχι με βάση τη δυναμική των συμφερόντων, όσων μπορούν να εμπλέκονται σ' αυτήν. Προσπαθούν μέσα από την κοινωνική λειτουργία να "ερμηνεύσουν" την υποτιθέμενη "αντίδρασή" της. Προσπαθούν τη συγκεκριμένη κοινωνική προβληματικότητα να την "προβάλουν" πάνω στη συγκεκριμένη μορφή αντίδρασης. Αυτό θα ήταν σωστό, μόνον αν υπήρχε η τρομοκρατία στη μορφή την οποία περιγράφουν τα λεξικά. Θα ήταν σωστό μόνον αν η τρομοκρατία εξέφραζε πραγματικά την αντίδραση της κοινωνίας.
Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Δεν συμβαίνει ποτέ. Η τρομοκρατία είναι "εργαλείο" της εξουσίας. Ούτε καν οι λαϊκές επαναστάσεις ξεκίνησαν με την τρομοκρατία. Οι επαναστάτες, όταν έγιναν εξουσία, χρησιμοποίησαν την τρομοκρατία, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, εκμεταλλευόμενοι το περιβάλλον της βίας στο οποίο ήταν εξοικειωμένοι. Η τρομοκρατική δράση δηλαδή στην Ελλάδα άλλαξε μορφή, όχι γιατί έγιναν πιο πιεστικά τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά γιατί άλλαξαν οι στόχοι των εξουσιαστών. Οι στόχοι τόσο των εξουσιαστών που μας κυβερνάνε όσο και των ξένων αφεντικών τους. Κάποτε μπορεί να τους αρκούσε να "διαλέγουν" μέσω της τρομοκρατίας τους πολιτικούς που θα μας κυβερνήσουν, ενώ σήμερα αυτό δεν τους αρκεί. Σήμερα επιδιώκουν άλλα πράγματα και η απλή επιλογή των προσώπων που κυβερνούν τη χώρα δεν τους αρκεί πλέον.
Άρα επανερχόμαστε σ' αυτό το οποίο είπαμε παραπάνω. Στην άμεση σύνδεση μεταξύ πολιτικού "στόχου" και τρομοκρατικού "λάθους". Άποψή μας δημοσιοποιημένη εδώ και μερικά χρόνια είναι ότι οι ξένοι επιθυμούν να αποσταθεροποιήσουν το ελληνικό κράτος, ώστε να επιχειρήσουν άμεση στρατιωτική επέμβαση εις βάρος του. Αυτή ήταν η άποψή μας για τον "στόχο" τους και άρα μπορούσαμε να "μαντέψουμε" από τότε αυτό το οποίο στη συνέχεια θα εμφανιζόταν ως νέα τρομοκρατία, εκφρασμένη από τον "Επαναστατικό Αγώνα". Μπορούσαμε από τότε να "μαντέψουμε" την "εξάρθρωση" της 17 Νοέμβρη. Αυτήν την άποψη περί των νέων αναγκών των ιμπεριαλιστών δεν μπορούσαμε να την αποδείξουμε με στοιχεία και άρα δεν μπορούσαμε να "σιγουρέψουμε" την προφητεία μας. Σήμερα, βλέποντας τη "λανθασμένη" δράση της τρομοκρατίας, μπορούμε ν' αποδείξουμε τον πολιτικό "στόχο" αυτών που τη μεθοδεύουν.
Στόχος τους είναι η αποσταθεροποίηση του ελληνικού κράτους. Η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή βρίσκεται στο "στόχαστρό" τους. Αυτό είναι κάτι το οποίο αποδεικνύεται ακόμα και από τα δευτερεύοντα. Αποδεικνύεται από τη συμπεριφορά των διεθνών ΜΜΕ, τα οποία ελέγχουν οι ίδιοι. Οτιδήποτε αφορά την τρομοκρατία στην Ελλάδα, κάνει τον γύρο του κόσμου μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Σε έναν κόσμο, όπου η βία "βασιλεύει", κάνουν πρώτο θέμα τους ακόμα και τα πιο ασήμαντα γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα. Πρέπει να κατεδαφιστεί το μισό Τελ Αβίβ, για να γίνει πιο σημαντική είδηση από μια σπασμένη τζαμαρία στην Αθήνα.
"Συγκλονίστηκαν" οι δημοσιογράφοι των ΗΠΑ από την αστυνομική βία στην Ελλάδα —που κορυφώθηκε με τη δολοφονία του Αλέξη—, τη στιγμή που στις ΗΠΑ κάθε χρόνο θάβουν χιλιάδες θύματα της αστυνομικής βίας και μάλιστα με ρατσιστικό υπόβαθρο. "Συγκλονίστηκαν" οι Βρετανοί δημοσιογράφοι από το ίδιο γεγονός, παρ' όλο που οι δικοί τους αστυνομικοί προτιμούν πρώτα να πυροβολούν στα μετρό και μετά να κάνουν εξακρίβωση στοιχείων. Συγκλονίστηκαν και οι Εβραίοι, όπου στο Ισραήλ αστυνομικό περιστατικό με θύματα κάτω από μια ντουζίνα θύματα δεν καταγράφεται καν ως συμβάν.
Αυτά τα προσωπικά "αισθήματα" των "ευαίσθητων" δημοσιογράφων, τα οποία μεταφέρονται στο παγκόσμιο κοινό, στη συνέχεια τα μετατρέπουν σε εφαρμοσμένη κρατική πολιτική. Κάνουν δηλαδή αυτό το οποίο περιγράψαμε πιο πάνω. Εκμεταλλεύονται την τρομοκρατία, για να εξασφαλίσουν "άλλοθι" για μελλοντικές δράσεις. Εκδίδουν ταξιδιωτικές οδηγίες εις βάρος της Ελλάδας, με στόχο να την παρουσιάσουν στο ίδιο κοινό σαν ένα κράτος περίπου όπως το Ιράκ. Επιχειρούν να παρουσιάσουν την Αθήνα σαν μια νέα Βαγδάτη. Ένα κράτος, το οποίο έχει προφανώς την ανάγκη της "βοήθειάς" τους. Ποιοι; Οι Αμερικανοί, που υπάρχουν περιοχές μέσα στα αστικά τους κέντρα, όπου ούτε με στρατιωτική υποστήριξη δεν μπορείς να έχεις πρόσβαση. Οι Βρετανοί, που έχουν μέσα στην κοινωνία τους έναν ένοπλο IRA. Οι Εβραίοι, που, όταν βγαίνεις για καφέ στο Ισραήλ, δεν γνωρίζεις πότε θα γυρίσεις σπίτι σου "δημοσία δαπάνη".
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Δεν μπορεί, την ώρα που αυτοί έχουν ανάγκη να παρουσιάσουν την Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι "αυθόρμητοι" Έλληνες "επαναστάτες" να τους βοηθούν "εν αγνοία" τους με τα "λάθη" τους. Όλα αυτά αποκαλύπτουν ότι υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ του "στόχου" των ιμπεριαλιστών και των "λαθών" των "ρομαντικών" τρομοκρατών. Άρα; Άρα υπάρχει συντονισμένη δράση μεταξύ των "Ελλήνων" τρομοκρατών και των "ευαίσθητων" ιμπεριαλιστών.
Κοινά αφεντικά έχουν οι "ευαίσθητοι" ξένοι δημοσιογράφοι, που παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν "Ιράκ" και οι "αδίστακτοι" Έλληνες τρομοκράτες. Πώς διαφορετικά μπορεί να εξηγηθεί η "σύμπτωση" μεταξύ των επιδιώξεων των ξένων και των "λαθών" των ντόπιων τρομοκρατών; Τώρα, δηλαδή, που οι ιμπεριαλιστές θέλουν να εξασφαλίσουν "άλλοθι" για επέμβαση στην Ελλάδα, τώρα βρέθηκαν οι Έλληνες τρομοκράτες, οι οποίοι ακολουθούν την επιθυμητή μόνον για τους ιμπεριαλιστές τρομοκρατική πρακτική;
Τα πρόσφατα δηλαδή "Δεκεμβριανά" δεν είναι απλά αυτό το οποίο φαίνεται. Δεν ήταν καμία αντίδραση καμίας νέας γενιάς. Η νέα γενιά ήταν ο κομπάρσος σε μια καλοστημένη παράσταση χαφιέδων, πρακτόρων και δολοφόνων. Το "φόντο", για να βγουν "καλά" τηλεοπτικά πλάνα. Ξένοι "στήθηκαν" στην Αθήνα με τις κάμερες, πολύ πριν ξεκινήσει η "παράσταση" των συναδέρφων τους. Ξένοι "έπαιζαν" και ξένοι κινηματογραφούσαν μια "υπερπαραγωγή", που γυρίστηκε στην Ελλάδα με Έλληνες συμπρωταγωνιστές. Ο Θεός μας βοήθησε και δεν καταστραφήκαμε μέσα σ' αυτήν την "παράσταση". Δεν παρασύρθηκε ο κόσμος στις μεθοδεύσεις τους και η "παράσταση" έληξε άδοξα για τους συντελεστές της.
Αυτή η τύχη όμως δεν μπορεί να φέρει μόνιμα αποτελέσματα. Για όσο διάστημα είναι μόνιμο το "ενδιαφέρον" των ιμπεριαλιστών να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, το ίδιο μόνιμη πρέπει να είναι και η άμυνα του ελληνικού λαού. Δεν μπορεί να στηρίζεσαι μόνιμα στην τύχη. Αυτή κάποτε τελειώνει και τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Το βασικό λοιπόν είναι να γνωρίζουν οι πάντες ποιοι είναι οι στόχοι των ιμπεριαλιστών, ώστε να μην τους υποβοηθούν με τις πράξεις τους. Αυτή είναι η καλύτερη άμυνα, γιατί οι ιμπεριαλιστές δεν μπορούν να πετύχουν τίποτε χωρίς τη "βοήθεια" του λαού. Αν ο λαός δεν παρασυρθεί σε εσφαλμένες ενέργειες, δεν μπορούν να κάνουν επέμβαση.
Αυτές τις εσφαλμένες ενέργειες του λαού αναζητούν και μέχρι να τις επιτύχουν θα συνεχίσουν τις προσπάθειές τους. Θα προσπαθούν με προβοκατόρικες ενέργειες μέχρι να καταφέρουν το ζητούμενο, που είναι η αποσταθεροποίηση του κράτους. Θα συνεχίσουν, μέχρι να εκθέσουν την αστυνομία σε βαθμό που να την κάνουν να δηλώσει αδυναμία να ελέγξει την κατάσταση και ν' "αναγκάσουν" το κράτος να αναζητήσει τη "βοήθεια" των ξένων. Απλά, για να γίνει αυτό ευκολότερα, θα πρέπει να εξασφαλίσουν το ανάλογο "άλλοθι" και στους λακέδες τους που μας κυβερνάνε και αυτό σημαίνει ότι θα επιδιώξουν να εμπλέξουν σ' αυτήν την κατάσταση και τον λαό.
Τα πράγματα είναι εξόχως επικίνδυνα, γιατί τα μεγέθη, τα οποία επιθυμούν να "κινήσουν" μέσω της νέας τρομοκρατικής δράσης, είναι τεράστια. Για να εμπλακεί ο λαός στις μεθοδεύσεις τους, απαιτείται η τρομοκρατική προβοκάτσια να είναι ιδιαίτερα αιματηρή και εις βάρος του, ώστε ν' αναγκαστεί ο ίδιος να "καλέσει" τους ξένους για "βοήθεια". Να αναγκαστεί ο ίδιος να δώσει την "άδεια" στην πολιτική ηγεσία, προκειμένου να σταματήσει η "αιμορραγία", την οποία η "εκτεθειμένη" αστυνομία θα αδυνατεί να σταματήσει.
Τώρα φαίνεται και ο λόγος που διέλυσαν την "αγαπημένη" τους 17 Νοέμβρη. Δεν τους συμφέρει μια τέτοιου τύπου οργάνωση υπό τις παρούσες συνθήκες. Αυτή η οργάνωση τους συνέφερε όταν υπήρχαν άλλα δεδομένα. Όταν προσπαθούσαν να διχάσουν τον λαό με ιδεολογικά κριτήρια, για να τον "μαντρώσουν" στα κομματικά μαγαζιά. Προκειμένου λοιπόν αυτή η οργάνωση να έχει μια απήχηση στον κόσμο και να "δικαιολογεί" την ύπαρξή της, αφέθηκε να "χτυπάει" το σύστημα σε όλο του το "ύψος". Πρόβλημα δεν υπήρχε σ' αυτήν την επιλογή, γιατί ήθελαν "κάθετο" διαχωρισμό του ελληνικού λαού. Χτυπούσαν ένα "μέρος" του κράτους, για να δώσουν πόντους στο άλλο "μέρος", το οποίο επιδοτούνταν.
Αυτό έχει την εξής απλή πρακτική αξία. Προκειμένου να διχάσουν την κοινωνία, αφήνονταν οι τρομοκράτες να επιχειρηματολογούν με βάση μια συγκεκριμένη λογική. Τη λογική του διχασμού στο "εμείς" και "εσείς". "Εμείς" οι προοδευτικοί και "εσείς" οι συντηρητικοί. Η τρομοκρατία σ' εκείνη την περίπτωση, εξαιτίας των "λαθών" της, στήριζε το παιχνίδι του δικομματισμού σε όλο του το εύρος. Τα επιχειρήματά τους ήταν σωστά από την πλευρά αυτού που αντιδρά εναντίον της εξουσίας, αλλά ακίνδυνα για το σύστημα, γιατί μπορούσε να τα "αποσβένει". Οι ορθές κατά βάση "καταγγελίες" της τρομοκρατίας αποδίδονταν στους "άλλους". Αποδίδονταν στους πολιτικούς των "άλλων". Αποδίδονταν στους δικαστικούς των "άλλων". Αποδίδονταν στους οικονομικούς παράγοντες των "άλλων". Αποδίδονταν στους υπηρεσιακούς παράγοντες των "άλλων".
Η τρομοκρατία ήταν πολύ "σοβαρή" υπόθεση, εφόσον στην πραγματικότητα "διόριζε" μέχρι και τους ηγέτες αυτής της χώρας. Η "τρομοκρατία" έκανε πρωθυπουργό τον Ανδρέα, όταν με τον φόνο του Πέτρου εξαγρίωσε την αστυνομία και αλλάζοντας τη συμπεριφορά της του έδωσε το "δικαίωμα" να φωνάζει …"ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά". Η "τρομοκρατία" έκανε πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη, όταν για το σκάνδαλο του Κοσκωτά το μισό ΠΑΣΟΚ ήταν στο εδώλιο και αυτή πήγε και δολοφόνησε τον "νεοδημοκράτη" Μπακογιάννη. Οι στόχοι της και τα θύματα εκείνης της τρομοκρατίας ανήκαν πάντα στο δυναμικό του συστήματος και δεν αφορούσαν τον λαό. Κάποιοι υψηλά ιστάμενοι θυσιάζονταν, για να "προκόψει" το υπόλοιπο σινάφι.
Σ' αυτό το επίπεδο της τρομοκρατίας η αστυνομία δεν έπαιζε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Με την τρομοκρατία κάποιοι διαμόρφωναν το εσωτερικό περιβάλλον της πολιτικής εξουσίας και η αστυνομία δεν ήταν σημαντικός παράγοντας. Η αστυνομία ήταν "καλή" μόνον για να δίνει αγωνιστικά "ένσημα" σε κάποιους συνδικαλιστές του δρόμου. Με τα κλομπ έδιναν καμιά προαγωγή "αγωνιστή" δημοσίου υπαλλήλου και καμιά "υποθήκη" για πολιτική καριέρα κάποιου καραγκιόζη της ΓΣΕΕ.
Η τρομοκρατία είχε αναγκαστικά ιδεολογικό "υπόβαθρο" γιατί ο διχασμός του κομματισμού, τον οποίο επεδίωκαν τα αφεντικά της, στηριζόταν σε ένα ανάλογο υπόβαθρο. Ακριβώς, επειδή είχε ως στόχο να λειτουργεί "καθοδηγητικά" για τον λαό, γινόταν προσπάθεια να μην τον θίγει και να μην τον τρομάζει. Να μην τον εμπλέκει στο κόστος της και τον ωθεί σε συσπειρωτικές αντιδράσεις, ώστε να σχηματίσει "μέτωπο" εναντίον της. Να μην τον αναγκάζει να πιέζει συνολικά την ηγεσία να λύσει το πρόβλημα της τρομοκρατίας.
Στόχος αυτής της τρομοκρατικής πρακτικής ήταν να παρασυρθεί μέρος του λαού στην επιχειρηματολογία της και άρα στη λογική του δικομματισμού. Επιδίωξή τους ήταν να υπάρχει κάποια μερίδα πολιτών, που έβλεπε ιδεολογικά και άρα κομματικά "κέρδη" από τη δράση της και κάποια άλλη "ζημιά". Με αυτόν τον τρόπο μπορούσαν να "κατευθύνουν" την κοινωνία όπου τους βόλευε. Χτυπούσαν το "σαμάρι" από την πλευρά που τους βόλευε την κάθε στιγμή για να "στρίβουν" το "γομάρι", αλλά ποτέ δεν χτυπούσαν το ίδιο το "γομάρι". Γι' αυτόν τον λόγο τα χτυπήματά της ήταν "χειρουργικά". Ένα λάθος, όπως αυτό με τον θάνατο του πολίτη Αξαρλιάν, ήταν αρκετό, για να της προκαλέσει μεγάλη ζημιά, εφόσον απειλούσε τη "συμπάθεια" ή έστω την ανοχή του λαού.
Σήμερα, που το σύστημα είναι ενιαίο και οι κλέφτες ανήκουν εξίσου σε όλους τους πολιτικούς χώρους, είναι ανεπιθύμητη μια τρομοκρατική οργάνωση, η οποία επιχειρηματολογεί για τους λόγους και τις αιτίες των χτυπημάτων της. Είναι ανεπιθύμητη μια οργάνωση, που επιλέγει "υψηλούς" στόχους. Είναι ανεπιθύμητη, γιατί δεν μπορεί να διαχωρίσει την ενιαία πλέον κορυφή του συστήματος και να ξεχωρίσει τους "καλούς" από τους "κακούς". Δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι με τις πράξεις της τιμωρεί τους "κακούς", ευνοώντας τους "καλούς" "ομοϊδεάτες" της. Δεν μπορεί να αποδώσει τα "εγκλήματα" σε κάποια συγκεκριμένη ιδεολογική "προτίμηση" των εγκληματιών. Η εξουσία σήμερα είναι ενιαία και οτιδήποτε τη θίγει, τη θίγει στο σύνολό της.
Είναι ανεπιθύμητη η 17 Νοέμβρη σήμερα και ακόμα πιο ανεπιθύμητα είναι τα επιχειρήματα που έχει αφήσει πίσω της από τις διάσημες πλέον προκηρύξεις της. Αυτές τις προκηρύξεις σήμερα τις τρέμουν. Γιατί; Διότι η αλήθειά τους δεν μπορεί να μπει στον "μύλο" της ιδεολογικής μισαλλοδοξίας και να εξουδετερωθεί, προσφέροντας κέρδη για το σύστημα. Οι αλήθειες τώρα είναι επικίνδυνες. "Στοχοποιούν" ανθρώπους "πάνω" από την αστυνομία. "Στοχοποιούν" με πραγματικά επιχειρήματα πολιτικούς και δικαστικούς παράγοντες, για λόγους οι οποίοι σήμερα είναι πιο επίκαιροι από ποτέ. Η 17 Νοέμβρη στοχοποιούσε διαπλεκόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες —και άρα έδινε τον ορισμό της διαπλοκής— όταν ο κόσμος δεν γνώριζε τη διαπλοκή. Στοχοποιούσε πολιτικούς ως υπαλλήλους οικονομικών συμφερόντων, όταν ο κόσμος δεν γνώριζε τα "κόμματα" των μεγαλοεπιχειρηματιών. Στοχοποιούσε διεφθαρμένους δικαστικούς, όταν ο κόσμος δεν γνώριζε για τα "παραδικαστικά" κυκλώματα.
Αν τότε η οργάνωση έπρεπε να "ψάξει" στοιχεία, ώστε ανάμεσα οικονομικούς και πολιτικούς μεγαλοπαράγοντες του συστήματος να επιλέξει κάποιον διεφθαρμένο για να τον "πυροβολήσει", σήμερα δεν χρειάζεται καν να ψάξει. Με "κλήρωση" να πυροβολεί κάποιος εναντίον των σημερινών μεγαλοεπιχειρηματιών ή των ανώτατων κρατικών λειτουργών, δύσκολα θα πετύχει κάποιον αθώο. Τα επιχειρήματα όμως μένουν και οι στόχοι είναι πολλοί και αυτό τρομοκρατεί το σύστημα. Γι' αυτόν τον λόγο έκλεισαν τον "φάκελο" 17 Νοέμβρη άρον-άρον. Γι' αυτόν τον λόγο θέλουν να παραμείνουν στη λήθη τα "επιχειρήματά" της. Γι' αυτόν τον λόγο έκλεισαν στη φυλακή εκείνους τους απίθανους αγράμματους σαν συγγραφείς εκείνων των πραγματικά πολύπλοκων κειμένων.
Η σημερινή τρομοκρατία έχει διαφορετικούς στόχους. Στόχος της σήμερα είναι ο ίδιος ο λαός. Δεν έχουν ιδεολογία, γιατί έχουν αλλάξει τα κοινωνικά δεδομένα και η ιδεολογία είναι επικίνδυνη για τους ιδιοκτήτες των τρομοκρατικών "οργανώσεων" και άρα για τους εξουσιαστές. Η ιδεολογία δεν μπορεί να λειτουργήσει με τον "κάθετο" τρόπο. Η ιδεολογία μπορεί να διχάσει "οριζόντια" πλέον τον λαό. Ένας τέτοιος διχασμός είναι επικίνδυνος για το σύστημα, γιατί μπορεί να απομονώσει τους διεφθαρμένους εξουσιαστές από τον λαό και άρα να τους στοχοποιήσει. Γι' αυτόν τον λόγο επέλεξαν τη γυμνή ιδεολογικά τυφλή τρομοκρατία. Την τρομοκρατία, που θα εμπλέκει στο κόστος της και τον λαό. Την τρομοκρατία, που θα κοστίζει σε αίμα απλών πολιτών.
Ποιος είναι ο στόχος αυτής της τρομοκρατίας; Η δημιουργία συνθηκών "βάλτου", που θα σπρώξει τον λαό στα "χέρια" των εξουσιαστών. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Η τρομοκρατία θέλει να εμπλακεί σε απευθείας σύγκρουση με την αστυνομία, για να παραστήσουν τα "βουβάλια" αυτού του "βάλτου". Όταν όμως συγκρούονται τα "βουβάλια", την πληρώνουν τα "βατράχια". Αυτό είναι το ζητούμενο. Από αυτήν τη σύγκρουση να επιβαρύνεται ο λαός. Κάθε φορά που θα ενεργεί η τρομοκρατία, να υπάρχει κόστος για τον λαό σε αίμα και σε φόβο. Κάθε φορά που θα αντιδρά η αστυνομία, να έχει κόστος για τον λαό σε βία και επίσης σε φόβο.
Αν αυτά τα "βουβάλια" με τη δραστηριότητά τους επιβαρύνουν την καθημερινότητα του πολίτη, τον "σπρώχνουν" προς τα χέρια της εξουσίας. Προς τα "χέρια" αυτών, που η κοινωνία σήμερα αμφισβητεί. Προς τα "χέρια" των ανίκανων πολιτικών, που μπορούν να της υποσχεθούν ασφάλεια από την τρομοκρατία και ηπιότητα από την αντίδραση της αστυνομίας. Προς τα "χέρια" των διεφθαρμένων δικαστικών, που μπορούν να της υποσχεθούν σκληρή τιμωρία των παραβατών του νόμου απ' όποια πλευρά κι αν αυτοί προέρχονται. Οι διεφθαρμένοι και οι κλέφτες θα μπορούν έτσι να επανεμφανιστούν ανάμεσα στον λαό σαν "συμπαραστάτες" και "κλαίοντες". Θα μπορούν να βγουν και να πουν ότι "όλοι μαζί ενωμένοι" θα νικήσουμε την τρομοκρατία. Να μετατρέψουν την τρομοκρατία σε μια "κολυμπήθρα του Σιλωάμ" και ν' αναλάβουν να ηγηθούν αυτής της κοινής προσπάθειας.
Αυτό είναι το ζητούμενο αυτής της νέας τρομοκρατίας. Χτυπούν με μανία το "γομάρι" για να του λείψει το "σαμάρι". Ματώνουν το "γομάρι", για να κάνουν πολύτιμο το "σαμάρι". Προσπαθούν να πανικοβάλουν το "γομάρι", για να καλέσει τον υπερατλαντικό "βοσκό" να το σώσει. Επιδίωξή τους είναι να "εγκλωβίσουν" τον λαό στην ομηρία αυτών που μπορούν να τον προστατεύσουν από το κόστος της τρομοκρατίας και είναι οι ίδιοι οι εξουσιαστές. Ταυτόχρονα, στο επίπεδο των εντυπώσεων αυτή η τρομοκρατία προσπαθεί να "πείσει" τον λαό ότι η εξουσία είναι μόνον αυτό που βλέπουν οι ίδιοι. Ότι η "κακή" εξουσία είναι μόνον η αστυνομία. Η υπόλοιπη εξουσία είναι προφανώς "καλή". Προσπαθούν να τον πείσουν να βλέπει μέχρι εκεί που "φτάνει" η δική τους "ματιά".
Είναι θέμα χρόνου λοιπόν να περιμένουμε ένα χτύπημα μαζικό, για να πειστεί ο λαός ότι κινδυνεύει και ότι δεν μπορεί να τον προστατεύσει η αστυνομία, την οποία διαβάλλουν συστηματικά. Ένα χτύπημα, που θα κάνει τον λαό να βλέπει με συμπάθεια τόσο τους υπάρχοντες εξουσιαστές όσο και την "έξωθεν" αμερικανική "βοήθεια". Η πρόσφατη αποτυχημένη απόπειρα στα γραφεία της Citibank στην Κηφισιά ήταν πολύ "μελετημένη" επιλογή απ' όλες τις απόψεις. Γιατί; Διότι ήταν ένα χτύπημα κατά του λαού-"γομαριού" και ταυτόχρονα συνδεόταν με τις ΗΠΑ και άρα με τον "βοσκό" που μπορεί να μας "σώσει".
Ήταν πολύ μελετημένη επιλογή για δύο λόγους. Το χτύπημα θα ήταν μαζικό, αλλά θα γινόταν σε μια περιοχή-σύμβολο πλούτου της πρωτεύουσας. Δεν επιλέχθηκε μια φτωχή περιοχή, ώστε το μαζικό έγκλημα να εξαγριώσει τους άπειρους φτωχούς εναντίον των πλουσίων και άρα και εναντίον των εξουσιαστών. Ήταν ένα χτύπημα κατά του λαού, αλλά που δεν θα τον δίχαζε σε πλούσιους και φτωχούς. Ήταν ένα χτύπημα, το οποίο θα έδινε "μάρτυρες" στους πλούσιους και άρα και συμπάθειες. Θα τους έδινε το "άλλοθι" να καλέσουν σε βοήθεια τον αγαπημένο τους "βοσκό". Θα έπειθε τον κόσμο ότι ήταν εξαιρετικά ανασφαλής.
Αυτά τα συμπεράσματα ήταν το ζητούμενο και είναι βέβαιο ότι θα εξάγονταν πολύ εύκολα. Όταν κινδυνεύουν οι πλούσιοι, πόσο ασφαλείς μπορούν να αισθάνονται οι φτωχοί; Όταν κινδυνεύουν τα αμερικανικά συμφέροντα, ποιος μπορεί ν' αμφισβητήσει το δικαίωμα των Αμερικανών να σπεύσουν να τα προστατεύσουν; Το επόμενο χτύπημα, δηλαδή, της νέας τρομοκρατίας είναι βέβαιο ότι θα γίνει με αυτήν τη λογική. Δεν θα γίνει ούτε στην Κυψέλη ούτε στο Αιγάλεω. Θα γίνει σε πλούσια περιοχή της πρωτεύουσας.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Κάποιοι ανώτατοι πολιτικοί και πολιτειακοί παράγοντες τρίβουν τα χέρια τους με τη σημερινή τρομοκρατία. Είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν κάποιους όμοιούς τους, για να σωθούν ως σύνολο. Είναι βέβαιο ότι έχουν αρχίσει να κάνουν "πρόβες" θρήνου μπροστά στους καθρέπτες τους για να δώσουν καλή "παράσταση", όταν θα βγουν στα μπαλκόνια. Ανησυχούν, που ακόμα δεν χύνεται άφθονο ανθρώπινο αίμα, γιατί δεν έχουν εξασφαλίσει ακόμα τον λόγο και την αιτία για να βγουν και να κλάψουν δημόσια. Να βγουν σαν τον Μητσοτάκη, που "έκλαιγε" τον συγγενή Μπακογιάννη, γνωρίζοντας ότι είχε "σωθεί" άπαξ με το αίμα του.
Αυτό περιμένουν όλοι οι διεφθαρμένοι. Να αποπροσανατολιστεί ο λαός, ώστε οι ίδιοι να διαφύγουν της προσοχής του. Σε μια κοινωνία, δηλαδή, όπου όλοι "βλέπουν" τους διεφθαρμένους, ν' αρχίσουν να λειτουργούν σαν "τυφλοί". Σε μια κοινωνία, όπου στα πλούσια προάστιά των πόλεών της δεν κατοικούν βιομήχανοι ή φεουδάρχες αλλά κοινοί διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, το πρόβλημα εντοπίζεται στους νεαρούς αστυνομικούς της πείνας. Σε μια κοινωνία, όπου οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και δικαστικοί "Ρόκοι" εξακολουθούν να ζουν σαν πλούσιοι Celebrities, χωρίς να τους ενοχλεί κανένας, κάποιοι πυροβολούν στο "γάμο του Καραγκιόζη".
Σ' ό,τι αφορά τις ίδιες τις οργανώσεις αυτών των διαφορετικών τρομοκρατικών εκδοχών και πάλι θεωρούμε ότι τα πράγματα είναι απλά. Την άποψή μας για τη 17 Νοέμβρη την έχουμε δημοσιοποιήσει πολύ πριν την "εξάρθρωσή" της. Τη θεωρούσαμε πάντα μια οργάνωση επαγγελματιών δολοφόνων ξένων μυστικών υπηρεσιών. Μια οργάνωση της CIA και της Μοσάντ …για να ακριβολογούμε. Γι' αυτόν τον λόγο παρέμεινε απόλυτα "κλειστή" και ταυτόχρονα απόλυτα "αξιόμαχη", παρ' όλη τη μακρόχρονη τρομοκρατική "παρουσία" της.
Κάποιο ξένο "διευθυντήριο" επέλεγε την πολιτική στρατηγική, κάποιοι άλλοι τοπικοί "διανοούμενοι" υπάλληλοι αναλάμβαναν τη συγγραφή των ιδεολογικών "επιχειρημάτων" και κάποια ξένα "παιδιά" ερχόταν στην Ελλάδα για λίγες μέρες να κάνουν τη βρόμικη "δουλειά" και να φύγουν. Κάποιοι ξένοι δηλαδή αποφάσισαν ότι τους "συμφέρει" ο θάνατος του Μπακογιάννη, κάποιοι Έλληνες "εργολάβοι" της ιδεολογίας ανέλαβαν να το "δικαιολογήσουν" και κάποιοι επίσης ξένοι δολοφόνοι ανέλαβαν να τον εκτελέσουν. Όλοι επαγγελματίες και όλοι ειδικοί στη δουλειά τους. Ελάχιστοι γνώριζαν τι συμβαίνει στο σύνολο της δραστηριότητας της οργάνωσης. Ακόμα κι αυτοί που επωφελούνταν από τη δράση της δεν γνώριζαν τα "δώρα" των αφεντικών πριν τα πάρουν ως "μάννα" εξ’ ουρανού.
Για τον Ε.Α. πιστεύουμε τα ίδια πράγματα, αλλά αντιλαμβανόμαστε τις διαφορετικές ανάγκες μεταξύ των οργανώσεων. Πιστεύουμε ότι και αυτή η οργάνωση ανήκει στα ίδια "ευαγή" ιδρύματα της CIA και της Μοσάντ. Απλά είναι μια πιο "ανοικτή" οργάνωση από τη 17 Νοέμβρη, γιατί έχει διαφορετικούς στόχους. Επιδιώκει η ίδια να φαίνεται "ανοικτή", γιατί θέλει να πάρει μορφή "βουβάλου" και άρα να έχει μέγεθος που να δικαιολογεί πολεμική εμπλοκή με την αστυνομία. Θεωρούμε ότι είναι μια μείξη ελληνικού παρακράτους, αφελών κουκουλοφόρων-γόνων πλούσιων παρακρατικών και ξένων επαγγελματιών δολοφόνων. Υπάρχει δηλαδή ένα εκτεταμένο δίκτυο προσώπων, το οποίο απλά "φιλοξενεί" επαγγελματίες, για να κάνουν αυτό το οποίο συμφέρει το παρακράτος και πρέπει να γίνει χωρίς λάθη, για να μην υπάρχουν ανεπιθύμητες και αποκαλυπτικές συλλήψεις. Αυτός είναι ο μόνος τους φόβος, εφόσον ο στόχος τους είναι η αστυνομία.
Αυτό είναι πολλαπλά χρήσιμο για όλους αυτούς, εφόσον "διαιρεί" κατά πολύ το ρίσκο και το κόστος για τους συμμετέχοντες. Είναι πολύ χρήσιμο ιδιαίτερα για τους παρακρατικούς, εφόσον τους απαλλάσσει από τη βρόμικη δουλειά. "Συνοδοί" δολοφόνων γίνονται και όχι "εκτελεστές". Δεν χρειάζεται οι "Κοντζαμάνηδες" να πάρουν τα "τρίκυκλα" —όπως στο παρελθόν— με κίνδυνο να συλληφθούν. Θα αναλάβουν επαγγελματίες τη δύσκολη δουλειά.
Κάποιοι αφελείς κουκουλοφόροι θα κάνουν θεαματική την εμφάνιση της οργάνωσης —για να μπορούν να προβάλουν τα ξένα ΜΜΕ την Αθήνα σαν Βαγδάτη— και κάποιοι επαγγελματίες δολοφόνοι θα την κάνουν αποτελεσματική. Ως οργάνωση δεν πρέπει να έχει καθόλου δομή και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να έχει προσωποποιημένη δομή. Το πιο πιθανό είναι, τα κύρια μέρη που τη συνθέτουν —για λόγους ασφαλείας—, να είναι ασύνδετα μεταξύ τους.
Δεν συμμετέχουν δηλαδή πολλοί ταυτόχρονα τόσο στους σχεδιασμούς όσο και στην εκτέλεση των χτυπημάτων. Συμπράττουν διαδοχικά, χωρίς απαραίτητα να γνωρίζουν εκ των προτέρων τι συμβαίνει ή τι θα συμβεί. "Μπαίνουν" στην πορεία. Εκ των υστέρων δηλαδή "συνεργασία". Κάποιοι αποφασίζουν μόνοι τους πού θα χτυπήσουν ως επαγγελματίες και από εκεί και πέρα ζητάνε από τους άλλους τη βοήθεια που προβλέπεται ότι μπορεί να δώσει ο καθένας. Από κάποιους ζητάνε "συνοδεία" και από κάποιους άλλους "επιχειρηματολογία". Ζητάνε κάποιους "κουκουλοφόρους" να τους βοηθήσουν στην ασφάλεια του προαποφασισθέντος χτυπήματος και από κάποιους άλλους "ιδεολόγους" να το "δικαιολογήσουν".
Επειδή δεν κάνουν επιλεκτικές πολιτικές "κινήσεις" πάνω σε μια "σκακιέρα", δεν έχουν ανάγκη τον ιδεολογικό "εγκέφαλο", που θα τις δικαιολογήσει. Τον "εγκέφαλο", που θέλει χρόνο για να "δέσει" μια επιχειρηματολογία, η οποία θα εξυπηρετεί τις επιδιώξεις τους. Τον "εγκέφαλο", που μπορεί να διατυπώσει ενστάσεις για ένα δύσκολο χτύπημα, δηλώνοντας αδυναμία να το "ντύσει" ιδεολογικά. Τον "εγκέφαλο", που πρέπει ν' αντιμετωπίσει προκαταβολικά όλες τις αντιδράσεις απέναντι στο "χτύπημα". Αυτό θέλει αρκετό χρόνο προετοιμασίας πριν το χτύπημα και άμεση συμμετοχή σ' αυτό παραγόντων, οι οποίοι δεν εμπλέκονται στο επιχειρησιακό του μέρος. Γι' αυτόν τον λόγο οι παλαιού τύπου οργανώσεις τύπου 17 Νοέμβρη δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν πολλά χτυπήματα και με μεγάλη συχνότητα.
Αντίθετα ο Ε.Α. δεν έχει τέτοια προβλήματα. Δεν απαιτείται ούτε χρόνος ούτε συμμετοχή "εγκεφάλων" για το κάθε χτύπημά του. Μπορούν να "χτυπούν" κάθε μέρα. Κάτω από μια διατυπωμένη "αντιπαλότητα" με την αστυνομία, απλά ενεργούν εναντίον της. Τα κοινά συμφέροντα τους "ενώνουν", ώστε να υπάρχει συνεργασία σε ένα "φιλικό" περιβάλλον και από εκεί και πέρα η οργάνωση "χτυπάει" χωρίς απαραίτητα να γνωρίζουν όλοι ποιος θα χτυπήσει ποιον και με ποιο τρόπο. Γνωρίζουν το γιατί του "χτυπήματος" και αυτό αρκεί. Έτσι κι αλλιώς υπάρχει συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, που δικαιολογεί τις συγκεκριμένες επιλογές και αυτό αρκεί για να "πειστεί" ο μηχανισμός ν' ακολουθήσει την ηγεσία του. Τους συμφέρει όλους το οποιοδήποτε "χτύπημα" επιχειρηθεί εναντίον της αστυνομίας και αυτό αρκεί.
Αυτός, δηλαδή, που γράφει την "επαναστατική" προκήρυξη, μπορεί να μην γνωρίζει καν ότι επίκειται "χτύπημα". Μπορεί να το μαθαίνει από την τηλεόραση, όπως το μαθαίνει ο τελευταίος πολίτης. Το μαθαίνει και μετά τον ενημερώνουν για κάποιες λεπτομέρειες του περιστατικού, ώστε να εμφανίζεται σαν "αυτόπτης" μάρτυρας του χτυπήματος. Απλά πράγματα. Άλλοι χτυπούν και μετά κάνουν παραγγελία. …"Γράψε τα γνωστά", …"Ξέρεις εσύ, αυτά που γράφονται σ' αυτές τις περιπτώσεις".
Κατά τη γνώμη μας ο συντάκτης των προκηρύξεων του Ε.Α. είναι κάποιος παρακρατικός ανώτατος υπάλληλος. Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε κρατικοδίαιτος μεγαλοαστός αυτός ο άνθρωπος. Θα μπορούσε να είναι πανεπιστημιακός, πολιτικός ή ακόμα και δικαστικός. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί αυτό "αναδίδουν" τα κείμενα του. "Ζέχνουν" τα κείμενα από τη "τζάμπα μαγκιά" των κρατικοδίαιτων. Των υψηλόμισθων υπαλλήλων, οι οποίοι έχουν λύσει το πρόβλημα της καθημερινής επιβίωσης και θέλουν να προστατεύσουν τα κεκτημένα τους. Αυτών, που με τις "πλάτες" του συστήματος και από την ασφάλεια του καναπέ αρέσκονται να παριστάνουν και τους "ήρωες" του δρόμου. Οι χορτάτοι, που νομίζουν ότι θα μπορούσαν άνετα να είναι οι επαναστάτες "Τσε" της κοινωνίας.
Όμως, αυτός ο "καναπές" δεν κρύβεται. Δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι "δρόμοι" έχουν κώδικες απαράβατους, τους οποίους δεν τους γνωρίζουν οι "ήρωες" των καναπέδων. Ο βασικότερος κανόνας αυτού του "κώδικα" είναι αυτός της ταπεινότητας. Όταν συμμετέχεις σε δολοφονικές πράξεις, παίρνεις ρίσκο. Το ρίσκο του να συλληφθείς. Όταν οι δολοφονικές αυτές πράξεις στρέφονται εναντίον αθώων ανθρώπων, το ρίσκο αυτό γίνεται τεράστιο. Αυτό το τεράστιο ρίσκο σου "επιβάλει" την ταπεινότητα. Ο "δρόμος" τιμωρεί το θράσος. Ο "δρόμος" το μισεί θανάσιμα το θράσος. Το μισεί πιο πολύ και από την ίδια την πράξη. Το μισεί και το τιμωρεί όπου το βρει εύκαιρο.
Όταν σκοτώνεις αθώους ανθρώπους, φοβάσαι την οργή αυτών που θρηνούν και δεν πρόκειται να σε ξεχάσουν ποτέ. Φοβάσαι την οργή της ίδιας της κοινωνίας, η οποία επίσης δεν πρόκειται να σε ξεχάσει ποτέ. Αυτό το "ποτέ" σε αναγκάζει να εμφανίζεσαι σαν ταπεινός, ακόμα κι αν δεν είσαι. Γιατί; Διότι η κοινωνία θα σε σκοτώσει με την πρώτη ευκαιρία. Γιατί, αν συλληφθείς, θα σου βιάσει την ψυχή και το σώμα και μετά θα σε σκοτώσει. Αυτήν την κοινωνία —αν αποκαλυφθείς— θα τη βρεις μπροστά σου, όπου κι αν καταλήξεις. Μέλη της κοινωνίας δεν είναι μόνον οι νοικοκυραίοι, που θρηνούν τα θύματα. Μέλη της κοινωνίας είναι και οι πορτοφολάδες και οι διαρρήκτες και όλοι οι εγκληματίες των φυλακών.
Όταν θα πας φυλακή, αυτοί θα σε "καθαρίσουν". Θα σε "καθαρίσουν", επειδή για λόγους πολιτικής "πλάκας" πήγες και σκότωσες ένα εικοσάχρονο παιδί, το οποίο απλά για λόγους επιβίωσης πήγε και κατατάχθηκε στην αστυνομία. Ένα αθώο παιδί, το οποίο δεν διαφέρει από τα αδέρφια τους ή τα παιδιά τους και για τα οποία θα εγκληματούσαν εύκολα, προκειμένου να τα προστατεύσουν και να τα διατηρήσουν στη ζώνη της "καθαρότητας". Θα σε "καθαρίσουν" οι ίδιοι, που ανέλαβαν να "καθαρίσουν" για λογαριασμό της κοινωνίας τους "Δουρήδες".
Αυτοί θα σε "καθαρίσουν". Αυτοί, που, άσχετα για τον λόγο για τον οποίο εγκλημάτησαν, δεν είναι κτήνη και μισούν τα κτήνη, όπως η υπόλοιπη κοινωνία. Αυτοί, που μπορεί να κυνηγιούνται με την αστυνομία, αλλά γνωρίζουν ότι "παίζουν" σε ένα παιχνίδι με συγκεκριμένους ρόλους και κανόνες. Αυτοί όλοι, έχοντας μια ειδική συναίσθηση των "χρεών" τους απέναντι στην κοινωνία, μπορούν να κάνουν τη "βρόμικη" δουλειά ως κοινωνική προσφορά, για να προστατεύσουν την καθαρότητα της υπόλοιπης κοινωνίας.
Όλα αυτά τα αγνοούν οι "ήρωες" του καναπέ. Οι χολερικοί, που, μπροστά σε ένα μπολ με πατατάκια, φαντασιώνονται "επαναστάσεις". Οι εκ του ασφαλούς κοινωνικοί "επαναστάτες", που είναι θρασείς, γιατί γνωρίζουν ότι η μη συμμετοχή τους στα περιστατικά τούς απαλλάσσει από πολλά ρίσκα και ευθύνες και ως εκ τούτου "λεονταρίζουν" χωρίς κόστος. Η αποθέωση του "ευνούχου". Του "ευνούχου", που τον εκμεταλλεύονται οι επαγγελματίες δολοφόνοι. Εμείς κάναμε την επικίνδυνη "δουλειά", βγες τώρα και κάνε εσύ εκ του ασφαλούς τον "κυνηγό".
Αυτός ο τζάμπα "λεονταρισμός" είναι αυτός ο οποίος αποκαλύπτει την "καταγωγή" του συντάκτη. Είναι κρατικοδίαιτος μεγαλοαστός. Μόνον αυτοί μπορούν να υποτιμούν τόσο πολύ τη ζωή των ανθρώπων, επειδή απλούστατα δεν προλαβαίνουν να κάνουν τίποτε άλλο από το να "θαυμάζουν" τους εαυτούς τους. Οι μόνοι και πιο πιστοί θαυμαστές του εαυτού τους. Επιπλέον, το ίδιο κείμενο "δείχνει" ότι ο συντάκτης του εκτός από χορτάτος μεγαλοαστός είναι ταυτόχρονα και επαγγελματίας "αριστερός" και γηραλέος.
Σ' ό,τι αφορά το "αριστερός", αυτό το οποίο καταλαβαίνουμε είναι το εξής: Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει συνολικά την αστυνομία είναι ο τρόπος με τον οποίο ένας "κτηνοτρόφος" αντιλαμβάνεται τα "ζώα" του. Τα αναλώσιμα, τα οποία τα αντιλαμβάνεται ως περιουσία του και τα συντηρεί για να πλουτίζει ο ίδιος. Τα αναλώσιμα, που χαίρεται να τα τρομάζει, ακόμα κι αν δεν τα οδηγεί όλα στη "σφαγή". Υποτιμά δηλαδή τους αστυνομικούς ως κλάδο εργαζομένων, οι οποίοι εργάζονται για ελάχιστα χρήματα κάτω και από τη δική του εξουσία και αποτελούν "αναλώσιμα". "Αναλώσιμα", τα οποία προφανώς τα χρησιμοποίησε και ο ίδιος για να "προοδεύσει". "Αναλώσιμα" ασήμαντων, τα οποία είναι χρήσιμα για τους "σημαντικούς" σαν τον ίδιο. Τέτοια "πρόοδο", που να στηρίζεται στην απλή αντιαστυνομική δράση, μόνον οι "αριστεροί" έχουν να επιδείξουν στην Ελλάδα.
Σ' ό,τι αφορά το δεύτερο, που αφορά την ηλικία του, συμβαίνει το εξής: Μπροστά στο θάνατο υπάρχει σεβασμός. Μπροστά στο θάνατο ενός νέου, ακόμα παραπάνω. Ο τρόπος με τον οποίο περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του νεαρού αστυνομικού, πριν αυτός πέσει στο έδαφος —και χωρίς να γνωρίζει αν αυτές οι στιγμές είναι οι τελευταίες ενός νεαρού ανθρώπου— αποτελούν ύβρη για τον άνθρωπο. Μόνον ένα κτήνος μπορεί να τις περιγράψει με τόση απαξίωση. Αυτό το κτήνος όμως δείχνει και μια ασυνήθιστα μεγάλη ηδονή στην περιγραφή του.
Αυτή η ηδονή αποκαλύπτει την ηλικία του συντάκτη. Την ηδονή του γηραλέου, ο οποίος μισεί τα νιάτα. Την ηδονή αυτού που χαίρεται με την εξουσία του, επειδή μπορεί να πάρει από κάποιον άλλο άνθρωπο το αγαθό, το οποίο ο ίδιος δεν διαθέτει. Το υπέρτατο αγαθό για έναν άνθρωπο. Το αγαθό της νεότητας. Το αγαθό, το οποίο μπορεί τη μεγαλύτερη "επιτυχία" να την κάνει να φαίνεται σαν μια "πορδή". Πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί έχουν στήσει "ενέδρα" στη γενιά του Αλέξη. Σκότωσαν τον Αλέξη, για να παρασύρουν στο θάνατο ολόκληρη τη γενιά του. Στο ίδιο "στρατόπεδο" ανήκουν τόσο και οι "δεξιοί" που μας κυβερνούν όσο και οι διάφοροι "αριστεροί", οι οποίοι προσπάθησαν να βγάλουν την "άοπλη" γενιά του Αλέξη στο δρόμο, για να συγκρουστεί με την "ένοπλη" εξουσία.
Όλοι αυτοί, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο συντάκτης των "τρομοκρατικών" προκηρύξεων του Ε.Α., αντιπροσωπεύουν μια συγκεκριμένη γενιά, η οποία έχει πάρει τις αποφάσεις της για την επόμενη. Αντιπροσωπεύουν τη γενιά που σήμερα κυβερνά. Ο νεαρός αστυνομικός, ο οποίος έπεσε θύμα της δολοφονικής επίθεσης, ανήκει στη γενιά του Αλέξη. Στη γενιά, που αυτήν τη στιγμή διαθέτει τη μεγαλύτερη ποσότητα του υπέρτατου ανθρώπινου κεφαλαίου και οι προηγούμενοι θέλουν να την υποτάξουν στην "επιτυχία" τους. Στη γενιά την οποία, αν υποτάξουν στη φτώχεια, θα εξακολουθήσουν ν' απολαμβάνουν οι ίδιοι τον πλούτο τους.
Οι "γεροντογκόμενοι", που με ένα μπουκέτο επαναστατικές "δάφνες" και μια χούφτα Viagra περιφέρονται ακόμα ανάμεσα στη νεολαία. Οι κουρασμένοι και φθαρμένοι υπερ-μεσόκοποι "επαναστάτες", οι οποίοι επιμένουν να φέρονται σαν "θεία βρέφη" της εξουσίας και αποκλειστικοί φορείς της όποιας "ανανέωσης". Τριάντα χρόνια βρίσκονται στην εξουσία και ακόμα νομίζουν ότι φωνάζουν πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου. Ακόμα νομίζουν ότι είναι ανεύθυνοι για τα όσα συμβαίνουν. Ακόμα νομίζουν ότι οι τεράστιοι μισθοί που εισπράττουν —μετά από δικούς τους υπολογισμούς— είναι "δώρα" ευγνωμοσύνης του λαού.
Οι άνθρωποι, που έγιναν μεσήλικες και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι κοντοί και όχι μικροί, που κάποτε θα μεγαλώσουν. Οι άνθρωποι, που έγιναν μεσήλικες και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι κουτοί και όχι "ανώριμοι", που κάποτε θα ωριμάσουν. Οι άνθρωποι, που έγιναν μεσήλικες και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι χολερικοί σπυριάρηδες και όχι έφηβοι με ακμή. Αυτοί σκότωσαν τον Αλέξη, για να το εκμεταλλευτούν και αυτοί οι ίδιοι είναι που ποντάρουν στο "θάνατο" της γενιάς του, για να σώσουν τη δική τους. Οι Κωστάκηδες, οι Γιωργάκηδες, οι Ντόρες και οι Αλαβάνοι "λούστηκαν" με αυτό το αίμα, για να "ανανεωθούν".
Η γελοία γενιά του Πολυτεχνείου, που μας κυβερνάει σήμερα. Οι άχρηστοι, που τα ξεπούλησαν όλα. Οι κλέφτες, που ανακάλυψαν τα Ferrari μαζί με την ακράτεια. Οι τεμπέληδες, που μας αφήνουν ακμαίους "δείκτες" μόνον στη χοληστερίνη τους. Οι ανίκανοι, που, αφού βύθισαν το "πλοίο" της οικονομίας, προσπαθούν να σωθούν προσωπικά με τις "λέμβους" των πρόωρων συντάξεων. Η γενιά που την πληρώσαμε, μας έκλεψε και σύντομα θα μας ζητήσει να πληρώσουμε και τις συντάξεις της. Η γενιά, που, όταν ήταν νέα, "σκότωσε" τους προηγούμενους, γιατί ήταν γέρικα "άλογα" και σήμερα δεν μπορεί να δεχθεί ότι είναι ένα ψωραλέο "άλογο", που πλησιάζει η σειρά του. Η γενιά, που έφαγε τις συντάξεις της προηγούμενης και ξεπούλησε το δημόσιο κεφάλαιο όλων των γενεών.
Η ηγεσία αυτής της γενιάς σήμερα συνεργάζεται με τους ξένους ιμπεριαλιστές, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της. Έστω και με τα όπλα ξένων προτιμά να παραμείνει στην εξουσία. Έστω και διαπράττοντας το μέγα έγκλημα της προδοσίας, δεν εννοεί να την αφήσει. Αυτή η ηγεσία εξουσιαστών, που σήμερα κινδυνεύει να πάει στη φυλακή, επιδιώκει την αποσταθεροποίηση, η οποία θα "παγώσει" τον χρόνο υπέρ των συμφερόντων της.
Μόνον η αποσταθεροποίηση τους σώζει, γιατί μόνον αυτή θα "σβήσει" τις κλοπές τους. Μόνον η παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων μπορεί να κάνει τον κόσμο να ξεχάσει τις προμήθειες, τα "δομημένα", τα Βατοπέδια και τα "φακελάκια" της. Τρέμουν την αλλαγή της εξουσίας και την μετάβασή της στην επόμενη γενιά, γιατί, αυτοί οι οποίοι "ξεκίνησαν" την πορεία τους πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου, κινδυνεύουν να την ολοκληρώσουν και πάλι πίσω από κάγκελα. Τα κάγκελα του Κορυδαλλού.
"Ψωμάκι" γλυκό έφαγαν από την "τρομοκρατία" της 17 Νοέμβρη και το ίδιο επιθυμούν να συνεχίσουν να κάνουν από την νέα τρομοκρατία του Ε.Α.. Νιάτα χτυπάνε, όταν χτυπάνε το επιχειρησιακό σκέλος της αστυνομίας. Νιάτα προκαλούν να βγουν στο δρόμο, να συγκρουστούν με την αστυνομία, για να εμπλέξουν τη νέα γενιά σε "εμφύλιο". Σε έναν "εμφύλιο", ο οποίος θα φέρει στη χώρα μας και πάλι τους ξένους "σωτήρες". Στις δικές τους σφαίρες απαντάνε με σφαίρες, όπως δηλώνει ο θρασύς "ιδεολόγος" της "επαναστατικής" οργάνωσης. Απαντάνε με σφαίρες, μέχρι να παρασύρουν τους νέους στον όλεθρο. Εμείς προτείνουμε στη νεολαία να δείξει ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση και στις πορδές να απαντήσει με πορδές.



Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ β'

ΓΚΑΛΟΠ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟ(ΚΑΙ ΜΠΕΤΟΝ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ)


ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ... FANTOMAS
Μεγάλη πανελλαδική δημοσκόπηση της Alco δημοσιεύει ο Fantomas ο οποίος θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς ημέρες. Η δημοσκόπηση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί αφορά μόνο τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας όπου καταγράφεται η γνώμη τους για πρόσωπα που απασχόλησαν την επικαιρότητα με σκάνδαλα ή με την συμπεριφορά τους. Το πιο σημαντικό που προκύπτει είναι το το 65% των ερωτηθέντων απαντά να μην συμμετέχει ο πρώην υπουργός Θ. Ρουσόπουλος σε κανένα ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Αντίθετα η πλειοψηφία των ερωτηθέντων θέλει τον Γιώργο Βουλγαράκη στις λίστες της Νέας Δημοκρατίας.
ΑΠΟ PRESSMME http://pressmme.blogspot.com/2009/02/blog-post_4099.html

Βρετανός διπλωμάτης συνελήφθη για αντισημιτικές δηλώσεις .


Βρετανός διπλωμάτης συνελήφθη για αντισημιτικές δηλώσεις
Βρετανός διπλωμάτης συνελήφθη για αντισημιτικές δηλώσεις Ένας Βρετανός διπλωμάτης, συνεργάτης του υπουργού Εξωτερικών, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, συνελήφθη αφού κατηγορήθηκε ότι έκανε δημοσίως αντισημιτικές δηλώσεις κατά τη διάρκεια των ισραηλινών επιχειρήσεων στη Γάζα.Όπως ανέφεραν οι εφημερίδες Ντέιλι Μέιλ και Ντέιλι Τέλεγκραφ ο 47χρονος διπλωμάτης φώναξε «βρομιάρηδες Ισραηλινοί, βρομιάρηδες Εβραίοι» ενώ παρακολουθούσε, σε ένα αθλητικό μπαρ του Λονδίνου, εικόνες από το βομβαρδισμό της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό τον περασμένο Ιανουάριο. Φέρεται ακόμη να είπε ότι ελπίζει οι Ισραηλινοί στρατιώτες να σβηστούν από το χάρτη, προτού συλληφθεί με την κατηγορία της υποκίνησης σε θρησκευτικό μίσος.Ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας επιβεβαίωσε ότι ένας 47χρονος άνδρας συνελήφθη για το...επεισόδιο που σημειώθηκε στις 27 Ιανουαρίου μετά από καταγγελία ενός ιδιώτη. Η αστυνομία δεν έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία του συλληφθέντος, ωστόσο ο εκπρόσωπος του Φόρεϊν Όφις επιβεβαίωσε ότι αφορά ένα μέλος του προσωπικού του υπουργείου.Εν τω μεταξύ, οι Εβραίοι που ασχολούνται με τις διαπραγματεύσεις με την Καθολική Εκκλησία παραμένουν πολύ προσεκτικοί απέναντι στο Βατικανό και στην συνέχεια της υπόθεσης του επισκόπου Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον, δήλωσε ο Ρισάρ Πρασκιέ, πρόεδρος του Συμβουλίου που εκπροσωπεί τα εβραϊκά ιδρύματα στην Γαλλία (CRIF).Ο κ. Πρασκιέ συναντήθηκε επίσης με τον πρεσβευτή του Ισραήλ στην Αγία Έδρα, ο οποίος συμμετέχει στις ετοιμασίες του ταξιδιού του πάπα Βενέδικτου στους Αγίους Τόπους.«Οι ετοιμασίες προχωρούν παρά την κρίση που δημιουργήθηκε ανάμεσα στους Εβραίους και την Καθολική Εκκλησία», τόνισε ο Ρισάρ Πρασκιέ.«Είμαστε πολύ προσεχτικοί με την υπόθεση Γουίλιαμσον διότι δυστυχώς δεν είναι η πρώτη μας ήττα», δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος του CRIF.Καθαιρέθηκε από σχολή ο αντισημίτης επίσκοποςΤην καθαίρεση από τη διεύθυνση της ρωμαιοκαθολικής ιερατικής σχολής της Αργεντινής του Βρετανού επισκόπου, Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον, ο οποίος προκάλεσε πρόσφατα σάλο όταν δήλωσε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το ναζιστικό καθεστώς σχεδίασε τη συστηματική εξολόθρευση των Εβραίων, ανακοίνωσε χθες η «Υπερσυντηρητική Κοινότητα Αγ. Πίος Ι». Την περασμένη εβδομάδα, το Βατικανό είχε υποστηρίξει ότι ο Πάπας Βενέδικτος δεν γνώριζε τις απόψεις του εν λόγω επισκόπου για το Ολοκαύτωμα και όταν ενημερώθηκε σχετικά τον κάλεσε να ανακαλέσει. Ο επίσκοπος Γουίλιαμσον, ωστόσο, αρνήθηκε να συμμορφωθεί, υποστηρίζοντας ότι θα ανακαλέσει στο μέλλον, αν και εφόσον προκύψουν «αδιάσειστα» ιστορικά στοιχεία για το Ολοκαύτωμα.Ζητάει αποδείξεις«Πιστεύω ότι τα ιστορικά στοιχεία δεν δικαιώνουν σε καμιά περίπτωση τον ισχυρισμό ότι έξι εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν εσκεμμένα από το ναζιστικό καθεστώς και ότι ο Χίτλερ είχε σχεδιάσει τη γενοκτονία τους», είχε ισχυριστεί ο επίσκοπος Γουίλιαμσον. Το Σαββατοκύριακο και ενώ είχε προηγηθεί η σύσταση του Πάπα, ο επίσκοπος Γουίλιαμσον δήλωσε στο γερμανικό «Der Spiegel» ότι θα ανακαλέσει μόνο αν προκύψουν ιστορικές αποδείξεις και εξέφρασε, μάλιστα, την εκτίμηση ότι «θα χρειαστεί να περάσει αρκετός καιρός» πριν συμβεί κάτι τέτοιο. Χθες, ωστόσο, η «Υπερσυντηρητική Κοινότητα Αγ. Πίος Ι» κατέστησε σαφές ότι οι απόψεις του επισκόπου Γουίλιαμσον δεν την εκφράζουν και γι’ αυτό είναι υποχρεωμένη να τον παύσει από τα καθήκοντά του ως διευθυντή της ιερατικής σχολής στο Λα Ρέχα. «Ενας καθολικός επίσκοπος δεν μπορεί να αναφέρεται σε κανένα ζήτημα, πέραν όσων σχετίζονται με την πίστη και την ηθική», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση.www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
Αναρτήθηκε από Arisd στις 2:20 πμ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΧΕΣΤΗΣ. ΟΧΙ ΛΑΘΟΣ .


Πραγματικός χέστης। Άρχισε την σπέκουλα στο αντάρτικο πόλης। "Τα παιδιά είναι δικά μας παιδιά" έλεγε και ξαναέλεγε. Δεν έχει ζήσει ποτέ στα Εξάρχεια. Δεν τους ξέρει ούτε από τις προκηρύξεις, τις οποίες δεν έχει διαβάσει ποτέ.
Προσπαθεί να αποστοχοποιήσει τον περίεργο πλούτο του, τα εκατομμύρια που πήρε και το νεοπλουτίστικο τρόπο διαβίωσής του। Είναι ο πραγματικός "δημοσιογράφος"। Δεν πληρώνει, εκμεταλλεύεται, ζει μέσα στη χλιδή, κάνει τον επαναστάτη, αλλά ζει καλύτερα και από τους πιο πλούσιους επιχειρηματίες. Γλύφει τους τρομοκράτες γιατί φοβάται.
Δεν έχει ιερό ούτε όσιο। Υπάρχει πραγματικός επαναστάτης, ο οποίος έζησε και συνομίλησε με τον Ράλφ Πόλε και τον Νικόλα Άσιμο και θα συνομιλήσει με τον Μάκη; ΚΑΝΕΙΣ! http://pressmme.blogspot.com/2009/02/blog-post_983.html
ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
Ε ΟΧΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΧΕΣΤΗ।
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΩΣ ΧΕΣΤΗ ।
ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΕΒΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΖΗΤΙΑΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΕΣ ΜΑΛΑΚΑ।
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΑΜ.Β ΑΛΛΑ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΜΕΤΩΠΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ।
ΟΣΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΣΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΤΟΝ ΓΡΑΨΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ.
ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΕΣΤΕΙ ΧΕΣΤΗΣ ΑΛΛΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΥΜΕ।
Υ.Γ ΤΟ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΧΕΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ (ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ) Η ΑΠΛΑ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ? ΕΧΕΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ-ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΖΕΙ ΠΛΟΥΣΙΑ?





ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

1)ΠΟΙΟΣ ΕΝ ΩΡΑ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΩ ΚΑΤΑΡΕΟΥΝ ΚΟΛΟΣΣΟΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΑΛΛΟΙ?

2) ΔΙΑΒΑΖΕΙ 5 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΟΥΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ?

3)ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΥΚΑΡΙΑΡΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ?

4) ΤΡΕΧΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ?

5) ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑΕΙ Η ΕΛΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΑ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ (ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ). ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΞΕΡΕΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ?
ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝΕΤΕ ΛΑΘΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΜΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ। ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ
HERE

ΚΚΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ
ΚΚΕ -ΠΑΠΑΡΗΓΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ........ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ

Ο ΤΖΕΦΡΙ / ΓΙΩΡΓΟΣ........


Η ΜΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ,( Τυπώνουμε τα πάντα εκτός από λεφτά)




Η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ μας ανταγωνίζεται αθέμιτα.
Ανήκει σε κόμμα που είναι στη βουλή, το ΚΚΕ!
Δεν έχει κανένα προσωπικό επιχειρηματικό ρίσκο!
Τελευταία πήρανε επιδότηση χωρίς απολύτως διαφανή κριτήρια 1.000.000 ευρώ!
Αρκετοί δήμοι ανήκουν στο ΚΚΕ όπως και δημοτικές επιχειρήσεις από όπου παίρνουν όλες τις δουλειές!
Τα κεφάλαια προέρχονται από εισφορές μελών. Τσάμπα χρήμα!
Στο βωμό των πολιτικών διαπραγματεύσεων, έχουνε πάρει όλες τις δουλειές από το Δημόσιο, εφημερίδες, περιοδικά, νομαρχίες, δήμους, δημοτικές επιχειρήσεις, όλες τις μεγάλες εταιρείες, το ΒΕΑ, όλα τα συνδικαλιστικά έντυπα. Ακόμα και δεξιές εφημερίδες τυπώνουν για να τους εξασφαλίσουν ήρεμο εργασιακό περιβάλλον!
Διαθέτουν μια ολόκληρη στρατιά επαγγελματικών στελεχών του κόμματος σε όλες τις ειδικότητες!
Διαθέτουν μια ολόκληρη στρατιά από επαγγελματίες συνδικαλιστές όπου οι περισσότεροι κατεβαίνουν για βουλευτές και με αυτούς πολεμάνε τους ανταγωνιστές τους!
Οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού ή του δημοσίου τομέα με συνδικαλιστικό σωματείο εργαζομένων και πρόεδρο που ανήκει πολιτικά στο ΚΚΕ τυπώνουν όλα τα έντυπα τους στην ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ.!
Οι εργαζόμενοί τους δεν έχουν κάνει ποτέ απεργία ούτε ποτέ έχει σταματήσει η παραγωγή!
Καμία δημόσια υπηρεσία δεν τολμάει να εισβάλλει στις εγκαταστάσεις τους όπως κάνουν σε τόσους άλλους συναδέλφους!
Η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ του ΚΚΕ έχει πιο φτηνά μεροκάματα. Δεν εφαρμόζει την ΣΣΕ του ΣΕΜΕΕ που θέλει να μας επιβάλλουν πανελλαδικά οι επαγγελματίες βουλευτοσυνδικαλιστές του ΚΚΕ.
Το 2008 ο τζίρος της τυποεκδοτικής είναι περίπου 80.000.000 ζεστό χρήμα που το άρπαξαν με κομματικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά μέσα από εμάς.
Δεν μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν!
ΘΕΤΟΥΜΕ ΔΥΟ ΑΠΛΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Ποιο άλλο τυπογραφείο πανελλαδικά λειτουργεί όπως η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ ΤΟΥ ΚΚΕ;
Μας ανταγωνίζονται αθέμιτα - ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
http://typografeio.blogspot.com/2009/01/blog-post_6735.html
Όπως είναι γνωστό το κόμμα που μάχεται το απεχθές κεφάλαιο έχει στην κατοχή του και την ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, με τζίρο που ξεπερνάει τα 40.000.000 ευρώ και η οποία εκσυγχρονίστηκε με κεφάλαια ενός αναπτυξιακού νόμου, τα οποία προέρχονται από την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων !!!
Γιατί δεν αυξάνουν με δική τους πρωτοβουλία τον ελάχιστο μισθό που δίνουν στους εργάτες της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ στα 1400 ευρώ; Τι τους κρατάει αυτή τη στιγμή να κάνουν μια γενναία αύξηση έτσι ώστε να ζουν αξιοπρεπώς;
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Ο κύριος Δρακόπουλος Δημήτριος υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β’ Αθηνών και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας χάρτου και ο κύριος Χαρός Δημήτριος υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β Αθηνών, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου και πρόεδρος της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών, Τύπου και Συναφών Επαγγελμάτων, έθεσαν μια σειρά από αιτήματα (όλοι προφανώς τα γνωρίζετε) στο Σωματείο μας το ΣΕΜΕΕ.
Γιατί απαιτούν από εμάς να τα αποδεχτούμε; Και δεν τα εφαρμόζουν πρώτα στα δικά τους τυπογραφεία όπου ισχύει το άβατο και τα κόκκινα μεροκάματα.
Θα έπρεπε οι διεκδικήσεις τους και η επόμενη απεργία να ξεκινήσει από τα δικά τους τυπογραφεία, να βγάλουν έξω όλους τους εργαζόμενους, να κλείσουν τις πόρτες να σταματήσουν ΟΛΟΙ την παραγωγή. Να δώσουν το καλό παράδειγμα, να μας πείσουν για την αγνότητα τον προθέσεων τους.
Όχι να έρχονται ΜΟΝΟ στα δικά μας ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ.
Αδιαφορώντας για την επιβίωση μας, εάν χρωστάμε, εάν έχουμε επιταγές, εάν έχουμε δάνεια. Εμείς δεν επιβιώνουμε με εισφορές και επιδοτήσεις. Ούτε ήμαστε στο απυρόβλητο.
Βέβαια είναι πάγια τακτική να μας εξοντώσουν, να εξαφανίσουν τον ανταγωνισμό, να μας εκθέτουν στους πελάτες μας, να μας παίρνουν όλες τις δουλειές, ώστε να γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο το δικό τους τυπογραφείο, τα συμφέροντά τους και η εκλογική τους πελατεία.
Συνέχεια κατηγορούν τους άλλους εργοδότες ώστε να μην έχουμε ποτέ εργασιακή ειρήνη. Πάντα να είμαστε σε διαμάχη με τους εργαζομένους μας για να τους χρησιμοποιούν εναντίον μας και όταν χρειαστούν ειδικευμένο προσωπικό κατόπιν εντολής το παίρνουν από εμάς αδιαφορώντας για την ζημιά που μας κάνουν.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 19/6/01 Τα 20χρονα της «ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ» «Από την πρώτη στιγμή που αποφασίστηκε η ίδρυση της παραγωγικής μας μονάδας ήταν καθαρό ότι το βασικότερο στήριγμα, το βασικότερο πλεονέκτημά μας ήταν και παραμένει η ιδιαίτερη ταύτιση των εργαζομένων με τους στόχους του εργοστασίου», θα πει ο Μ. Καλούδης, για να αναφέρει ότι, σήμερα, στην επιχείρηση εργάζονται 245 άτομα.
Τους δικούς μας εργαζομένους τους στρέφουν συνέχεια εναντίων μας, κτυπώντας μας όπου βρουν για να μας διαλύσουν. Μας κατηγορούν ακόμα και μέσα στα αντίγραφα των ΣΣ που μοιράζουν. Ένα όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε Εμείς δεν επιβιώνουμε με εισφορές και επιδοτήσεις...
http://typografeio.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
Συμφωνώ και ευθύς αμέσως επαυξάνω!
Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής περίεργο. Το εξής πολύ περίεργο έως ύποπτο.
Σ’ αυτήν την χώρα μπορούμε να μιλάμε επί ώρες, επί μέρες, επί βδομάδες – ακόμα και επί μήνες – για τα άπλυτα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και τώρα τελευταία του ΛΑΟΣ.
Μπορούμε να χύνουμε τόνους μελανιού για να γράφουμε για τις εταιρείες του Βουλγαράκη, για τις μίζες των 2 μεγάλων κομμάτων, για τις σκανδαλώδεις προμήθειες των υπουργείων, για τις κομπίνες των νοσοκομείων και για τόσα άλλα ων ουκ έστι αριθμός.
Ποτέ όμως, και κανείς, δεν μιλάει για το ΚΚΕ - ή αν μιλήσει – το θέμα θα θαφτεί πάραυτα.
Ποιος, άραγε, είναι ο λόγος που το ΚΚΕ απολαμβάνει αυτήν την ιδιότυπη, αλλά καθόλου άτυπη, ασυλία; Γιατί κανείς δεν ασχολείται μαζί του;
Τα πράγματα είναι απλά. Εξαιρετικά απλά.
Επιγραμματικά θα πούμε το εξής:
Το ΚΚΕ έχει την απόλυτη στήριξη του δικομματισμού γιατί και ο δικομματισμός έχει την απόλυτη στήριξη του ΚΚΕ.
Ο δικομματισμός δεν θα μπορούσε να σταθεί στο πολιτικό στερέωμα ούτε μια μέρα αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ έχει ως αποκλειστικό σκοπό να καπελώνει τη οργή και τον θυμό του κόσμου, με αποτέλεσμα αυτή η οργή να μην διοχετεύεται εκεί που πρέπει και, επομένως, να μην κινδυνεύουν τα ρεμάλια της Ρηγίλλης και της Χ. Τρικούπη.
Πριν από μερικά χρόνια, όταν περνούσαν τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ έξω από το Λιτόχωρο Πιερίας, ποιος Έλληνας δεν θα έβγαινε στον δρόμο συμμετέχοντας σε μια πραγματικά παλλαϊκή αντίδραση; Δεν συμμετείχαν, όμως, παρά κάποιες εκατοντάδες επαγγελματίες ευαίσθητοι κραδαίνοντας σφυροδρέπανα. Αυτή δηλαδή ήταν η δυναμική του Ελληνικού λαού; 700-800 άτομα; Ποιος Έλληνας δεν είναι έτοιμος να βγει στους δρόμους για τα δίκαια αιτήματά του; Εκατομμύρια Έλληνες είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι και πρόθυμοι να τα σαρώσουν όλα στο διάβα τους, αλλά που να σας πάρει ο διάολος δεν ανέχονται να συμμετέχουν σε πορείες υπό την σκιά των πανό του ΚΚΕ.
Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα που μπορούμε να φέρουμε, όπου αποδεικνύεται ότι το ΚΚΕ είναι ο τέλειος αποσβεστήρας, το εκπληκτικό αμορτισέρ που απορροφά όλους τους κραδασμούς της ελληνικής κοινωνίας.
Αν θέλει το ΚΚΕ να βοηθήσει τον κόσμο, ας τολμήσει να κατεβεί στους δρόμους της Ελλάδας χωρίς κόκκινα πανιά ή – ακόμα καλύτερα – ας μοιράσει Ελληνικές σημαίες. Τότε θα δούμε τι σημαίνει λαοθάλασσα. Τότε θα δει ο μπούλης από το Φλέτσερ Σκουλ οφ Λόου εντ Ντιπλόμασι και ο ηλίθιος ιουδαίος το γένος Τσαντ τι σημαίνει λαϊκή οργή.
Αλέκα έχεις βάλει τα τσιράκια σου, επειδή δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, να λοιδορούν, να συκοφαντούν και να απειλούν εκείνους τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ανθρώπους οι οποίοι τολμούν να σας απογυμνώσουν, να σας αποστεώσουν και να σας παραδώσουν βορά στην κρίση της κοινωνίας.
Μας χλευάζουν, μεταξύ άλλων, ότι είμαστε ανεπίτρεπτα απλοί, έως απλοϊκοί, στην θεωρία μας και ότι τα κείμενά μας είναι τόσο απλοϊκά που δεν ευσταθούν απέναντι σε επιστημονική έρευνα και κριτική. Ακόμα και όταν σας τρίβουμε το Ριζοσπάστη στα μούτρα, το ίδιο λέτε.
Εκεί στην Τυποεκδοτική τυπώνετε τα πάντα. Από μπροσούρες μέχρι τον Ελεύθερο Τύπο. Φαντάζομαι μπορείτε να τυπώσετε και κάτι πιο απλό, έως απλοϊκό, θα έλεγα. Αγγελτήρια θανάτου, ας πούμε.
Τύπωσε, λοιπόν, καμιά δεκαριά παλέτες κηδειόχαρτα του ΚΚΕ αλλά άσε την ημερομηνία θανάτου κενή γιατί δεν την γνωρίζω ακόμη.
Το γραφείο τελετών θα το μάθεις σύντομα, αν ήδη δεν το υποψιάζεσαι.
Κατά Μακεδονία μεριά πέφτει. Κατά την Ορεστιάδα. Και, όχι, δεν είναι κοντά στο Διδυμότειχο…

Θαυμάστε ποιοι διεκδικούν τον τίτλο του σημαντικότερου Έλληνα!

Το κάτωθι γεγονός αποδεικνύει ότι οι Ελληνες δεν είναι μονάχα κλέπτες, απατεώνες, λοπωδύτες, ψεύτες, τεμπέληδες, αναξιοκρατικοί, εξυπνάκηδες, αθυρόστομοι, ψευτόμαγκες, σκυλάδες - πέραν ολίγων εξαιρέσεων ασφαλώς - αλλά και ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ, και ΑΣΧΕΤΟΙ και πάνω απ΄ όλα ΗΛΙΘΙΟΙ। Άρα, τους αξίζει η τύχη τους! Αυτή η χώρα έχει σκοτώσει ακόμη και την ελπίδα για κάτι καλλίτερο!


Ανάμεσα στον Λαζόπουλο, τον Γλέζο, τον Παπανδρέου , τον Καραμανλή και τον Βελουχιώτη, φιγουράρει και ο Ευριπίδης με τον Μέγα Αλέξανδρο. ( Λείπουν φυσικά εκείνοι που έκτισαν την Ελλάδα, οι Εθνικοί Ευεργέτες, ο Σίνας και ο Αβέρωφ, ο Μάρκο Μπότσαρης και ο Πατροκοσμας…)
Η απόλυτη ξεφτίλα της δημοκρατίας του όχλου, του Παπαχελα, του Βερέμη, της καθημερινής και των μετριοτήτων που ανεβαίνουν στην κορυφή έρποντας και γλύφοντας.
Θαυμάστε ποιοι διεκδικούν τον τίτλο του σημαντικότερου Έλληνα!
Πριν τρία χρόνια είχα επισκεφθεί την Δ/νση ιστορίας στρατού, τον σημαντικότερο και πλέον αδέκαστο ερευνητικό φορέα στην χώρα μας, όπου επί τρίωρο, από κοινού με τον στρατηγό κ. Κακουδακη, ψάχναμε τον φάκελο του Κων/νου Κουκιδη, του Εύζωνα φύλακα της Ακρόπολης που τυλίχτηκε την γαλανόλευκη και κατακρημνίστηκε στον ιερό βράχο, όταν του ζήτησαν οι Γερμανοί να τους παραδώσει την σημαία μας το 1941.
Στην συζήτηση παρευρισκετο και ο υποστράτηγος κ. Διαλυνάς.
Αφού εξαντλήσαμε το θέμα με τον Κουκιδη, έτοιμος να φύγω, ανέφερα στον κ. Κακουδακη ότι, ο σφοδρότερος πολέμιος της ιστορίας του Κουκιδη ήταν ο Μανόλης Γλέζος ( θεωρεί ανύπαρκτο πρόσωπο και τον Κουκιδη και την ιστορία με την σημαία).
Ο στρατηγός γέλασε πικραμένα.
«Εδώ έχω και τον φάκελο με την ιστορία του Γλέζου» μου απάντησε.
«Και… μεταξύ μας. Ερεύνησα το θέμα Γλέζος προσωπικά. Πήγα πριν μερικά χρόνια στην Γερμανία και συνάντησα τον Γερμανό Φρούραρχο των Αθηνών, για να του πάρω την μαρτυρία του. Τον συνάντησα και τον ρωτησα: Η Γερμανική φρουρά έκανε υποστολή της σημαίας από τον ιερό βράχο με την δύση του Ηλίου;».
Και ο Γερμανός χαμογελώντας μου απάντησε: «Κάνατε την καίρια ερώτηση κ. Κακουδακη. Και βεβαια απαντήσατε ταυτόχρονα μόνος σας και στο ερώτημα που μου κάνατε για τον Γλέζο!».
Ο κ. Κακουδακης δεν μου είπε τίποτε άλλο. Δεν χρειάζονταν. Όπως δεν χρειάζεται να εξηγήσω κι εγω κάτι παραπάνω σε εσάς, για τον Γλέζο, τον χυδαίο υβριστή Λαζόπουλο, τον Παπανδρέου, τον Καραμανλή, τον Βελουχιώτη…
Να δείτε, στο τέλος που όλοι αυτοί θα ανακηρυχθούν σημαντικότεροι από τον μέγα Αλέξανδρο, τον «άθλιο σφαγέα των λαών», και τον Αισχύλο…!
Με εκτίμηση
Στέφανος Σωτηρίου

Άρα γε είναι ο Μανώλης Γλεζος ένας καλοστημένος παράμυθος της αριστεράς?????

Άρα γε είναι ο Μανώλης Γλεζος ένας καλοστημένος παράμυθος της αριστεράς και τίποτε περισσότερο; Μήπως ήταν προορισμένος να παρουσιάσει την αριστερά με πατριωτική ενδυμασία για να κρύψει τον διεθνισμό της σε εποχή έξαρσης εθνικιστικών-αντιαποικιακών κινημάτων ανά την υφήλιο; Μήπως χρησίμευσε και στο να επισκιασθή ο πραγματικός ήρωας Κωνσταντίνος Κουκίδης που ήταν μέλος της νεολαίας Μεταξά πριν υπηρετήσει ως εύζωνος; Μήπως συνέφερε επί πλέον και το δεξιό κατεστημένο μια ψευδότιτλη αριστερά για να έχει να την χαλιναγωγεί από μιαν ακόμα «αφανή δυσχέρεια»;

Άν ναί, αυτό εξηγεί αυτόματα όλες τις αριστερίστικες και αναθεωρητικές τάσεις του Γλέζου, καθώς και τη καθοριστική υποστήριξή του στο αλλοπρόσαλλο, εθνο-αποδομητικό, και στρεβλωτικό ΣΥΡΡΙΖΑ. Τοιουτοτρόπως ο άνθρωπος αντάλλαξε τον «ηρωϊσμό του» φτηνά με έπιπλα και σκεύη (Δ. Σαβόπουλος), και βίο χαρισάμενο. Ο θρυλούμενος Μ. Γλέζος εκδηλώνει αφανή δυσχέρεια τόσο για την αριστερά όσο και για το Έθνος μας σε αρκετές από τις διαλογές του. Αντίθετα, ένας αληθινός ήρωας δεν αμαυρώνει τη δόξα του με τίποτα και ουδέποτε συμβιβάζεται σε θέματα πατριωτισμού. «Τον πλούτο πολλοί εμίσησαν, την δε δόξαν ουδείς».

Η αμφισβήτηση «τιτλούχων προοδευτικών» προοδεύει ακάθεκτη, και η Ιστορία ακολουθεί αργά αλλά σταθερά αποκαθιστώντας την Αλήθεια με τον χρόνο. Ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον. Εύχομαι να ζήσει ακόμα αρκετά περισσότερο ο Μ. Γλέζος να γευθή την πραγματική Ιστορία του Β’ΠΠ.

Με εκτίμηση,
Πολύδωρος

Υγιής είναι ένας άνθρωπος,

"Υγιής είναι ένας άνθρωπος, που σε σωματικό επίπεδο είναι ελεύθερος από τον πόνο και νιώθει σωματική ευεξία, που στο ψυχικό επίπεδο είναι ελεύθερος από πάθη, με εσωτερική γαλήνη και σε πνευματικό επίπεδο είναι ελεύθερος από τον εγωϊσμό και έτσι μπορεί να έχει επαφή με την Αλήθεια ή με τον χώρο των Ιδεών." - Γεώργιος Βυθούλκας ομοιοπαθητικός (κάτοχος του Εναλλακτικού Νόμπελ του Σουηδικού Κοινοβουλίου 1996 και επικεφαλής της Διεθνούς Ακαδημίας Κλασσικής Ομοιοπαθητικής).Polydoros

Σε νέα 48ωρη απεργία την Τετάρτη και την Πέμπτη οι νοσοκομειακοί γιατροί

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=41&nid=987449

Σε νέα 48ωρη απεργία την Τετάρτη και την Πέμπτη οι νοσοκομειακοί γιατροί

Νέα 48ωρη απεργία πραγματοποιούν την Τετάρτη και την Πέμπτη οι νοσοκομειακοί γιατροί και οι γιατροί του ΕΚΑΒ.
Παράλληλα, την Τετάρτη δεν θα πραγματοποιηθούν οι εφημερίες στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας, στο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης και στα νοσοκομεία Πάτρας, Ιωαννίνων και Ηρακλείου Κρήτης.
Προβλήματα με τις εφημερίες αντιμετωπίζουν τα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας, καθώς οι γιατροί έχουν αποφασίσει να τηρούν μόνο το πρόγραμμα των νόμιμων εφημεριών.
Εν τω μεταξύ, την Πέμπτη στις 12:30 το μεσημέρι οι γιατροί έχουν προγραμματίσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή.
Οι γιατροί ζητούν να κατατεθεί και να ψηφιστεί από τη Βουλή η Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας τους όπως ακριβώς την υπέγραψαν τον περασμένο Δεκέμβριο, χωρίς καμία αλλαγή।

Υ.Γ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ ΘΑ ΠΑΣ .
ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ "ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΙ" ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΕ "ΣΩΖΟΥΝ" ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟ......ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΞΕΙ ???

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ BLOGS

http://www.topix.com/forum/world/macedonia/TAAAAFN23PMGMJ147
ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ BLOG ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ "ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ" ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.
http://www.topix.com/forum/world/macedonia/TAAAAFN23PMGMJ147
Όταν διαβάσετε την προπαγάνδα που κάνουν οι "φίλοι" μας και οι "πλάτες" τους τότε σας προτείνουμε για μερικές μέρες να βάλετε όλοι το κείμενο του Τραϊανού Παναγιώτη στα blog σας ώστε να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα προς
τους κουφούς που μας κυβερνάνε και μας εκπροσωπούνε σε στημένες διαπραγματεύσεις αλλά και σε όσους παίζουν με την "φωτιά" ΑΣ ΔΙΑΔΩΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ BLOGS ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

http://www.eamb.gr/new_text/MakedonikoOnomasia.htm

Η θέση ΤΟΥ ΕΑΜ.Β
στο "Μακεδονικό ζήτημα"।

Καμία διαπραγμάτευση με κανέναν και για τίποτε.
Ο όρος Μακεδονία είναι ελληνικός
και θα παραμείνει εσαεί τέτοιος.
Όποιος θέλει τον ελληνικό τίτλο Μακεδονία,
θα πρέπει να πάρει όλο το "πακέτο" του εξελληνισμού.


Οι μεγαλύτεροι εφιάλτες δεν προκύπτουν από μεγάλα σφάλματα। Προκύπτουν από πολλά μικρά σφάλματα, τα οποία λειτουργούν προσθετικά। Τα πιο τρομερά θηρία δεν είναι δίποδα। Έχουν πολλά και μικρά πόδια και γι' αυτόν τον λόγο δεν ανατρέπονται εύκολα। Μπροστά σε έναν τέτοιο εφιάλτη κινδυνεύει να βρεθεί ο ελληνισμός। Κινδυνεύει να συρθεί σε διαπραγματεύσεις για "ασήμαντα" πράγματα, τα οποία στο μέλλον θα είναι καταστροφικά τόσο για τον ίδιο όσο και για τον βαλκανικό περίγυρο। Η ιστορία τιμωρεί όταν δεν την σέβεσαι। Τιμωρεί, όταν δεν σέβεσαι τη λειτουργία της।
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης περί τίνος ακριβώς μιλάμε. Το γεγονός ότι κάποιον τον λένε "Μαύρο", δεν σημαίνει ότι μια μέρα μπορεί να ξυπνήσει και να βγει στη γειτονιά του, θέλοντας να τον αναγνωρίζουν οι γείτονές του ως "Swartz". Ακόμα κι αν μέσω μετάφρασης γνωρίζει τι σημαίνει η λέξη, αυτό δεν σημαίνει ότι αντιπροσωπεύει την πολιτιστική ταυτότητα τόσο αυτού που την υιοθετεί όσο και αυτού που θα κληθεί από τον περίγυρο για να την αναγνωρίσει. Όταν μια λέξη είναι ξένη προς τον πολιτισμό και άρα και τη γλώσσα αυτού που την χρησιμοποιεί —ακόμα κι αν αντιπροσωπεύει ένα πραγματικό συνώνυμο—, δεν παύει να είναι μια παραποίηση της αλήθειας.
Η παγκόσμια κοινωνία είναι μια τέτοια "γειτονιά". Μια πολυπολιτισμική και ως εκ τούτου πολύγλωσση "γειτονιά", η οποία όμως "μιλάει" μια κοινή ιστορική "γλώσσα". Μέσα σ' αυτήν τη "γειτονιά" υπάρχουν πολλές εθνικές "οικογένειες", οι οποίες έχουν τη δική τους ιστορία και τη δική τους εθνική "ταυτότητα". Η αιώνια πορεία αυτών των "οικογενειών" έχει ως αποτέλεσμα οι πάντες να είναι γνωστοί στους πάντες. Η πανανθρώπινη κοινή ιστορική "γλώσσα" όλους αυτούς τους αναγνωρίζει με τα "ονόματά" τους.
Τα υπάρχοντα έθνη, σύμφωνα με τη λογική των "οικογενειών", έχουν τους δικούς τους προγόνους και τις δικές τους ιστορικές αναφορές. Άρα εκ των δεδομένων, ως έθνος, είτε υπάρχεις είτε δεν υπάρχεις. Ως εκ τούτου δεν είναι και πολύ σύνηθες το γεγονός να υπάρχουν σήμερα έθνη "νεογέννητα" και λογικό είναι να μην υπάρχουν ανάγκες για νέες "βαπτίσεις". Ακόμα όμως και όταν δεν υπάρχει ένα έθνος, κανένας δεν μπορεί να απαγορεύσει μια νέα "γέννηση". Αν ένας λαός για τους δικούς του λόγους έχει την ανάγκη να συνθέσει έθνος, μπορεί ελεύθερα να το κάνει. Αν νομίζει ότι αυτό καλύπτει κάποιες ανάγκες του ή εξυπηρετεί με καλύτερο τρόπο τα συλλογικά του συμφέροντά, μπορεί να το κάνει ελεύθερα, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Όμως, μπορεί να το κάνει μόνον σεβόμενο τις δικές του παραδόσεις και ό,τι μπορεί να χρησιμοποιήσει από το κεφάλαιο, το οποίο αποτελεί δική του κληρονομιά.
Σε μια τέτοια ανάγκη έχουν περιέλθει οι πολίτες του κράτους της FYROM, οι οποίοι σε έναν δύσκολο αγώνα επιβίωσης προσπαθούν να "πιαστούν" από ένα σταθερό σημείο. Το θέμα είναι να δούμε από πού έχουν επιλέξει να "πιαστούν" και αν έχουν δικαίωμα να το κάνουν. Σήμερα αυτοί οι κατά τα άλλα απόλυτα συμπαθείς άνθρωποι όπου βρεθούν κι όπου σταθούν δηλώνουν Μακεδόνες. Από αυτό το σημείο ξεκινάνε τα προβλήματα. Προβλήματα πραγματικά και τα οποία μπορούν να βάλουν "φωτιά" σε μια "εύφλεκτη" περιοχή, όπως είναι τα Βαλκάνια. Εμείς θα συμφωνήσουμε μ' αυτούς, διαφωνώντας.
Τι σημαίνει αυτό το παράδοξο; Ότι κατά την άποψή μας Μακεδόνες υπάρχουν και πέραν των ελληνικών συνόρων, αλλά δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος. Για όσο διάστημα υπάρχει ο γεωγραφικός χώρος της Μακεδονίας, θα γεννιούνται Μακεδόνες, όπως στην Πελοπόννησο θα γεννιούνται Πελοποννήσιοι και στη Λευκάδα Λευκαδίτες. Μακεδόνες θα γεννιούνται καί από τις δύο πλευρές των συνόρων, όπως θα γεννιούνται Κύπριοι καί από τις δύο πλευρές της "πράσινης" γραμμής.
Έθνος όμως και εθνικό σύστημα, με τον τίτλο που προκύπτει από το όνομα της Μακεδονίας, δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί; Γιατί ήδη έχει υπάρξει. Γιατί ήδη ένα τέτοιο σύστημα έχει "κατοχυρώσει" στην ιστορία τα χαρακτηριστικά του. Χαρακτηριστικά, τα οποία τα αποφάσισαν αυτοί οι οποίοι έδωσαν νόημα, περιεχόμενο και άρα αξία σ' αυτήν την έννοια. Πρόλαβαν και "κατοχύρωσαν" ιστορικά το εφεύρημά τους. Η παγκόσμια ιστορική "γλώσσα" γνωρίζει τον όρο Μακεδονία. Αναγκαστικά αυτό το κατοχυρωμένο "προϊόν" είτε το παίρνεις όπως είναι —και άρα πλήρες— είτε το αφήνεις επειδή δεν σε βολεύει. Δικαίωμά σου είναι να κάνεις ό,τι θέλεις. Αποσπασματικά όμως δεν μπορείς να πάρεις τίποτε. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να αλλοιώνεις στοιχεία μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσεις τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντά σου.
Η έννοια της Μακεδονίας έχει τέτοια κατοχυρωμένα και πλήρη χαρακτηριστικά, γιατί έτσι αποφάσισαν οι ιδρυτές της και "πατέρες" των Μακεδόνων. Οι "πατέρες" των Μακεδόνων, με επικεφαλής τον Μέγιστο των Μακεδόνων Αλέξανδρο, αποφάσισαν πως, όταν και εφόσον υπάρχει μακεδονικό σύστημα, αυτό θα είναι ελληνικό. Ο μακεδονικής καταγωγής στρατηγός αυτοκράτορας των Ελλήνων αυτό είχε αποφασίσει. Οι Μακεδόνες, όταν θα υπάρχουν, θα είναι Έλληνες. Δεν τον ένοιαζε τι γλώσσα μιλούσαν στην προηγούμενη "ζωή" τους. Δεν θα τον ένοιαζε, ακόμα και κέρατα να είχαν. Τον ένοιαζε ότι, αν δηλώσουν Μακεδόνες, θα πρέπει να υιοθετήσουν τον ελληνικό πολιτισμό και άρα και την ελληνική γλώσσα.
Αυτά αποφάσισαν τότε εκείνοι και όποιοι μελλοντικά θέλουν να τους αναγνωρίσουν ως "πατέρες" τους, μπορούν να το κάνουν ελεύθερα, σεβόμενοι όμως τις εντολές τους. Δεν μπορείς να θέλεις από έναν διάσημο "πατέρα" να κρατήσεις μόνον τα στοιχεία που σε εξυπηρετούν. Δεν μπορείς να "υιοθετείς" έναν διάσημο πατέρα και να ζεις με τις εντολές κάποιου άλλου. Δεν μπορείς έναν διάσημο "πατέρα" να τον αμφισβητείς και μάλιστα σε εκείνα τα σημεία τα οποία τον έκαναν διάσημο, θέλοντας να εκμεταλλευτείς μόνον τη διασημότητά του. Απλή κληρονομιά διεκδικείς ως ιδιώτης και ο νόμος σε υποχρεώνει να σέβεσαι τους όρους της διαθήκης. Αυτοί που γεννήθηκαν στην ιστορική Μακεδονία, έχουν δικαίωμα στην μακεδονική κληρονομιά. Η κληρονομιά όμως έχει και όρους.
Εμείς δεν αμφισβητούμε τη φυσική "μακεδονικότητά" τους. Αυτοί αμφισβητούν την πολιτισμική "μακεδονικότητα" της Μακεδονίας. Βεβαίως, για εμάς τους Έλληνες είναι Μακεδόνες. Ήταν και θα είναι για πάντα Μακεδόνες. Μακεδόνας είναι αυτός ο οποίος βλέπει για πρώτη φορά το φως του ηλίου στη Μακεδονία. Οι ίδιοι όμως δεν μπορούν αυτό να το δηλώσουν ως εθνική τους ταυτότητα. Οι ίδιοι δεν μπορούν να δηλώσουν στους ξένους ότι είναι Μακεδόνες. Για εμάς τους Έλληνες είναι πάντα Μακεδόνες, παρ' όλο που δεν είναι Έλληνες με την ίδια λογική που οι σημερινοί Τούρκοι για τους Έλληνες είναι Μικρασιάτες. Υπάρχει ένας λογικός άνθρωπος που να αμφισβητεί ότι οι σημερινοί Τούρκοι είναι σχεδόν στο σύνολό τους Μικρασιάτες; Γιατί να αμφισβητεί κάποιος ότι οι βόρειοι γείτονές μας είναι ως άνθρωποι Μακεδόνες;
Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι αυτοί οι Μακεδόνες έχουν "δικαίωμα" στη μακεδονική κληρονομιά. Κληρονομιά όμως σημαίνει και αποδοχή των όρων του κληροδότη. Όποια γλώσσα κι αν μιλούν αυτοί οι οποίοι γεννιούνται και ανδρώνονται στην περιοχή της Μακεδονίας, θα πρέπει να την αλλάξουν και να υιοθετήσουν την ελληνική, για να μπορούν να δηλώνουν Μακεδόνες. Γιατί; Για να μπουν στην "οικογένεια" αυτών των "πατέρων" κληροδοτών. Για να κατανοούν τι σημαίνει "Μακεδονία" και τι σημαίνουν τα ονόματα των "πατέρων". Αν καταφεύγει κάποιος σε μεταφραστές, για να καταλάβει τι σημαίνει το όνομα της οικογένειάς του ή τι σημαίνει το όνομα του πατέρα του, υπάρχει πρόβλημα.
Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα. Είτε ότι δεν ανήκει στην οικογένεια είτε ότι ανήκει στην οικογένεια, αλλά σε κάποια στιγμή —για λόγους που πρέπει να εντοπίσει ο ίδιος— έχασε τον οικογενειακό του "προσανατολισμό". Όταν η μητρική σου γλώσσα δεν μπορεί να εξηγήσει το περιεχόμενο της λέξης "Φίλιππος", αλλά το καταλαβαίνεις σε μετάφραση ως "Κόινο πριάτελ", αυτό είναι λίγο περίεργο. Υπήρξε ποτέ βασιλιάς της Μακεδονίας ονόματι "Κοϊνοπριατέλσκι"; Όταν υψώνεις ένα άγαλμα του Φιλίππου, πρέπει να σέβεσαι τον Φίλιππο. Πρέπει, αν μη τι άλλο, να σέβεσαι αυτόν τον οποίο τιμάς, σε βαθμό μάλιστα που να του στήσεις ανδριάντα. Πρέπει να σέβεσαι αυτόν που ήθελε από τα παιδιά του να "θυμούνται" ότι σύμφωνα με το όνομά του "αγαπούσε τα άλογα". Αυτό το όνομα τον έκανε διάσημο. Αυτό το όνομα ήθελε να θυμούνται τα παιδιά του, όταν θα έβλεπαν το άγαλμά του και αυτά τα παιδιά είναι μόνον τα ελληνόπουλα. Διαφορετικά θα πρέπει να υψώσεις το άγαλμα του "Κοϊνοπριατέλσκι", για να καταλαβαίνουν κάποιοι —έστω και μέσω μετάφρασης— την ουσία της "επιθυμίας" του.
Απλά πράγματα. Το "Αλέξανδρος" είναι μια σύνθετη ελληνική λέξη. Όταν χρησιμοποιείται ως όνομα, κάτι σημαίνει. Τι σημαίνει όμως; Ποιος γνωρίζει τι σημαίνει; Ένας Έλληνας. Όταν είσαι Σλάβος και τη χρησιμοποιείς στην αυθεντική της μορφή, τι θα πεις στο παιδί σου στο σχολείο όταν το διδάσκεις; Ότι χρησιμοποιούμε το αυθεντικό όνομα του "πατέρα" μας, αλλά μόνον οι γείτονες είναι σε θέση να το ερμηνεύσουν; Μήπως ο "πατέρας" μας είναι πιο πολύ συγγενής με τους γείτονες απ' ό,τι είναι με εμάς; Τι θα πεις στο μικρό παιδί στο σχολείο; Να αγαπάς την πατρίδα σου, αλλά το όνομα του κράτους της μόνον οι γείτονες είναι σε θέση να το ερμηνεύσουν;
Μπορείς να πιάσεις έναν Έλληνα, που τον λένε "Καραμαύρο" και να τον αναγκάσεις από την επόμενη μέρα να δηλώνει ως επίθετό του "Schwarzenegger"; Θα γελάει ο κόσμος με κάποιον που υιοθέτησε ένα όνομα, το οποίο δεν γνωρίζει τι σημαίνει και ψάχνει έναν Γερμανό για να του το μεταφράσει. Μόνον ένας λόγος υπάρχει, για να το κάνει κάποιος αυτό; Ένας λόγος, ο οποίος υπάρχει συνήθως μόνον στην αστυνομική λογική, η οποία προσπαθεί να ερμηνεύσει παραβατικές συμπεριφορές. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνον ένας πονηρός, για να διεκδικήσει κάτι από κάποιον ξένο με το όνομα αυτό. Να το διεκδικήσει παρανόμως και προφανώς εις βάρος των νόμιμων κληρονόμων του.
Ακόμα όμως κι αυτό να κάνεις, δεν είναι τίμιο να το κάνεις αποσπασματικά. Τι θέλουμε να πούμε; Εφόσον οι σλαβόφωνοι βόρειοι γείτονές μας θέλουν το σύστημα της πατρίδας τους να ονομάζεται με το όνομα που έδωσαν κάποιοι προηγούμενοι ιδιοκτήτες της —και ήταν οι Έλληνες—, γιατί δεν κάνουν το ίδιο σε όλα τα επίπεδα. Γιατί επιθυμούν το σύστημα τους να ονομάζεται Μακεδονία, αλλά επιμένουν το Μοναστήρι να το ονομάζουν Μπίτολα; Ίδια περίπτωση δεν είναι; Εκεί δεν έχουν πρόβλημα με το προγενέστερο ελληνικό τοπωνύμιο; Μακεδόνες δεν ήταν εκείνοι που επί αιώνες ονόμαζαν τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Μακεδονίας με εκείνο το όνομα;

Οι επιλογές των γειτόνων μας.
Το όνομα ενός κράτους και ενός λαού αποτελεί την ταυτότητά του. Αποτελεί "δηλωτικό", το οποίο μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά σε δύο δεδομένα. Πολιτισμός και γεωγραφικός χώρος. Το όνομα δηλαδή ενός κράτους είτε αποκαλύπτει την πολιτισμική επιλογή ενός λαού, είτε αποκαλύπτει τη γεωγραφική θέση του κράτους του λαού αυτού, είτε είναι ένας συνδυασμός αυτών των δύο δεδομένων. Στην πρώτη περίπτωση ανήκει το όνομα της Ελλάδας. Στη δεύτερη περίπτωση ανήκει το όνομα των ΗΠΑ. Στην τρίτη περίπτωση ανήκει το όνομα της Γιουγκοσλαβίας.

Τι πιστεύουμε εμείς ως ΕΑΜ β’;


Α) Ότι οι σημερινοί πολίτες της ΠΓΔΜ είναι οι αυθεντικοί Γιουγκοσλάβοι. Οι Σλάβοι του Νότου. Δικαιούνται να δημιουργήσουν ένα κρατικό σύστημα με αυτό το όνομα, εφόσον επιλέξουν να του δώσουν ένα όνομα, το οποίο να βασίζεται στην πολιτισμική τους ταυτότητα με ταυτόχρονο γεωγραφικό προσδιορισμό. Από τη στιγμή που διαλύθηκε η ενιαία Γιουγκοσλαβία και οι βορειότεροι Σλάβοι δημιούργησαν τα δικά τους κράτη, βασιζόμενοι σε πιο εξειδικευμένα χαρακτηριστικά τους, οι σημερινοί Σκοπιανοί είναι οι αδιαμφισβήτητοι νοτιότεροι Σλάβοι που υπάρχουν. Οι αυθεντικοί Γιουγκοσλάβοι. Αυθεντικότεροι δεν γίνεται.
Κανένας δεν θα τους αμφισβητήσει αυτήν την επιλογή. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να διασώσουν τον πολιτισμό τους, τη γλώσσα τους και να βγουν στην παγκόσμια κοινωνία περήφανοι και αυτοδύναμοι και όχι ως κακομοίρηδες, που με τις πλάτες των Αμερικανών "άρπαξαν" ονόματα και σύμβολα, τα οποία δεν κατανοούν και βεβαίως δεν τους αφορούν, απλά και μόνον για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους στον παγκόσμιο χάρτη και κυρίως στην κοινωνία των Εθνών.
Η σημερινή FYROM είναι η αυθεντικότερη νέα Γιουγκοσλαβία. Η Άπω Γιουγκοσλαβία. Απαλλαγμένη από το ιστορικό της πρώην Γιουγκοσλαβίας και έτοιμη να αντιμετωπίσει κατάματα το μέλλον. Ένα μέλλον ευοίωνο, εφόσον μπορεί να στηριχθεί στη φιλία των γειτόνων και μακριά από διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις. Κανένας δεν θα τους αμφισβητήσει σ' αυτήν την επιλογή, η οποία τους χαρακτηρίζει απόλυτα. Οι βορειότεροι πρώην Γιουγκοσλάβοι, για όσο διάστημα συμμετείχαν στο ενιαίο κρατικό σύστημα, το οποίο "άγγιζε" τον νοτιότατο σημείο της σλαβικής επικράτειας, ήταν οι νόμιμοι Γιουγκοσλάβοι. Σήμερα δεν είναι, γιατί δεν ήθελαν να είναι. Έχυσαν το αίμα τους προκειμένου να μην είναι. Είχαν το όνομα και το αρνήθηκαν. Από τη στιγμή που δήλωσαν Κροάτες, Σλοβένοι ή Σέρβοι, προσδιόρισαν τη γεωγραφική τους θέση και άρα δεν είναι οι Σλάβοι, που βρίσκονται νοτιότερα από τους άλλους Σλάβους.
Άλλωστε καταλαβαίνουν, λόγω πολιτισμού και γλώσσας, ότι από τη στιγμή που διασπάστηκε η παλαιά Γιουγκοσλαβία, οι σημερινοί Σκοπιανοί είναι οι αυθεντικοί Γιουγκοσλάβοι. Γιουγκοσλάβοι συμμέτοχοι και γνήσιοι κληρονόμοι του ονόματος αυτού. Για πάνω από μισό αιώνα δήλωναν τέτοιοι και ήταν υπερήφανοι γι' αυτό. Έχουν καταθέσει κι αυτοί τον κόπο τους και την ψύχη τους, για να κάνουν ευυπόληπτο και διάσημο το όνομα αυτό. Είναι κρίμα σήμερα, ακολουθώντας τις εντολές και τις ψεύτικες υποσχέσεις των ιμπεριαλιστών, να αρνούνται την ψυχή τους. Είναι Σλάβοι και πρέπει να είναι υπερήφανοι γι' αυτό, όπως είναι ο καθένας για την ιδιαίτερη καταγωγή του. Είναι κρίμα να το αρνιούνται και μαζί μ' αυτό να αρνούνται και τους προγόνους τους. Είναι αναξιοπρεπές να βγαίνουν στον "δρόμο", αναζητώντας ξένα σύμβολα και παραποιώντας την ταυτότητά τους.
Ταυτόχρονα με μια τέτοια επιλογή οι σημερινοί Σκοπιανοί θα "σβήσουν" τα "κάρβουνα" σε μια ιδιαίτερα "εύφλεκτη" περιοχή. Έχουν συμφέρον να το κάνουν αυτό, γιατί δεν βλέπουμε να έχουν συμφέρον από το αντίθετο. Οι ιμπεριαλιστές έρχονται και παρέρχονται, ενώ οι γείτονες είναι αιώνιοι. Δεν τους συμφέρει μια αιώνια διαμάχη με την Ελλάδα. Δεν είναι από τα ισχυρά κράτη της περιοχής και ο περίγυρός τους δεν είναι ιδιαίτερα φιλικός. Με δεδομένο την πληθυσμιακή σύνθεση του κράτους τους, αντιλαμβανόμαστε ότι σε ελάχιστο χρόνο μπορούν να γίνουν ένα νέο Κόσσοβο. Τους συμφέρει να διατηρούν καλές σχέσεις με την Ελλάδα. Μια Ελλάδα, η οποία τουλάχιστον στο επίπεδο των Βαλκανίων είναι ένας από τους βασικότερους πόλους σταθερότητας. Μια Ελλάδα, η οποία στο οικονομικό επίπεδο μπορεί να γίνει ένας μόνιμος και ισχυρός οικονομικός εταίρος τους.
Μόνον με αυτόν τον τρόπο δεν θα έχουν προβλήματα και με τους νότιους γείτονές τους. Οι Έλληνες στα βόρεια σύνορά τους έχουν συνηθίσει να συνορεύουν με την Γιουγκοσλαβία, που μοιράζεται μαζί τους ένα μέρος της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Έχουν συνηθίσει να μοιράζονται μια περιοχή, χωρίς να εκφράζουν διεκδικήσεις, παρ' όλο το ιστορικό της. Ταυτόχρονα με την επιλογή αυτήν καθησυχάζεται και ο ελληνικός λαός, εφόσον παύει να μένει ανοικτό το θέμα του "αλυτρωτισμού" της Μακεδονίας. Ένα θέμα ιδιαίτερα περίπλοκο, το οποίο το συντηρούν παράγοντες εκτός Βαλκανίων.
Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η ιδανικότερη επιλογή που έχουν οι γείτονές μας. Μια επιλογή, που δεν είναι επιλογή σκοπιμότητας κι ούτε εξυπηρετεί βραχύβια συμφέροντα. Μια επιλογή, που σέβεται το παρελθόν και δίνει ελπίδες για ένα φωτεινό μέλλον. Ένα μέλλον ειρηνικό και ήσυχο, γιατί αυτό έχουν ανάγκη οι λαοί μιας από τις πιο ταραγμένες "γωνιές" του Πλανήτη. Μια επιλογή, η οποία δεν θίγει καθόλου αυτούς που θα την υιοθετήσουν και ταυτόχρονα βολεύει τους Έλληνες. Ακόμα και στο πρακτικό επίπεδο είναι μια επιλογή απόλυτα σωστή. Με τον τρόπο αυτόν θα υιοθετήσουν ένα όνομα, το οποίο δεν θα χρειάζονται μεταφραστή, για να το εξηγήσουν στα παιδιά τους.

Προτείνουμε:
Κράτος της Άπω Γιουγκοσλαβίας ή απλά Γιουγκοσλαβία.
Γιουγκοσλάβοι, αυτοί που κατοικούν αυτό το κράτος.
Γιουγκοσλαβικός λαός.


Β) Από την άλλη πλευρά πάντα υπάρχει και η επιλογή του ονόματος, η οποία βασίζεται στο γεωγραφικό δεδομένο. Και πάλι κανένα πρόβλημα. Δεν αμφιβάλει κανένας ότι ο χώρος στον οποίο γεννήθηκαν είναι η Μακεδονία. Όμως, αυτό είναι κάτι το οποίο το κατανοούν μόνον οι ελληνόφωνοι. Το κατανοούν, όπως κατανοούν ότι οι σημερινοί Τούρκοι, που γεννιούνται στη Μικρά Ασία, είναι Μικρασιάτες. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτε παραπάνω. Δεν έχει πολιτισμικό περιεχόμενο. Δεν ξαναμοιράζεται μια κληρονομιά, που εδώ και αιώνες έχει παραδοθεί στους δικαιούχους της. Οι Τούρκοι παραμένουν Τούρκοι και δεν τους αφορά ο παλαιότερος ελληνικός γεωγραφικός όρος. Δεν διεκδικούν την ελληνική μικρασιατική κληρονομιά. Δεν αισθάνονται κληρονόμοι της Μικράς Ασίας, για να αποκτήσουν εθνική ταυτότητα. Είναι οι Τούρκοι ιδιοκτήτες του χώρου της Μικράς Ασίας. Ο χώρος στον οποίο γεννιούνται έχει πλέον το όνομα που του έδωσε ο δικός τους πολιτισμός και η δική τους γλώσσα. Για τους Έλληνες είναι Μικρασιάτες, ενώ για τους εαυτούς τους και για τον υπόλοιπο κόσμο είναι ό,τι δηλώνουν οι ίδιοι. Το ανάλογο γίνεται και με τη σημερινή Μακεδονία, πέραν των ελληνικών συνόρων.
Οι λαοί ή τα ονόματα των περιοχών αλλάζουν, αλλά όχι οι ίδιες οι περιοχές. Οι πολίτες της FYROM γεννιούνται στον χώρο της ιστορικής Μακεδονίας, αλλά τον ίδιο χώρο οι ίδιοι τον κατανοούν ως "Βαρδαρία". Αυτόν τον όρο "εφεύραν" και αυτόν τους κληροδότησαν οι πατέρες τους. Χωράφια τους κληροδότησαν οι πρόγονοί τους στη Βαρδαρία. Πρόβλημα δεν υπάρχει, εξαιτίας του διπλού ονόματος για την ίδια περιοχή. Δεν υπάρχει ανάγκη διακρατικής συμφωνίας σε αυτό το επίπεδο. Υπάρχουν παραδείγματα, τα οποία αποδεικνύουν ότι τα πάντα μπορούν να λειτουργήσουν ομαλά, χωρίς να υπάρχει η προϋπόθεση της συμφωνίας. Ο κάθε νέος ιδιοκτήτης ονομάζει όπως θέλει την ιδιοκτησία του. Όπως στο ίδιο πράγμα αναφερόμενοι οι Έλληνες χρησιμοποιούν τη λέξη Μοναστήρι, ενώ οι Σλάβοι τη λέξη Μπίτολα, έτσι συμβαίνει και με τη Μακεδονία. Γιατί δεν διαμαρτύρονται όταν τους αποκαλούν Μπιτολιανούς και όχι Μοναστηριώτες;
Απλά πράγματα. Αυτό το οποίο για εμάς τους Έλληνες είναι η Μακεδονία, για τους Σλάβους είναι η Βαρδαρία. Χωράφια μόνον μπορούν να μοιραστούν στη Μακεδονία και αυτά δεν τα αμφισβητεί πλέον κανείς. Υγεία να τους δώσει ο Θεός να χαίρονται τις σοδειές τους. Άλλης φύσης μακεδονική κληρονομιά δεν υπάρχει πλέον για να μοιραστεί. Αυτή μοιράστηκε πριν από αιώνες και δόθηκε στους Έλληνες. Έτσι αποφάσισε ο Αλέξανδρος. Έτσι αποφάσισε ο ιδιοκτήτης να διαθέσει την κληρονομιά του. Αυτό πρέπει να γίνει σεβαστό. Αυτό επιβάλει η λογική. Αυτό επιβάλει το αιώνιο και παγκόσμιο κληρονομικό δίκαιο.
Όποιος δεν σέβεται τη λογική, θα έρθει η ώρα που θα βρεθεί αντιμέτωπος μ' αυτήν. Θα έρθει η ώρα που θα τον προσβάλει η λογική. Δεν υπάρχει λογική σ' αυτά που σήμερα συζητάμε. Είναι άλλο πράγμα η πνευματική κληρονομιά, η οποία μοιράζεται με όρους από τους δημιουργούς της και άλλο πράγμα τα υλικά στοιχεία τα οποία μπορούν είτε να καταληφθούν με τη βία είτε απλά να αγοραστούν. Απλή λογική. Αν δηλαδή ένας Σλάβος μετά από χρόνια αγοράσει το σπίτι του γράφοντα, θα αγνοήσει τους κληρονόμους του και θα διεκδικήσει το όνομα και τα έργα του, επειδή κατοικεί στο ίδιο σπίτι; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Αυτό συμβαίνει σήμερα στη Μακεδονία. Αμφισβητούν τις εντολές και τους όρους που έχουν θέσει οι "πατέρες" και δημιουργοί της. Οι δημιουργοί της άυλης και δοξασμένης Μακεδονίας και όχι οι ιδιοκτήτες των χωραφιών της Μακεδονίας, οι οποίοι έρχονται και παρέρχονται μέσα στους αιώνες. Ποιος αμφισβητεί τον Αλέξανδρο και γιατί, ενώ το κάνει, τρέχει να του στήσει ανδριάντες; Έχει σκεφτεί κανένας από τους γείτονές μας πως, όταν δίνει το όνομα του αεροδρομίου των Σκοπίων στον Αλέξανδρο, αδικεί πραγματικά κάποιον σλάβο "πατέρα" του, ο οποίος το δικαιούνταν; Έναν "πατέρα", στον οποίον οφείλει πραγματικά την ύπαρξή του αυτός ο λαός; Αυτό είναι πραγματική προδοσία εις βάρος των προγόνων.

Προτείνουμε:
Κράτος της Βαρδαρίας ή απλά Βαρδαρία.
Βαρδάριοι, αυτοί που κατοικούν το κράτος αυτό.
Βαρδαρικός λαός.


Γ) Τέλος υπάρχει και η απόλυτα ακραία επιλογή, η οποία όμως με βάση την ελληνική λογική είναι δυνατή. Μια επιλογή, την οποία εμείς ως Έλληνες είμαστε υποχρεωμένοι να τη διατυπώσουμε και να την προσφέρουμε ως επιλογή, αν θέλουμε να σεβόμαστε την ιστορία μας και τις εντολές των "πατέρων" μας. Ο όρος "Ελλάδα" έχει σχέση με πολιτισμική επιλογή και μπορεί ο καθένας να ενταχθεί σ' αυτήν, εφόσον κάνει την ίδια επιλογή. Οι σημερινοί πολίτες της FYROM μπορούν με τη θέλησή τους να ενταχθούν στον ελληνικό κορμό. Αν θέλουν να εμφανιστούν ως γνήσιοι Μακεδόνες, θα πρέπει να υιοθετήσουν τον πολιτισμό και τη γλώσσα, που θα τους κάνει να βλέπουν τους εαυτούς τους όπως τους βλέπουν σήμερα οι Έλληνες, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι.
Κανένα απολύτως πρόβλημα δεν υπάρχει σε μια τέτοια περίπτωση. Ο οποιοσδήποτε λαός μπορεί να διεκδικήσει αυτό το δικαίωμα. Ακόμα κι όταν δεν είναι Έλληνες, μπορούν να γίνουν τέτοιοι, γιατί υπάρχει μέθοδος. Η μέθοδος της κοινής ελληνικής παιδείας. Η μέθοδος των "πατέρων" της Μακεδονίας. Ανοικτός είναι ο ελληνικός κόσμος. Πόσο μάλλον για τα παιδιά που γεννήθηκαν στον χώρο της ιστορικής Μακεδονίας. Οι Έλληνες, όταν υπάρχουν, δεν συνθέτουν έθνος, αλλά κόσμο. Δεν τους συνδέει η έννοια του "αίματος", αλλά η έννοια της "πολιτισμικής επιλογής". Η έννοια του "έθνους" είναι καθαρά εβραϊκό δημιούργημα και στην πραγματικότητα αφορά μόνον τους Εβραίους. Αφορά μόνον εκείνον τον λαό, ο οποίος έχει αποδεδειγμένα κάποιους συγκεκριμένους φυσικούς προπάτορες. Μόνον εκείνον τον λαό, του οποίου τα μέλη συνδέονται αποκλειστικά με δεσμούς αίματος. Ο γιος του εγγονού του Ισαάκ γιου του Αβραάμ.
Όλα τα υπόλοιπα χριστιανικά έθνη είναι "τεχνητά" και βασίζονται σε αυθαιρεσίες και ανυπόστατες παραδοχές, οι οποίες απλά βόλευαν τις κατά τόπους χριστιανικές εξουσίες. Τη χριστιανική εξουσία, που έψαχνε "πρόβατα" και χρωμάτιζε "κοπάδια", για να κάνει τη δουλειά της. Ποτέ στην ιστορία του ελληνισμού δεν υπήρχε αυτή η έννοια. Οι Έλληνες, οι οποίοι ανακάλυψαν τις περισσότερες έννοιες που "τροφοδότησαν" τον ανθρώπινο πολιτισμό, την έννοια "έθνος" —δυστυχώς για κάποιους— δεν την γνώριζαν. Την έννοια "έθνος" την ανακάλυψαν οι Εβραίοι και την έχουν πληρώσει οι λαοί με αίμα. Πολύ αίμα. Η έννοια αυτή άλλωστε "σκότωσε" και τον Ίδιο τον Χριστό. Για να "σωθεί" το εβραϊκό έθνος, έπρεπε να θανατωθεί ο Υιός του Θεού. Λογικό είναι. Για να σωθεί μια από τις τρομερότερες "αρρώστιες", έπρεπε να θανατωθεί ο Υπέρτατος Φορέας της "υγείας".

Προτείνουμε:

Ένταξή τους στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας
και ταχύρυθμο εξελληνισμό τους.
Έλληνες, όπως όλοι οι πολίτες του ελληνικού κράτους.
Μέλη του ελληνικού λαού.




Η στάση της Ελλάδας
είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας
για την έκβαση της υπόθεσης.


Σήμερα η Ελλάδα "σέρνεται" στην κυριολεξία σε μια διαπραγμάτευση, η οποία μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στον ελληνισμό. Μπορεί να τον διχάσει και να τον οδηγήσει στον αλληλοσπαραγμό. Σήμερα η Ελλάδα απειλείται και —το ακόμα χειρότερο— παραπλανιέται από τους ιμπεριαλιστές, για να συναινέσει σε μια "γέννηση", η οποία μπορεί να είναι καταστροφική. Το δεύτερο είναι και το χειρότερο, γιατί παγιδεύει τον ίδιο τον ελληνικό λαό σε μια λογική, η οποία διευκολύνει αυτούς που μεθοδεύουν τα πράγματα. Οι διάφοροι πονηροί επικαλούνται την αναγνώριση που έχουν προσφέρει οι τρίτες χώρες στη FYROM. Το θεωρούν πολύ σημαντικό και καθοριστικό, υπονοώντας ότι δεν είναι και τόσο σημαντική πλέον η στάση που θα ακολουθήσει η Ελλάδα.
Αυτά όλα είναι κακόβουλα ψεύδη. Η στάση της Ελλάδας είναι αυτή η οποία θα καθορίσει τελικά τις εξελίξεις. Μόνον η στάση της Ελλάδας μπορεί να δρομολογήσει εξελίξεις. Η Μακεδονία είναι κομμάτι του ελληνισμού και η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή είναι η μόνη νόμιμη δύναμη που τον εκφράζει. Αυτό σημαίνει ότι μόνον η Ελλάδα μπορεί ν' αναγνωρίσει ένα αυτόνομο κομμάτι του εαυτού της. Μόνον ο ελληνικός λαός μπορεί να αναγνωρίσει μακεδονικό έθνος. Κανένας άλλος. Όλα τα κράτη του Πλανήτη ν' αναγνωρίσουν τη FYROM σαν Μακεδονία, δεν έχει καμία σημασία. Καμία απολύτως σημασία. Όλοι οι λαοί του κόσμου ν' αναγνωρίσουν τους πολίτες της FYROM ως Μακεδόνες, δεν έχει καμία σημασία. Τη νομιμοποίηση μιας κληρονομιάς τη δίνει μόνον ο συγκληρονόμος. Ο ήδη νόμιμος κληρονόμος. Όλοι οι άλλοι είναι αυθαίρετοι.
Καμία αναγνώριση κανενός Αζερμπαϊτζάν δεν μπορεί να δώσει "πνοή" σ' αυτό το νεκρό κατασκεύασμα. Μόνον η Ελλάδα μπορεί να του δώσει "ζωή", γιατί η Μακεδονία είναι κομμάτι του ελληνισμού. Μόνον η Ελλάδα μπορεί να του δώσει "ζωή", γιατί θα το κάνει με "πνοή" από τη δική της "ζωή". Μακεδονικό κράτος και άρα μακεδονικό έθνος δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν το αναγνωρίσει ο ελληνικός κόσμος, ο οποίος σήμερα αντιπροσωπεύεται από την Ελλάδα. Μακεδονικό έθνος υπάρχει μόνον όταν το αναγνωρίζει ο ελληνικός κόσμος ως τέτοιο. Υπάρχει μόνον όταν ο ελληνικός κόσμος το αναγνωρίζει ως μέλος του. Για όσο διάστημα η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει τη μακεδονικότητα των πολιτών της FYROM, αυτοί πάντα θα παραμείνουν στο επίπεδο του Σλάβου, ο οποίος απλά κατοικεί σε έναν γεωγραφικό χώρο με ένα παλιό και ιστορικό όνομα. Στο επίπεδο του Σλάβου, ο οποίος αναζητεί ταυτότητα από την περιουσία κάποιου ξένου.
Του απελπισμένου Σλάβου, που, αν βρισκόταν στην Αμερική, θα δήλωνε Αμερικανός, στην Πορτογαλία Πορτογάλος κλπ.. Έθνος όμως, που να αποτελεί συνοθίλευμα ανθρώπων, οι οποίοι αναζητούν την ταυτότητά τους μέσα από τη γεωγραφία της ιστορίας άλλων ανθρώπων, δεν μπορεί να υπάρξει. Χωρίς την ελληνική αναγνώριση καμία εξέλιξη δεν μπορεί να γίνει σε κανένα επίπεδο. Μακεδόνας πάντα θα είναι μόνον αυτός, τον οποίο αναγνωρίζει ο Έλληνας ως τέτοιον. Μακεδόνες, τους οποίους οι Έλληνες και ο ελληνόφωνος κόσμος τους αντιλαμβάνονται ως Σλάβους, δεν μπορούν να υπάρξουν.
Μόνον η αναγνώριση της Ελλάδας μπορεί να δημιουργήσει Μακεδόνες. Ο γεωγραφικός όρος δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα στους πολίτες της FYROM, αλλά αυτό το πλεονέκτημα δεν είναι καθοριστικό και πολύ περισσότερο δεν είναι πλεονέκτημα απέναντι στην Ελλάδα. Δίνει ένα πλεονέκτημα απέναντι σε έναν άλλον αυθαίρετο, ο οποίος μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι Μακεδόνας κάπου στην Αφρική. Μόνον η Ελλάδα μπορεί να δώσει "πιστοποιητικά" νομιμότητας σε κάποιον, ο οποίος δεν είναι αυθεντικός κοινωνός του ελληνικού πολιτισμού και απλά λόγω συγκυριών διεκδικεί μέρος της ελληνικής κληρονομιάς. Συγκυρία είναι το μέρος όπου γεννήθηκες. Σε κάθε άλλη περίπτωση υπάρχει μόνον ο δρόμος του εξελληνισμού. Χωρίς τη νομιμοποίηση της Ελλάδας, ο μόνος δρόμος που απομένει για κάποιον, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι Μακεδόνας, είναι να αναγκαστεί να γίνει Έλληνας. Να μάθει ελληνικά και να γίνει κοινωνός του ελληνικού πολιτισμού.
Για όσο διάστημα οι πολίτες της FYROM επιμένουν να στηρίζουν —όπως είναι δικαίωμά τους— τον σλαβικό πολιτισμό τους, καμία εξέλιξη δεν μπορεί να συμβεί χωρίς την αναγνώριση της Ελλάδας. Για όσο διάστημα αυτοί οι φυσικοί Μακεδόνες δεν είναι κοινωνοί της ελληνικής παιδείας και συμμέτοχοι στον ελληνικό πολιτισμό, δεν θα γίνουν ποτέ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ. Μόνον οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ μπορούν να συνθέσουν ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ έθνος, χωρίς να έχουν την ανάγκη της ελληνικής αναγνώρισης. Όλοι οι υπόλοιποι Μακεδόνες θα πρέπει να περιοριστούν στις ιδιότητες τις οποίες "κουβαλούσαν" πριν φτάσουν στη Μακεδονία. Τις ιδιότητες που δημιούργησαν οι ίδιοι πάνω στη Μακεδονία. Αν για τον ελληνικό κόσμο δεν είσαι ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ, δεν πρόκειται να γίνεις τέτοιος με καμία αναγνώριση κανενός τρίτου.
Απλά πράγματα. Δεν είναι δυνατόν να γίνεις "άγιος" της Καθολικής Εκκλησίας, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ρώμης. Αυτή έχει τα δικαιώματα της Καθολικής Εκκλησίας και αυτή "νομιμοποιεί" τα όσα αφορούν την ίδια ή τα μέλη της. Αυτή είναι ο νόμιμος θεματοφύλακας των αρχών και των νόμων της Καθολικής Εκκλησίας. Μπορεί κάποιος να φιλοδοξεί να γίνει "άγιος" της Καθολικής Εκκλησίας, επειδή τον "αναγνώρισαν" ως τέτοιον κάποιοι "φύλαρχοι" της Αφρικής και ο Δαλάι Λάμα; Πώς θα γίνεις ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ και άρα μέλος του ελληνικού κόσμου, όταν δεν μπορείς να εξασφαλίσεις τη νομιμότητα; Καλώς η κακώς η Ελλάδα σήμερα είναι η "Ρώμη" του Ελληνισμού. Αυτή αποφασίζει για τις "αναγνωρίσεις" που αφορούν τον κόσμο αυτόν. Αυτή αποφασίζει ποιον θα ονομάσει "αδερφό" και θα τον καταστήσει "ομοτράπεζό" της.
Αν οι κατά τα άλλα συμπαθείς πολίτες της FYROM εξακολουθήσουν να επιμένουν στις απαιτήσεις τους, παραβιάζοντας κάθε δεδομένο ιστορικής πραγματικότητας και της λογικής, ας γνωρίζουν ότι δεν είναι οι μόνοι που μπορούν να το κάνουν. Αν αυτοί ισχυρίζονται αυθαίρετα και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ελληνισμού ότι είναι Μακεδόνες, μπαίνουν στη σφαίρα του παραλογισμού. Δίνουν το δικαίωμα και στους Έλληνες να μπουν σ' αυτήν τη σφαίρα. Αν αυτοί επιμένουν να δηλώνουν Μακεδόνες, έχει δικαίωμα η Ελλάδα να τους αναγνωρίσει ως Ίνκας ή ακόμα καλύτερα ως Ινδιάνους. Αν η Ελλάδα σε "βλέπει" ως Ινδιάνο, ελάχιστα ενδιαφέρον είναι το πώς σε βλέπει στον ΟΗΕ ένας Πακιστανός ή ένας Ζαϊρινός, που δεν μπορεί καν να προφέρει το όνομα Μακεδονία. Στη γειτονιά σου είναι που σε ενδιαφέρει τι όνομα έχεις και όχι το πώς σε γνωρίζουν στην Αργεντινή μέσω ίντερνετ.
Αυτό το οποίο λέμε δεν είναι καν ούτε πρωτότυπο. Έχει ξανασυμβεί στη διεθνή πραγματικότητα. Όλοι οι λαοί αναγνωρίζουν τους Γερμανούς ως τέτοιους και οι Ιταλοί τους ονομάζουν Τεντέσκους. Τους ονομάζουν με ένα όνομα, το οποίο προκύπτει από τον δικό τους πολιτισμό και δεν υιοθετούν την άποψη που έχουν οι Γερμανοί για τους εαυτούς τους όταν αυτοπροσδιορίζονται. Για τον ιταλικό κόσμο πάντα θα είναι Τεντέσκοι. Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και σ' αυτήν την περίπτωση. Όλος ο πλανήτης μπορεί να τους αναγνωρίζει σαν Μακεδόνες και οι μόνοι που γνωρίζουν τι πραγματικά σημαίνει αυτός ο όρος δεν θα τους αναγνωρίζουν ως τέτοιους, εφόσον δεν προκύπτει από τον ελληνικό πολιτισμό Μακεδόνας σλαβόφωνος.
Αν το κάνουν αυθαίρετα, αγνοώντας τον ελληνισμό, θα δυστυχήσουν και όχι το αντίθετο. Θα ζουν με την ειρωνεία και την αμφισβήτηση των πάντων. Θα γελάνε οι λαοί πίσω από τις πλάτες τους. Καθημερινά θα εκτίθενται και θα αυτοταπεινώνονται ως λαός. Όλος ο κόσμος θα αναζητά την ερμηνεία των μακεδονικών ονομάτων και συμβόλων από την ελληνική γραμματεία και οι φερόμενοι σαν Μακεδόνες θα δηλώνουν αδυναμία να τους εξυπηρετήσουν. Θα τους ξεναγούν στα μουσεία τους και θα μεταφράζουν μέσα από τρεις γλώσσες αυτά τα οποία αναγράφονται στα αγάλματα. Θα αγοράζουν ελληνικά λεξικά, για να κατανοούν την "κληρονομιά" τους. Τουρίστες θα μιλούν τη γλώσσα του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου και αυτοί δεν θα τους καταλαβαίνουν.
Τα μουσεία τους με τα κατάλευκα ελληνικά αγάλματα μέσα στο σλαβικό περιβάλλον θα μοιάζουν με τα σπίτια των Αλβανών των πρώτων χρόνων μετά την κατάρρευση του Χότζα. Την εποχή της ελάχιστης εθνικής αυτοεκτίμησης, που έψαχναν ως λαός από κάπου να πιαστούν. Την εποχή που οι φτωχοί Αλβανοί έβαζαν ως διακοσμητικά στα σπίτια τους κουτάκια από Coca-Cola, για να δείξουν στους ξένους ότι "μπήκαν" στον δυτικό πολιτισμό. Για να δείξουν ότι έχουν μέσα στα σπίτια τους τις αποδείξεις ότι πλέον συμμετέχουν σ' αυτόν τον πολιτισμό. Οι Αλβανοί αυτό το έκαναν για λίγα χρόνια. Αυτοί μπορούν ως λαός να το κάνουν αυτό αιώνια; Μπορούν να ζουν με την ελάχιστη αυτοεκτίμηση, χρησιμοποιώντας ξένη "ταυτότητα"; Μπορούν να κληροδοτούν σε κάθε νέα σλαβόφωνη γενιά τους την ίδια απορία μπροστά στα ελληνόφωνα και "φλύαρα" αγάλματα; Θα τους μισήσουν τα παιδιά τους για τη μοίρα που τους επιφυλάσσουν.
Ακόμα κι αν η Ελλάδα μείνει η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν τους αναγνωρίζει, αυτό είναι που θα καθορίσει και την τελική τους πορεία. Άλλωστε η Ελλάδα δεν είναι ποτέ μόνη. Η Ελλάδα είναι ένας κόσμος ολόκληρος και δεν μπορείς να μπεις σ' αυτόν ως Μακεδόνας, χωρίς να πληρείς τις προδιαγραφές του. Δεν μπορείς ν' αρπάξεις τίποτε από έναν κόσμο, που η λειτουργία του στηρίζεται στην έννοια της Δωρεάς. Αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις τον όρο Μακεδονία, δεν χρειάζεται να τον αρπάξεις σαν κλέφτης. Η Ελλάδα, επειδή είναι γενναιόδωρη, θα σου δώσει περισσότερα από αυτά που ζητάς. Θα σου δώσει ολόκληρο το "πακέτο" του εξελληνισμού. Να χαλάσεις όμως αυτό το "πακέτο", παίρνοντας μόνον ό,τι σε βολεύει, δεν θα σου το επιτρέψει.
Για όσο διάστημα οι βόρειοι γείτονές μας δεν αποφασίζουν να εξελληνιστούν, για εμάς τους Έλληνες θα είναι Γιουγκοσλάβοι.
Έτσι τους γνωρίσαμε και δεν βλέπουμε να έχει αλλάξει κάτι σημαντικό, ώστε ν' αλλάξει και η άποψή μας γι' αυτούς. Πέρα από τις αλλαγές στα βόρεια σύνορα των γειτόνων μας, δεν βλέπουμε να έχει συμβεί κάτι άλλο σημαντικό. Αυτό όμως είναι δικό τους θέμα και όχι δικό μας. Δεν αλλάζει μια λογική αιώνων, επειδή κάποιοι έχουν προβλήματα στην "καθημερινότητά" τους ως κράτη. Οι ίδιοι άνθρωποι μέχρι πριν λίγα χρόνια αυτοπροσδιορίζονταν ως Γιουγκοσλάβοι και ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν στο όνομα της Γιουγκοσλαβίας. Διέλυσαν το κράτος τους και τώρα θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται σαν Μακεδόνες. Αν μετά από λίγα χρόνια "σκοτωθούν" με τους Αλβανούς και το ξαναδιαλύσουν, τι θα γίνει; Θα ζητήσουν από την Ελλάδα την αναγνώρισή τους ως "Θεσπιείς";
Τι είναι η Ελλάδα; Η "αποθήκη" της γειτονιάς; Το καταφύγιο των "γυμνών" και των "αστέγων"; Όποιος θέλει παίρνει ένα "κουστούμι" και εμφανίζεται στον κόσμο όπως τον βολεύει; Ακόμα όμως και σ' αυτό το επίπεδο οι γείτονες ξεπερνάνε τα όρια της ευπρέπειας. Δεν φτάνει που ζητάνε ελληνικό "κουστούμι", ζητάνε και το πιο επιβλητικό. Δεν φτάνει που δεν έχουν προδιαγραφές ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ και δεν κατοικούν το σύνολο της Μακεδονίας, ζητούν το ΟΛΟΝ. Ζητούν τον όρο Μακεδονία στο σύνολό του. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ζητήσουν έναν ελληνικό όρο, ο οποίος τουλάχιστον να είναι πιο κοντά στη γεωγραφική τους πραγματικότητα. Υπάρχουν οι όροι "Πελαγονία", "Λυγκηστίδα" κλπ., οι οποίοι είναι πολύ πιο κοντά στον ακριβή γεωγραφικό προσδιορισμό του κράτους τους. Γιατί δεν ζητάνε αυτούς τους όρους; Γιατί δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Πελαγόνες ή Λυγκηστές;
Αυτό το οποίο έχει σημασία είναι ότι τα προβλήματά τους δεν αφορούν τους Έλληνες. Τους Έλληνες τους αφορούν μόνον οι νόμοι και οι κανόνες του ελληνισμού. Ως λαός οι γείτονες δεν έκαναν τα "βήματα" τα οποία προβλέπει και απαιτεί ο πολιτισμός μας, για να ανοίξουμε διάπλατα τις "πόρτες" μας και υποδεχθούμε νέους αδερφούς μας. Ως εκ τούτου τίποτε δεν άλλαξε για εμάς. Δεν μας αφορούν οι εμπνεύσεις του βάρβαρου Τίτο και πολύ περισσότερο όταν καλούμαστε εμείς να τις πληρώσουμε. Γιουγκοσλάβοι κατοικούν στο βόρειο μέρος της Μακεδονίας και η πατρίδα τους ονομάζεται Γιουγκοσλαβία. Μόνον αυτό μπορεί να δεχθεί ο ελληνισμός. Ο γενναιόδωρος, αλλά όχι κουτός ελληνισμός.


Η ίδρυση μιας κρατικής οντότητας
με το όνομα της Μακεδονίας
είναι ένα σίγουρο συμβόλαιο με την "κόλαση"
για ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων.


Το πρώτο πράγμα, που θεωρούμε ότι αποτελεί ηθική μας υποχρέωση να κάνουμε, είναι το εξής απλό. Πρέπει εξ’ αρχής να διαχωρίσουμε τους λαούς από την αθλιότητα που επιχειρείται —σχεδόν πάντα— να αποδίδεται σ' αυτούς. Οι λαοί είναι πάντα αθώοι. Συντίθενται από ανθρώπους, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν και αν είναι δυνατόν να απολαύσουν κάποια ποιότητα ζωής. Είναι άνθρωποι θνητοί, που δεν τους αφορούν τα "μεγάλα" στις κλίμακες της ιστορίας. Πολλές φορές παρασύρονται ακόμα και σε εγκλήματα, αλλά εξακολουθούν να είναι αθώοι, γιατί απλούστατα είναι "ανεύθυνοι". Οι υπεύθυνοι είναι πάντα οι ηγέτες τους. Μόνοι τους αυτοί αποφασίζουν για το αν θα είναι "ειρηνοποιοί" ή αν θα είναι "εγκληματίες". Όταν είναι "εγκληματίες", προσπαθούν να μετατρέψουν τους λαούς σε υποχείρια και συνενόχους τους. Αυτοί ενεργοποιούν ένστικτα επιβίωσης, τα οποία μετατρέπουν αθώους λαούς σε εγκληματικούς όχλους.
Ο λαός της σημερινής FYROM είναι ένας λαός όπως όλοι οι άλλοι. Ένας λαός υπερήφανος, εργατικός και τίμιος. Ένας λαός, τον οποίο, όποιος είχε την τύχη να τον γνωρίσει, μπορεί να βεβαιώσει τους πάντες για την υψηλή ποιότητά του. Την ποιότητα της ευγένειάς του, την ποιότητα της τιμιότητάς του και την ποιότητα της ανθρωπιάς του. Ο γράφων, ως Μακεδόνας και με προγονική καταγωγή από τα σημερινά Μπίτολα, έχει προσωπική άποψη περί αυτού. Η άποψή του έχει την αυθεντικότητα του βιώματος και δεν αποτελεί αποτέλεσμα μελετών και ερευνών σε σκονισμένες βιβλιοθήκες. Έζησε αυτά τα οποία πιστεύει. Βάζει το "χέρι" του στη φωτιά γι' αυτούς, ενώ δεν θα έκανε το ίδιο για πολλούς συμπατριώτες του.
Αυτός ο πληθυσμιακά μικρός λαός βρέθηκε στη μεγαλύτερη "δίνη" που έχει ξεσπάσει στη μεταπολεμική Ευρώπη. Βρέθηκε μπροστά σε μια απάνθρωπη και αιματηρή "οικογενειακή" τραγωδία. Είδε πρώην "αδέρφια" του να σφάζονται μεταξύ τους και είδε το αίμα τους να φτάνει μέχρι την "αυλή" του. Μέσα σ' αυτήν την πραγματικά ανθρωπόκτονα "καταιγίδα", η οποία συνεχίζεται στο Κόσσοβο, αυτός ο λαός αναζητά την ελπίδα της επιβίωσης. Αναζητά την ευκαιρία να "πιαστεί" από κάπου, για να μην εμπλακεί άμεσα σ' αυτήν την αθλιότητα. Έχει προβλήματα με τους ίδιους παράγοντες που αυτήν τη στιγμή πρωταγωνιστούν ελάχιστα χιλιόμετρα έξω από τα σύνορά του και πολλές φορές μεταφέρονται μέσα σ' αυτά.
Θέλοντας ν' αποφύγει την εμπλοκή του με τους από "πάνω", στράφηκε στο μόνο σημείο που θεωρούσε ασφαλές. Στράφηκε στους από "κάτω". "Πιάστηκε" από την έννοια της Μακεδονίας. Μια έννοια, που τον διαφοροποιεί από τους Σέρβους και τους Αλβανούς που τον περιβάλλουν και οι οποίοι είναι άμεσα εμπλεκόμενοι στον εφιάλτη που τον τρομοκρατεί. Προσπαθώντας να σωθεί από μια ενεργή "εστία" φωτιάς, επενδύει σε κάτι που βραχυπρόθεσμα μπορεί να φαίνεται "ανενεργό", έστω κι αν τίποτε δεν τους εξασφαλίζει ότι το ίδιο θα ισχύει επί μακρόν. Διαχωρίζονται από ένα δίδυμο άμεσα εμπλεκομένων, "ρισκάροντας" να εμπλακούν σε ένα άλλο επίσης παραδοσιακό "δίδυμο", όπως είναι η Ελλάδα και η Βουλγαρία. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Διάλεξαν το ρέμα.
Αναγκαστικά θα βρεθούν σε πρόβλημα, γιατί θα εμπλακούν άμεσα σε μια κατάσταση δύσκολη. Εξ’ αρχής θα βρεθούν απέναντι στην εχθρικότητα τόσο των Βουλγάρων όσο και των Ελλήνων. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους θα τους μισήσει. Οι Βούλγαροι θα τους μισήσουν, γιατί θα αισθανθούν ότι απειλούν τα συμφέροντά τους. Συμφέροντα, τα οποία έχουν μάθει να εξυπηρετούν, παίζοντας έναν συγκεκριμένο ρόλο στην περιοχή. Τις σλαβικές διεκδικήσεις στη Μακεδονία τις "εκφράζουν" παραδοσιακά οι Βούλγαροι. Το ισχυρότερο σλαβικό κράτος της περιοχής. Τον τελευταίο αιώνα λειτουργούν ως ένα "σφυρί", που χτυπά όποτε μπορεί ένα σφικτό και ισχυρό "αμόνι", όπως η Ελλάδα.
Η FYROM αναγκαστικά θα πρέπει, λόγω του ονόματος που διεκδικεί, να πάρει έναν ανάλογο "ρόλο". Έναν ρόλο όμως, τον οποίο δεν θα τους τον αναγνωρίσουν οι Βούλγαροι. Οι κατά πολύ ισχυρότεροι Βούλγαροι. Με υπάρχουσα μια Δημοκρατία της Μακεδονίας, οι Βούλγαροι δεν μπορούν να εκφράζουν αυτό το οποίο αποτελεί θεμελιώδη στόχο της εξωτερικής τους πολιτικής και είναι η προσάρτηση του συνόλου της Μακεδονίας. Με υπάρχουσα μια τέτοια Δημοκρατία, θα πρέπει η Βουλγαρία να πάψει να έχει βλέψεις ότι κάποτε ίσως να κατέβει μέχρι το Αιγαίο. Θα πρέπει να πάρει απόφαση ότι θα περιοριστεί για πάντα πάνω από τον Αίμο και αυτό δεν μπορεί να το αντέξει. Δεν μπορεί να το αντέξει, όταν μάλιστα αυτός που της στερεί αυτόν τον ρόλο είναι κάποιος ασθενέστερος και μάλιστα για πολλές δεκαετίες σχεδόν "σίγουρος" ως μελλοντική επαρχία της Βουλγαρίας.
Από την άλλη πλευρά η FYROM θα συναντήσει και το μίσος των Ελλήνων. Ένα μίσος πολύ πιο ισχυρό από αυτό που αντιμετώπισαν οι Βούλγαροι. Γιατί; Κατά πρώτον, γιατί δεν αρέσει σε κανέναν να παριστάνει το "αμόνι" και να πέφτει θύμα διεκδικήσεων. Αυτό το παιχνίδι παίχθηκε με τη Βουλγαρία και —παρ' όλο το κόστος του— εν πολλοίς ωφέλησε και τους δύο, εφόσον το χρησιμοποίησαν για να επιβάλλουν κάποιες εσωτερικές εθνικές πολιτικές εντός των συνόρων τους. Κατά δεύτερον, το πράγμα αλλάζει και χειροτερεύει. Με την ίδρυση μιας Δημοκρατίας της Μακεδονίας το παιχνίδι ναι μεν δεν αλλάζει και παίζεται με πανομοιότυπους όρους, αλλά ταυτόχρονα γίνεται πιο επίπονο για τους Έλληνες.
Αυτό συμβαίνει για έναν πολύ απλό λόγο. Η αντιδικία της Ελλάδας με αυτήν της Βουλγαρίας διατηρούσε το "παιχνίδι" σε ένα πολύ συγκεκριμένο επίπεδο. Δεν επηρέαζε τις εσωτερικές τους λειτουργίες και απαιτούσε πόλεμο για ν' αλλάξει το παραμικρό. Από τη μία υπήρχε η Ελλάδα και από την άλλη η Βουλγαρία, οι οποίες διεκδικούσαν έναν γεωγραφικό χώρο. Οι πληθυσμοί της Μακεδονίας δήλωναν εθνικότητα ανάλογη αυτής που προσδιόριζαν τα σύνορα των κρατών. Έλληνες οι από "εδώ" και Βούλγαροι οι από "εκεί". Το πρόβλημα δηλαδή παρέμενε καθαρά διακρατικό και εκεί περιοριζόταν. Μικροσυμβάντα εσωτερικών προβλημάτων εύκολα επιλύονταν, είτε μέσω απελάσεων είτε μέσω της διπλωματικής οδού. Κανέναν δεν συνέφερε η "έκρηξη" του προβλήματος. Η Μακεδονία, ως χώρος, παρέμενε σταθερά μια απλή διεκδικούμενη υλική "λεία" μεταξύ δύο κρατών.
Με την ίδρυση μιας Δημοκρατίας της Μακεδονίας όλα αυτά αλλάζουν. Οι κάτοικοι της Μακεδονίας παύουν να είναι Γιουγκοσλάβοι, Έλληνες ή Βούλγαροι, ανάλογα με την πλευρά των συνόρων όπου κατοικεί ο καθένας. Η ασήμαντη Δημοκρατία της Μακεδονίας παύει να είναι ασήμαντη, εφόσον βάζει το πρόβλημα τόσο μέσα στο κράτος της Βουλγαρίας όσο και της Ελλάδας. Ακόμα δηλαδή και στο μέγεθος του Πριγκιπάτου του Μονακό να ήταν, θα ήταν επικίνδυνη. Είναι αφελείς αυτοί οι οποίοι πιστεύουν ότι το μικρό μέγεθος της FYROM την καθιστά ακίνδυνη. Αυτό είναι λάθος. Γιατί; Γιατί κανένας δεν πιστεύει ότι από εκεί θα ξεκινήσει το πρόβλημα.
Το πρόβλημα θα ξεκινήσει μέσα από τα ισχυρά κράτη, όταν κάποιοι θα αρχίσουν ν' αντιλαμβάνονται τα ίδια πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Όταν κάποιος, που σήμερα αισθάνεται Μακεδόνας και απλά διαφοροποιεί τον εαυτό του σε σχέση με τον Θεσσαλό ή τον Ηπειρώτη, θα δημιουργήσει πρόβλημα, όταν αρχίσει αυτό να το αντιλαμβάνεται ως εθνική του ταυτότητα που τον διαφοροποιεί από τους Έλληνες.
Πότε μπορεί να συμβεί αυτό; Όταν υπάρχει μια Δημοκρατία της Μακεδονίας, η οποία υποτίθεται ότι θα αντιπροσωπεύει τους ελεύθερους Μακεδόνες. Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το παιχνίδι; Κατάλαβε γιατί δεν επηρεάζει καθόλου το γεγονός ότι η σημερινή FYROM είναι πολύ μικρή δύναμη; Η FYROM μπορεί να γίνει πολύ πιο επικίνδυνη απ' όσο αποκαλύπτει το μέγεθός της; Η ύπαρξή της μπορεί υπό κάποιες συνθήκες να διαλύσει ολόκληρα κράτη. Να διαλύσει τόσο τη Βουλγαρία όσο και την Ελλάδα. Τι θα πει υπό κάποιες συνθήκες; Το εξής απλό: Τη θέληση των ιμπεριαλιστών.
Αν ευνοεί τους ιμπεριαλιστές να διαλύσουν τα κράτη αυτά ή απλά να τα εκβιάζουν, μπορούν να το κάνουν με την ύπαρξη αυτής της Δημοκρατίας. Δεν θα την εξοπλίσουν για να απειλεί. Δεν θα εξοπλίσουν ένα μικρό κράτος, να απειλεί μεγαλύτερα και καλύτερα εξοπλισμένα. Θα κάνουν κάτι πολύ απλούστερο και φτηνότερο. Θα βρουν ρεμάλια και προδότες, είτε μέσα στη Βουλγαρία είτε μέσα στην Ελλάδα και θα τους πληρώνουν, για να παριστάνουν τους "αλύτρωτους" Μακεδόνες, οι οποίοι θα θέλουν να ενωθούν με τη "μητέρα" Δημοκρατία. Με λίγες προβοκάτσιες μπορούν να μετατρέψουν όποιο κράτος της περιοχής επιθυμούν σε ένα νέο Κόσσοβο. Μπορούν να δημιουργήσουν "απείθαρχους" και να αναγκάσουν τα κράτη να ασκούν καταστολή, δημιουργώντας νέους "απείθαρχους".
Με τα χρήματά τους θα διατηρούν αυτά τα κράτη πάντα στο επίπεδο που θα ευνοεί τον εκβιασμό τους. Τζάμπα είναι. Με πέντε ανθρώπους μπορείς να το κάνεις αυτό. Δεν χρειάζονται παραπάνω. Βάζεις έναν Βούλγαρο να σκοτώσει έναν "Μακεδόνα" της Βουλγαρίας και η Βουλγαρία μπορεί να πάθει "εγκεφαλικό". Βάζεις έναν Έλληνα προσφυγικής καταγωγής να σκοτώσει έναν "Μακεδόνα" και το ίδιο "εγκεφαλικό" παθαίνει και η Ελλάδα. Τα πάντα είναι εύκολα για τους ιμπεριαλιστές. Οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι πολύ εύθραυστες, γιατί λειτουργούν στα όρια της ισορροπίας. Τα συμφέροντά τους αποτελούν μια απλή συνισταμένη των συμφερόντων των μελών τους. Όταν εσύ μπορείς να επηρεάζεις με χρήματα κάποιες συνιστώσες, ευνόητο είναι ότι μπορείς να επηρεάσεις τη γενική συνισταμένη. Πάντα μπορείς να απειλείς την ισορροπία που σταθεροποιεί ένα κράτος και μια κοινωνία. Μια ισορροπία, την οποία εξασθενεί η οικονομική κρίση. Εκεί γίνεται ο εκβιασμός. Διατηρείς πάντα την ένταση με μια μόνιμη απειλή διάλυσης. Εκμεταλλεύεσαι την οικονομική κρίση, που πυροδοτεί ταξικές συγκρούσεις και την "οδηγείς" σε άλλους "δρόμους". Δεν θα συνεχίσουμε την ανάλυση, γιατί δεν θεωρούμε ότι είναι χρήσιμο να το κάνουμε στο σημείο αυτό.
Αυτό το οποίο πρέπει να μείνει στον αναγνώστη είναι ότι, το οποιοδήποτε όνομα, που εμπεριέχει μέσα του το συνθετικό "Μακεδονία", είναι επικίνδυνο για την περιοχή. Είναι επικίνδυνο για τα ισχυρά κράτη της περιοχής. Είναι επικίνδυνο όχι μόνον για σήμερα, αλλά για πάντα. Μάλιστα, όσο περνά ο καιρός, τόσο επικινδυνότερο θα γίνεται, γιατί θα γεννιούνται σε μια περιοχή της Μακεδονίας άνθρωποι, οι οποίοι θα αισθάνονται εθνικά Μακεδόνες και θα επηρεάζουν και τον περίγυρο. Πρέπει τα κράτη της περιοχής να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να λύσουν το πρόβλημα αυτό πριν βρεθούν στην άσχημη θέση να πληρώνουν τις συνέπειές του. Είναι ένα θέμα που αφορά εξίσου τους Έλληνες, τους Βούλγαρους και τους πολίτες της σημερινής FYROM. Τους αφορά εξίσου, γιατί αυτοί είναι που κινδυνεύουν μελλοντικά να πληρώσουν με αίμα τα σημερινά τους λάθη.
Οι τελευταίοι μάλιστα θα πρέπει ν' αρχίσουν να προβληματίζονται με τις ηγεσίες τους. Τις εθνικιστικές ηγεσίες των αμερικανόθρεφτων "κοσμοπολιτών" που τους κυβερνούν. Θα τους βάλουν σε περιπέτειες και οι καιροί δεν είναι εύκολοι. Οι προδότες παίρνουν ένα αεροπλάνο και φεύγουν, ενώ οι λαοί μένουν. Ως εκ τούτου το πρόβλημα του ονόματος πρέπει να λυθεί οπωσδήποτε και άμεσα. Πρέπει να αισθάνονται τυχεροί, που ζουν σε εποχές όπου τους δίνεται η ευκαιρία να λύσουν τα προβλήματά τους με ήπιο τρόπο. Σε άλλες εποχές, όπου κυριαρχούσαν οι στρατιωτικές λογικές και η βία εκδηλωνόταν χωρίς δεύτερη σκέψη, θα βρίσκονταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Ελάχιστες πιθανότητες θα τους έδιναν τα ισχυρότερα κράτη να επιβιώσουν ως ανεξάρτητοι. Πόσο μάλλον όταν αυτή η ανεξαρτησία θα έθιγε τα ζωτικά τους συμφέροντα και θα απειλούσε τις ισορροπίες της περιοχής.
Σε μια τέτοια περίπτωση Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία και Αλβανία θα εισέβαλαν στον χώρο τους και θα τον μοιράζονταν μεταξύ τους πριν γεννηθεί ο κίνδυνος. Θα εισέβαλαν και μάλιστα με το διεθνές δίκαιο να είναι με το μέρος τους. Γιατί; Γιατί θεωρητικά η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας θα έθετε τέλος στη σερβική κατοχή της περιοχής. Με βάση το διεθνές δίκαιο, περιοχή είχαν καταλάβει οι Σέρβοι και δεν είχαν υποδουλώσει κάποια "μακεδονική" εθνότητα. Τα γειτονικά κράτη είχαν καταγεγραμμένες μειονότητες μέσα στα όρια της περιοχής αυτής. Δυστυχώς γι' αυτούς αυτό "λέει" η γραφειοκρατία της διεθνούς κοινότητας. Η κοινωνία των Εθνών δεν είναι "μπακάλικο". Έχει καταγεγραμμένα όλα τα στοιχεία, τα οποία αφορούν τόσο τα κράτη όσο και τους λαούς. Αυτά είναι τα μόνα στοιχεία τα οποία αναγνωρίζει και τα οποία έχουν νομική ισχύ και μπορεί κάποιος να τα επικαλεσθεί στα διεθνή δικαστήρια.
Να "υπενθυμίσουμε" λοιπόν σε όλους αυτούς τους όψιμους "Μακεδόνες" ότι η τελευταία επίσημη καταγραφή, η οποία τους αφορά και είναι η μόνη η οποία έχει ισχύ διεθνούς συνθήκης, τους χαρακτηρίζει ως μίξη διαφορετικών εθνοτήτων. Δεν τους θεωρεί ομοιογενή εθνικά λαό, παρά τους θεωρεί μίξη λαών. Μίξη Σέρβων, Αλβανών, Βουλγάρων, Ρουμάνων και βέβαια Ελλήνων Ειδικά τους σλαβόφωνους —πλην των Σέρβων— στον μεγαλύτερο όγκο τους τούς χαρακτηρίζει εθνικά Βούλγαρους. Γιουγκοσλάβοι όλοι αυτοί έγιναν με τα χαρτιά της εσωτερικής γιουγκοσλαβικής γραφειοκρατίας. Με χαρτιά κύρους απλής διοικητικής απόφασης ενός κράτους. Με χαρτιά του κύρους της ίδρυσης μιας κοινής νομαρχίας. Με υπογραφή του Τίτο και μερικών άλλων υπαλλήλων. Κανένας από τα άμεσα ενδιαφερόμενα κράτη δεν έχει "συνυπογράψει" αυτήν την κατά φαντασίαν "συνθήκη".
Να θεωρούν λοιπόν τους εαυτούς τους τυχερούς αν κάποιο από τα άμεσα ενδιαφερόμενα κράτη τους αναγνωρίσει την όποια εθνική ταυτότητα επιλέξουν και άρα τους εγγυηθεί την ακεραιότητα της πατρίδας τους. Να θεωρούν τυχερούς τους εαυτούς τους, αν η Ελλάδα, αυτοπεριορίζομενη η ίδια, τους αναγνωρίσει ως Γιουγκοσλάβους και με αυτόν τον τρόπο ανακόψει την αλβανική, τη σερβική και τη βουλγαρική επεκτατικότητα. Μια επεκτατικότητα, η οποία θα ήταν φυσικό να έχει ήδη εκδηλωθεί. Με βάση τη διεθνή λογική, ό,τι θα άφηνε "ορφανό" η παλιά Γιουγκοσλαβία, θα διανέμονταν στους άμεσα ενδιαφερόμενους. Σπάνια —αν όχι ποτέ— υπάρχει το ενδεχόμενο σε μια τέτοια περίπτωση η διάδοχος κατάσταση να είναι αυτή της αυτοδιαχείρισης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις τα ορφανά μέλη ενός "πτώματος" θα τα μοιράζονταν οι γείτονες, οι οποίοι θα μπορούσαν ν' αποδείξουν ότι έχουν έννομο συμφέρον στην περιοχή. Συμφέρον, το οποίο μπορούσαν να αποδείξουν με στοιχεία, τα οποία τα αναγνωρίζει ως έγκυρα η διεθνής κοινότητα. Θα εισέβαλαν και η εισβολή τους δεν θα χαρακτηριζόταν καν από το διεθνές δίκαιο ως τέτοια. Θα έμπαιναν ως προστάτες των δικών τους μειονοτήτων. Θα μοιράζονταν μεταξύ τους έναν χώρο ανάλογα με τα καταγεγραμμένα ποσοστά των μειονοτήτων τους. Ήδη θα χρηματοδοτούσαν κάποιους μειονοτικούς να είναι "ανήσυχοι". Μια χαρά θα τη μοίραζαν σε τέσσερα μέρη. Αυτό λέει η διεθνής πρακτική. Αυτό θεωρεί η ίδια ως δίκαιο.
Για αυτόν τον λόγο τους θεωρούμε τυχερούς. Τους δίνεται η πραγματικά σπάνια δυνατότητα να επιλέξουν εθνικότητα και να αυτοδιαχειριστούν ένα πραγματικό "φιλέτο" της βαλκανικής χερσονήσου. Καμία μειονότητα τους δεν είναι "ανήσυχη" και άρα δεν δημιουργεί διασπαστικές τάσεις. Τους προτείνουμε να μην πετάξουν στα σκουπίδια την τύχη τους. Να μην προκαλούν κανέναν και κυρίως τους ισχυρούς γείτονες. Να μην μπερδεύουν την έννοια του "πολιτισμένου" με αυτήν του "κορόιδου". Δεν υπάρχουν κορόιδα και πολύ περισσότερο να μην ψάχνουν κορόιδα ανάμεσα στους Έλληνες.
Τους προτείνουμε να μην εκμεταλλεύονται τη σημερινή αδυναμία τους να αντιδράσουν, εξαιτίας των Αμερικανών. Σήμερα μπορεί να είναι αδύναμοι, αλλά αύριο ίσως να μην είναι. Σε άλλες εποχές τα γειτονικά κράτη δεν θα τους άφηναν να γίνουν επικίνδυνοι και λογικό είναι. Σήμερα τους αφήνουν με μισή καρδιά να διεκδικούν την ανεξαρτησία τους, γιατί φοβούνται τους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί όμως δεν είναι παντοτινοί και οι σημερινοί ευνοημένοι τους μπορεί να είναι οι μελλοντικοί αδικημένοι της περιοχής. Ήδη έχουν αρχίσει να συγκεντρώνουν τα μίση των λαών της περιοχής, γιατί "φαίνεται" ότι δημιουργούν πρόβλημα στον περίγυρο.
Μετά την πτώση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και επί έναν αιώνα πασχίζουν αυτά τα κράτη να δώσουν εθνική ομοιογένεια στις επικράτειές τους και θα αφήσουν κάποιους να τα διαλύσουν, επειδή έτσι τους βόλευε; Επειδή έτσι βόλευε τους Αμερικανούς και αυτοί έτρεξαν να τους εξυπηρετήσουν; Ακόμα και σήμερα δεν είναι σίγουρο ότι θα διαφύγουν έναν τέτοιο κίνδυνο, βγαλμένο κατ’ ευθείαν από το βίαιο παρελθόν της περιοχής. Δεν είναι σίγουρο αν οι "ορέξεις" των Αλβανών δεν ανοίξουν και τις "ορέξεις" των άλλων. Δεν είναι σίγουρο ότι κάποιος από τους "άλλους" ενδιαφερόμενους δεν θα επιχειρήσει να χρηματοδοτήσει την "όρεξη" των Αλβανών, για να δικαιολογήσει τη δική του. Κανέναν από αυτούς τους "πεινασμένους" και προπάντων οπλισμένους γείτονες δεν θα ανακόψει η "μακεδονικότητά" τους.
Ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να είναι σίγουροι για τίποτε, όταν λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια οι Σέρβοι χάνουν από τους Αλβανούς επαρχίες μετά από στρατιωτικές επεμβάσεις. Οι λαοί δεν αλλάζουν, γιατί δεν αλλάζουν οι άνθρωποι. Όταν τους απειλείς με θάνατο, θα σε απειλήσουν με θάνατο. Αν θέλουν να επιβιώσουν και να αποτρέψουν στο μέλλον αρνητικές καταστάσεις, τις οποίες και οι ίδιοι θα κληθούν να πληρώσουν, θα πρέπει να σκεφτούν λογικά. Θα πρέπει να επενδύσουν στη φιλία και τη στήριξη της Ελλάδας. Αν θέλουν να συνθέσουν έθνος, ας επιλέξουν ένα όνομα άσχετο με τον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας. Ένα όνομα, το οποίο απλά θα τους κάνει "συνιδιοκτήτες" ενός απλού γεωγραφικού χώρου.
Συνιδιοκτήτες ομοεπίπεδους των Ελλήνων, των Σέρβων, των Βουλγάρων και βέβαια των Αλβανών. Ας δηλώσουν Γιουγκοσλάβοι, για να οικειοποιηθούν το μέλος του "πτώματος" που τους ενδιαφέρει να κρατήσουν ως πατρίδα. Υπήρξαν όλοι τους ανεξαιρέτως Γιουγκοσλάβοι και μπορούν να το διαχειριστούν ως εθνική ιδιότητα. Απλά πράγματα. Από το σημερινό FYROM ας διαλέξουν το Y και όχι το Μ. Μόνον με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσουν για πάντα την επιβίωσή τους και βέβαια τα σύνορά τους. Μόνον με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εγγυηθούν στους γείτονές τους ότι δεν θα προκαλέσουν προβλήματα στο μέλλον.
Κανένας δεν θα τολμήσει να εξαφανίσει ένα ανεξάρτητο έθνος, όσο μικρό κι αν είναι. Κανένας δεν θα απειλήσει ένα κράτος, το οποίο φτάνει μέχρι εκεί όπου φτάνουν τα σύνορά του. Ούτε έναν πόντο παραπάνω. Αν όμως επιλέξουν για το κράτος τους το όνομα της Μακεδονίας και για τους εαυτούς τους τη μακεδονική εθνικότητα, ανοίγουν λογαριασμούς με την "κόλαση". "Μπαίνουν" στα κράτη των άλλων και κανένας δεν δέχεται ν' αντιμετωπίσει εσωτερικό πρόβλημα, που το απειλεί με διάλυση. Πόσο μάλλον όταν το αίτιο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής και είναι εξαιρετικά αδύναμο τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά.
Ας σκεφτούν λογικά. Δεν τους κοστίζει σήμερα τίποτε να εγκαταλείψουν τη "μακεδονικότητά" τους. Ούτε μία γενιά από αυτούς δεν γεννήθηκε με αυτήν την ψευδαίσθηση. Δέκα χρόνια έχουν δεν έχουν που το ισχυρίζονται. Γιουγκοσλάβοι γεννήθηκαν και έτσι θέλουμε να τους αναγνωρίσουμε. Δεν τους παίρνει κανένας τίποτε από αυτά που τους ανήκουν. Δεν τους αδικεί κανένας. Δεν τους ζητείται να ξεπουλήσουν τα ιερά και άγια των προγόνων τους. Δεν τους ζητείται να απαρνηθούν την ιστορία τους. Δεν τους ζητείται να εγκαταλείψουν κάποια πατρίδα. Δεν τους ζητείται να αρνηθούν την εθνική τους ταυτότητα. Δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα. Δυστυχώς γι' αυτούς αυτή η ταυτότητα είναι μια "καραμέλα", την οποία ούτε καν οι ίδιοι την έβαλαν στο στόμα τους. Άλλοι φρόντισαν γι' αυτό. Από τον "κατασκευαστή" Τίτο μέχρι τον "έμπορο" Νίμιτς.
Ας σταθούν μπροστά από τα αγάλματα του Φίλιππου και του Αλέξανδρου και ας αναρωτηθούν τι μπορεί αυτά τα αγάλματα να τους "λένε". Τι σχέση έχουν μ' αυτούς; Οι ίδιοι είναι Σλάβοι και τα αγάλματα απεικονίζουν ανθρώπους που δήλωναν οι ίδιοι Έλληνες. Ακόμα και σλαβικής καταγωγής να ήταν ο Φίλιππος ή ο Αλέξανδρος —που δεν ήταν— οι Διαθήκες τους και άρα η καταγεγραμμένη βούλησή τους την υπερβαίνουν. Γιατί να μπουν σε περιπέτειες, για θέματα που δεν τους αφορούν;. Όσο κι αν κοιτάξουν αυτά τα αγάλματα, δεν τους λένε τίποτε, γιατί απλούστατα δεν μιλούν την ίδια "γλώσσα". Δεν είναι κακό. Κακό όμως μπορεί να γίνει και μάλιστα μεγάλο, αν επιμείνουν στη στάση τους. Απειλούν με φωτιά την περιοχή και κατά πάσα πιθανότητα θα καούν πρώτα οι ίδιοι. Τους περιμένει άπειρη φτώχεια σε μια περιοχή, που θα επιβαρύνεται διαρκώς η οικονομία της από την ένταση την οποία θα προκαλούν οι ίδιοι και μόνον με την ύπαρξή τους.
Δεν έχουν ν' "ακουμπήσουν" πουθενά. Οι Αμερικανοί σήμερα μπορούν να τους προστατεύουν και να τους υπόσχονται τον "ουρανό με τα άστρα", ενώ αύριο δεν είναι σίγουρο ότι θα το καταφέρνουν. Με τους γείτονες είναι πάντα τα συμφέροντα και όχι με τους ξένους. Οι ιμπεριαλιστές έρχονται και φεύγουν, ενώ οι γείτονες μένουν. Οι ιμπεριαλιστές εύκολα προκαλούν μίση, τα οποία δεν τους αφορούν, αλλά οι γείτονες τα μοιράζονται μεταξύ τους. Τα μοιράζονται για αιώνες. Δεν χρειάζεται να πάνε μακριά, για να το καταλάβουν. Ας θυμηθούν τους γείτονές τους. Και οι Βούλγαροι κάποτε νόμισαν ότι βρήκαν τη λύση, επενδύοντας στους Γερμανούς. Νόμισαν ότι θα μπορούσαν να επεκτείνουν τα εθνικά τους συμφέροντα, βασιζόμενοι στις πλάτες τους και βέβαια στα όπλα τους.
Το αποτέλεσμα; Πλήρης καταστροφή. Χάλασαν τις σχέσεις τους με τους γείτονές τους και κατέστρεψαν τα όποια "ερείσματα" μπορεί να είχαν, για να εξυπηρετήσουν τους εθνικούς τους στόχους. Αν είχαν κάποτε μια μικρή πιθανότητα να διεκδικήσουν κάτι από την ελληνική Μακεδονία, την έχασαν, ταυτιζόμενοι με τους Γερμανούς και "εκθέτοντας" τα έμψυχα ερείσματά τους. Ήδη πληρώνουν την κακή επιλογή τους με μισό αιώνα φτώχειας, καταπίεσης και υποτέλειας σε ξένους. Τόσο τους κόστισε η "λύση" και ακόμα δεν έχουν ξεμπερδέψει. Από τους Ρώσους πήγαν κατ’ ευθείαν στους Αμερικανούς. Ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι και το χειρότερο είναι ότι δεν έχουν προοπτικές να ελπίζουν ότι θα το καταφέρουν στο μέλλον. Πού είναι οι Γερμανοί, για να τους βοηθήσουν τώρα; Ποιες εθνικές φιλοδοξίες μπορούν να εκφράσουν τώρα, που ζουν με δανεικά και υπό τον διεθνή έλεγχο; Ούτε ως τουρίστες δεν μπορούν να δουν πλέον το Αιγαίο. Γι' αυτόν τον λόγο προτείνουμε στον λαό της FYROM να διδαχθούν από τα παθήματα των άλλων. Συμφέρει όλους τους λαούς της περιοχής να βάλουν το "λιθαράκι" τους, για να χτίσουμε μια ειρηνική σχέση.
Σεβόμαστε απόλυτα την αγωνία αυτού του λαού για επιβίωση. Σεβόμαστε την αγωνία του για αυτοπροσδιορισμό και εξασφάλιση του μέλλοντός του. Ακόμα και τα λάθη του τα σεβόμαστε. Όταν οι λαοί βρίσκονται σε μια τέτοια αρνητική κατάσταση, εύκολα παρασύρονται από την απελπισία τους. Εύκολα, λόγω άγνοιας, θα πουν και θα υποστηρίξουν το "παραπάνω". Το "παραπάνω", που ερεθίζει τον περίγυρό τους. Το "παραπάνω", που τους υποδεικνύει η ηγεσία τους, ώστε να το αναπαράγουν και να το γιγαντώσουν, για να της επιστραφεί παλλαϊκό και τεράστιο και να το χρησιμοποιήσει με τον εγκληματικό τρόπο που συνήθως το κάνει.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα στη FYROM. Ένας λαός, που αγωνιά για την επιβίωσή του, πέφτει θύμα μιας διορισμένης από τους Αμερικανούς κυβέρνησης, η οποία προσπαθεί να τους "πείσει" ότι είναι Μακεδόνες. Προσπαθεί να τους πείσει να δηλώσουν ως λαός Μακεδόνες και μετά να το πάρει αυτή η κυβέρνηση, για να το κάνει "σημαία" της. Να το κάνει αίτημα, το οποίο προκύπτει από μια παλλαϊκή απαίτηση. Να κάνει παλλαϊκό αίτημα αυτό το οποίο πληρώθηκε η ίδια να υιοθετήσει, για να εξασφαλίσει την καριέρα της. Αυτό είναι το παιχνίδι. Μέχρι να το καταφέρει, θα προσπαθεί να τους πείσει, ξοδεύοντας δολάρια. Άπειρα κολλαριστά δολάρια. Ακόμα και οι αφίσες, που "δηλώνουν" τη μακεδονικότητα της FYROM, είναι βέβαιον ότι έχουν πληρωθεί με δολάρια. Πληρώθηκαν από αυτούς που έφυγαν για σπουδές στις ΗΠΑ ως Γιουγκοσλάβοι, και γύρισαν σαν "Μακεδόνες".
Βάρβαροι "Νεομακεδόνες" του Χάρβαρντ και άλλων γνωστών "κατασκευαστών" εθνικών και άλλων συνειδήσεων. Βάρβαροι, που έπρεπε να πάνε στη Βοστόνη για να μάθουν τι "είναι". Όλοι αυτοί χρωστάνε στους Αμερικανούς σπουδές, καριέρες και μισθούς και κάνουν ό,τι τους υποδείξει η τοπική πρεσβεία. Γελοία "Αμερικανάκια" που επιδίδονται στον προδοτικό γενιτσαρισμό. Γνήσιοι συνάδερφοι αυτών που διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Συμμαθητές, φίλοι και ομοϊδεάτες των Γιωργάκηδων και των Ντορών. Ομοειδείς, ομόσταβλοι και ομογάλακτοι. Πνευματικώς "συμπατριώτες". Αυτοί ανέλαβαν να λύσουν τα προβλήματα των Βαλκανίων. Όλοι τους με τα ίδια "σκονάκια" από την ίδια πρεσβεία.
Σ' αυτήν την παγίδα έχει πέσει ο λαός της FYROM. Στην ίδια παγίδα, που εδώ και χρόνια έχει πέσει και η Ελλάδα. Κυβερνάται από μια συμμορία αμερικανόδουλων γενιτσάρων και χρεώνεται στα μάτια των απλών Ελλήνων καθημερινά τα εγκλήματά τους. Αυτόν τον λαό εμείς όχι μόνον τον σεβόμαστε αλλά και τον αγαπάμε. Μέσα στους αιώνες της συμβίωσης δημιουργήθηκε το αίσθημα της αγάπης. Αγαπάμε τους Γιουγκοσλάβους, που βρήκαμε δίπλα μας όταν γεννηθήκαμε. Αγαπάμε πραγματικά αυτόν τον σλαβικό λαό και γι' αυτόν τον λόγο είμαστε αυστηροί μαζί του. Είμαστε αυστηροί μαζί του, πριν οι περιστάσεις μας αναγκάσουν να γίνουμε κακοί μαζί του. Θέλουμε την ειρηνική συνύπαρξη. Θέλουμε τη φιλία του. Θέλουμε να τον βοηθήσουμε όσο και όπου μπορούμε, σαν να ήμασταν πραγματικά αδέρφια. Ακόμα και να γίνουμε πραγματικά αδέρφια, αν το θέλουν. Θα αφήνουμε πάντα ανοικτή την "πόρτα" του ελληνισμού γι' αυτούς. "Γιορτάζει" ο ελληνισμός, όταν υποδέχεται αδέρφια του.



Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ β’