Όχι άλλο Πρόεδρος , είναι ώρα για τσάι ΚΑΡΟΛΕ...

Η ετοιμοθάνατη δημοκρατία μας χρειάζεται έναν “ζωντανό” άνθρωπο για πρόεδρο της δημοκρατίας που να είναι από τα πιο δυνατά μυαλά της χώρας και όχι να “βαδίζει” προς το τέλος της μάταιης αυτής ζωής .

Στα 80 χρόνια του ο άνθρωπος δεν είναι για πολλά πόσο μάλλον για να είναι σε μια καίρια θέση .

Ευχαριστούμε τον Κάρολο Παπούλια για όσα έχει ή δεν έχει προσφέρει στην χώρα αλλά να μας συγχωρέσει που πιστεύουμε ότι δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω με την δεύτερη του θητεία και ταυτόχρονα μπορεί και να γίνει πολύ επικίνδυνος για αυτήν .

Ο πρόεδρος της δημοκρατίας έχει κάποια καθήκοντα που είναι τα παρακάτω …

Αρμοδιότητες του προέδρου της δημοκρατίας Σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 1 του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτελεί τον ρυθμιστή του Πολιτεύματος. Ωστόσο, κατά το παρόν Σύνταγμα, οι ουσιαστικές αρμοδιότητες του Προέδρου είναι περιορισμένες σε σχέση με τις αρμοδιότητες του Πρωθυπουργού και των Υπουργών. Οι αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας διακρίνονται σε συμβολικές, ρυθμιστικές, νομοθετικές, διοικητικές και δικαστικές, είναι συγκεκριμένες, απαριθμούνται περιοριστικά στο Σύνταγμα και διέπονται: από τον ερμηνευτικό κανόνα του άρθρου 50 σύμφωνα με τον οποίο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μόνο όσες αρμοδιότητες του αναθέτουν ρητά το Σύνταγμα και οι νόμοι που είναι σύμφωνοι με αυτό από τη ρήτρα του άρθρου 35 παρ. 1 σύμφωνα με την οποία, καμία πράξη του Προέδρου δεν ισχύει ούτε εκτελείται χωρίς την προσυπογραφή του αρμοδίου Υπουργού εκτός από τις εξαιρέσεις που αναφέρονται περιοριστικά στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου. Ειδικότερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας: (άρθρο 36 παρ. 1) εκπροσωπεί διεθνώς το κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν. Η αρμοδιότητα αυτή είναι τυπική και ασκείται ουσιαστικά από την Κυβέρνηση. (άρθρο 37 παρ. 1) διορίζει τον Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς και τους Υφυπουργούς (άρθρο 38 παρ. 1) απαλλάσσει την Κυβέρνηση από τα καθήκοντά της αν αυτή παραιτηθεί ή απολέσει την εμπιστοσύνη της Βουλής (άρθρο 37 παρ. 2, 3 και 4) αναθέτει διερευνητική εντολή προκειμένου να διακριβωθεί η δυνατότητα σχηματισμού Κυβέρνησης που να απολαύει της εμπιστοσύνης της Βουλής (άρθρο 40 παρ. 1) συγκαλεί τη Βουλή σε σύνοδο τακτικά μία φορά το χρόνο και έκτακτα όταν αυτός το κρίνει εύλογο (άρθρο 40 παρ. 1) κηρύσσει την έναρξη και τη λήξη κάθε βουλευτικής συνόδου αυτοπροσώπως ή δια του Πρωθυπουργού (άρθρο 40 παρ. 2, 3) αναστέλλει τις εργασίες της βουλευτικής συνόδου, αρμοδιότητα που μπορεί να ασκήσει ο Πρόεδρος κατά διακριτική ευχέρεια μία φορά σε κάθε βουλευτική σύνοδο (άρθρα 32 παρ. 4, άρθρο 37 παρ. 3, άρθρο 41) διαλύει τη Βουλή και προκηρύσσει εκλογές στις περιπτώσεις που καθορίζει το Σύνταγμα: (άρθρο 37 παρ. 3) εάν δεν τελεσφορήσουν οι διερευνητικές εντολές και επιβεβαιωθεί η αδυναμία σχηματισμού Κυβέρνησης που να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής (άρθρο 41 παρ. 1) εάν έχουν καταψηφισθεί από τη Βουλή δύο Κυβερνήσεις και η σύνθεσή της δεν εξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα (άρθρο 41 παρ. 2) προκειμένου να αντιμετωπισθεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας, μετά από πρόταση της Κυβέρνησης που έχει τη ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής (άρθρο 44 παρ. 2 εδ. 1) προκηρύσσει δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου και απόφαση της Βουλής που λαμβάνεται με απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (άρθρο 44 παρ. 2 εδ. 2) προκηρύσσει δημοψήφισμα για ψηφισμένο νομοσχέδιο που αφορά σε σοβαρό κοινωνικό θέμα, με διάταγμα που προσυπογράφεται από τον Πρόεδρο της Βουλής, εφόσον αυτό έχει προταθεί από 120 βουλευτές και έχει αποφασισθεί από 180 βουλευτές (άρθρο 44 παρ. 3) απευθύνει διαγγέλματα προς το λαό σε εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά από σύμφωνη γνώμη του Πρωθυπουργού. Τα διαγγέλματα προσυπογράφονται από τον Πρωθυπουργό και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. (άρθρο 42 παρ. 1) εκδίδει τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή μέσα σε ένα μήνα από την ψήφισή τους. Με την έκδοση δηλ. την υπογραφή του νόμου, ο Πρόεδρος πιστοποιεί τόσο τη γνησιότητα του νόμου όσο και την τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας (άρθρο 42 παρ. 1) δημοσιεύει τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή. Δημοσίευση είναι η πράξη του Προέδρου της Δημοκρατίας με την οποία εντέλλεται τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (άρθρο 42 παρ. 1 και 2) έχει το δικαίωμα της αναπομπής του ψηφισμένου νόμου στη Βουλή. Το δικαίωμα της αναπομπής μπορεί να ασκηθεί εντός ενός μηνός από την ψήφισή του νόμου και πρέπει να συνοδεύεται από έκθεση των λόγων της διαφωνίας του Προέδρου με το νομοσχέδιο (άρθρο 43) εκδίδει κανονιστικά διατάγματα. Το Σύνταγμα προβλέπει τις εξής περιπτώσεις έκδοσης διαταγμάτων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: (άρθρο 43 παρ. 1) Ο Πρόεδρος εκδίδει διατάγματα που θεσπίζουν λεπτομερειακούς κανόνες αναγκαίους για την εκτέλεση των νόμων. Το Σύνταγμα αναθέτει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την εκτέλεση των νόμων με τη σύμπραξη του αρμοδίου Υπουργού που προτείνει και προσυπογράφει. Για την άσκηση αυτής της αρμοδιότητας δεν απαιτείται εξουσιοδότηση του κοινού νομοθέτη. (άρθρο 43 παρ. 2) Ο Πρόεδρος εκδίδει κανονιστικά διατάγματα με ειδική εξουσιοδότηση νόμου και μετά από πρόταση του αρμοδίου Υπουργού. (άρθρο 43 παρ. 4) Ο Πρόεδρος εκδίδει κανονιστικά διατάγματα για τη ρύθμιση θεμάτων που καθορίζονται σε νόμους-πλαίσια πάντοτε με τη σύμπραξη του αρμοδίου Υπουργού. (άρθρο 44) εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου αποτελούν νομοθετικές ρυθμίσεις και εκδίδονται μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου: (άρθρο 44 παρ. 1) σε έκτακτες περιπτώσεις επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης (άρθρο 48 παρ. 5) σε περίπτωση πολέμου, επιστράτευσης εξαιτίας εξωτερικών κινδύνων ή άμεσης απειλής της εξωτερικής ασφάλειας, μετά την έναρξη ισχύος των μέτρων του άρθρου 48, για να αντιμετωπισθούν επείγουσες ανάγκες ή για να αποκατασταθεί ταχύτερα η λειτουργία των συνταγματικών θεσμών (άρθρο 48 παρ. 2) κηρύσσει τη χώρα σε κατάσταση πολιορκίας σε περίπτωση πολέμου, επιστράτευσης ή άμεσης απειλής της εθνικής ασφάλειας εφόσον η Βουλή απουσιάζει ή υφίσταται αντικειμενική αδυναμία έγκαιρης σύγκλησής της, μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου (άρθρο 35 παρ. 2ε) διορίζει το προσωπικό της Προεδρίας της Δημοκρατίας (άρθρο 46 παρ. 2) απονέμει τα προβλεπόμενα παράσημα σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς σύμφωνα με τις διατάξεις των σχετικών νόμων (άρθρο 45) είναι ο συμβολικός αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας και απονέμει τους βαθμούς σε όσους υπηρετούν σε αυτές όπως ορίζει ο νόμος (άρθρο 36 παρ. 1) ως διεθνής εκπρόσωπος του Κράτους, χορηγεί τα διαπιστευτήρια γράμματα στους διπλωματικούς αντιπροσώπους της χώρας στα ξένα κράτη και δέχεται τα διαπιστευτήρια γράμματα των ξένων διπλωματικών αντιπροσώπων (άρθρο 47 παρ. 1) παρεμβαίνει στη δικαστική λειτουργία με την αρμοδιότητα της απονομής χάριτος. Ο Πρόεδρος μπορεί να χαρίζει, να μετατρέπει ή να μετριάζει τις ποινές που επιβάλλονται από τα δικαστήρια και επίσης να αίρει τις κάθε είδους έννομες συνέπειες των ποινών που έχουν επιβληθεί και εκτιθεί. Η αρμοδιότητα αυτή ασκείται ύστερα από πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης και γνώμη ( απλή και όχι σύμφωνη ) του Συμβουλίου Χαρίτων. (άρθρο 47 παρ. 2) απονέμει χάρη σε Υπουργό που καταδικάσθηκε σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος. Το δικαίωμα αυτό ασκείται μόνο μετά τη συγκατάθεση της Βουλής.

Μετά από όλα αυτά ο ίδιος ο Κάρολος Παπούλιας θεωρεί ότι σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση για την χώρα είναι ικανός να αναλάβει την προεδρία της χώρας;;;

Τι πάει να πει ότι το βλέπει θετικά ;Ας το βλέπει όπως θέλει ας βλέπει τον εαυτό του και ως πρόσκοπο,εμείς δεν θέλουμε να τον βλέπουμε να παρουσιάζεται σαν πρόσκοπος .

Nα το δει στην πραγματική του διάσταση και να σοβαρευτεί , να καθίσει στο σαλόνι του να πιει κανένα τσάι γιατί η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και είναι κρίμα να τα φορτωθεί όλα ένας και πόσο μάλλον εσύ κύριε Κάρολε .

Σαν παλιός πρωταθλητής στο άλμα επί κοντώ πρέπει να έχεις μάθει πότε πρέπει να σταματάς και πότε να αγωνίζεσαι ,κάνε την με ελαφρά επικοντικά πηδηματάκια...ΔΗΛΑΔΗ ΑΝΤΕ ΚΑΡΟΛΕ ΓΙΑ ΤΣΑΙ.

O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1929.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή της Αθήνας και του Μιλάνου, ενώ έκανε διδακτορική διατριβή στο πανεπιστήμιο της Κολωνίας.
Άσκησε τη δικηγορία την περίοδο 1963-1981.
Υπήρξε στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, παλιός πρωταθλητής στο άλμα επί κοντώ, στέλεχος της Εθνικής ομάδας Βόλεϊ και πρόεδρος του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου.
Το 1967, ένα μήνα μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών βρισκόταν στη Γερμανία, όπου πρωτοστάτησε στην ίδρυση της αντιστασιακής οργάνωσης "Σοσιαλιστική Δημοκρατική Ένωση Εξωτερικού", της οποίας εξελέγη γενικός γραμματέας.
Καθ' όλη τη διάρκεια της δικτατορίας (1967-1974) συνεργαζόταν τακτικά στην ελληνική εκπομπή της Ντόιτσε Βέλε καταγγέλλοντας το καθεστώς των συνταγματαρχών.
Το 1974 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος.
Από τον Απρίλιο του 1975 έως το 1985 διετέλεσε γραμματέας της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ, ενώ το διάστημα 1976-1980 ήταν μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου του κόμματος.
Το 1977, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Ιωαννίνων με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ και από τότε επανεξελέγη άλλες οκτώ φορές συμπληρώνοντας συνολική κοινοβουλευτική θητεία είκοσι επτά ετών.
Το 1981, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Εξωτερικών και έκτοτε συμμετείχε ανελλειπώς στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου.
Τον Οκτώβριο του 1995, εξελέγη για πρώτη φορά μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος.
Μετά τις εκλογές του 1996, ανέλαβε επικεφαλής της ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στον ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη).
Τον Ιούλιο του 2000, ορίστηκε μέλος του ΔΣ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Διεθνούς Ιδρύματος Ολυμπιακής Εκεχειρίας.
Στις 8 Φεβρουαρίου 2005, τα δύο μεγάλα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υποστήριξαν την πρόταση της υποψηφιότητάς του που είχε κάνει ο αρχηγός της ΝΔ Κώστας Καραμανλής από τον Δεκέμβριο του 2004, και
τον εξέλεξαν πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με 279 ψήφους, αριθμό που αποτελεί ρεκόρ συναίνεσης στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας.
Έχει διατελέσει: υφυπουργός Εξωτερικών (1981-1984), αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (1984-1985), υπουργός Εξωτερικών (1985-1990, 1993-1996), Αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας (1989-1990 Οικουμενική Κυβέρνηση).